Ο Πόλεμος στην Ουκρανία ως παράδειγμα διάψευσης της περιοριστικής πεποίθησης
Αναμφίβολα ζούμε κοσμοϊστορικά γεγονότα μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία
Αναμφίβολα ζούμε κοσμοϊστορικά γεγονότα μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία
Αναμφίβολα ζούμε κοσμοϊστορικά γεγονότα μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και όλοι όσοι ακολουθούμε το μονοπάτι της λογικής βλέπουμε με δέος τί μπορεί να μας ξημερώσει τις επόμενες ημέρες. Ειδικά για τα παιδιά αυτού του κόσμου.
Οι γεωστρατηγικές αναλύσεις αφορούν τους ειδικούς όπως και οι αναλύσεις επί των θεμάτων της πανδημίας. Σαφώς έχουμε όλοι άποψη, μα οι αναλύσεις και τα συμπεράσματα ανήκουν σε όσους γνωρίζουν άριστα το πεδίο.
Έχει όμως σημασία να αναλύσουμε τί διδασκόμαστε σε επίπεδο ανθρώπινης ύπαρξης από αυτόν τον πόλεμο. Το κυριότερο συμπέρασμα είναι ότι καθημερινά διαψεύδονται οι περιοριστικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις που έχουμε στο μυαλό μας και δυστυχώς εφαρμόζουμε στη ζωή μας.
Κατά τη γνώμη μου δυο θεμελιώδεις περιοριστές πεποιθήσεις μας, κατέπεσαν, για ακόμη μια φορά, δυστυχώς με τον πλέον οδυνηρό τρόπο: με τον πόλεμο, τον ξεριζωμό και τον θάνατο αμάχων και μάχιμων.
Η πρώτη πεποίθηση που κατέπεσε είναι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και μόνιμο. Πιστεύεις ότι στη ζωή σου όλα κυλάνε με ένα συγκεκριμένο πλάνο ή εσύ κάνεις ένα πλάνο βάσει του οποίου πορεύεσαι και ζεις. Δεν υπολογίζεις στους παράγοντες ρίσκου και κινδύνου ότι όλη σου η ζωή μπορεί να αλλάξει από τον ένα βράδυ στο…ίδιο βράδυ.
Βάζεις χιλιάδες ιδέες και σκέψεις στο μυαλό σου για το πώς μπορεί να εξελιχθεί μια κατάσταση στη ζωή σου και δεν υπολογίζεις ότι τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν εντελώς διαφορετικά και τότε είναι που πέφτεις σε μεγάλη κατάθλιψη.
Αντιμετωπίζεις διάφορα προβλήματα στην ψυχική σου υγεία και μη θέλοντας να τα αντιμετωπίσεις επισκεπτόμενος έναν ειδικό, βάζεις χιλιάδες εμπόδια πείθοντας το μυαλό σου ότι δεν θα τα καταφέρει να επισκεφθεί έναν ειδικό. Και πείθεις το μυαλό σου, και μετά πείθεις την ίδια σου τη ζωή. Αλλά είναι η περιοριστική αντίληψη που δεν σε αφήνει να δεις και άλλες λύσεις, να σκεφτείς έξω από το κουτί, να ζητήσεις βοήθεια, να κάνεις ό,τι μπορείς για να τα καταφέρεις.
Θέλεις να κάνεις ένα σύντομο certification και σκέφτεσαι ότι δεν προλαβαίνεις και δεν έχεις χρόνο. Σκέφτεσαι τον σύντροφο, τις ανάγκες των παιδιών, τις υποχρεώσεις της δουλειάς. Και όλο σκέφτεσαι, μα δεν πράττεις. Δεν μπήκες ποτέ στον κόπο να γραφτείς σε μια επιμόρφωση λίγων ωρών στην αρχή για να διαπιστώσεις ότι προλαβαίνεις. Για να διαπιστώσεις ότι δυστυχώς για όλα ευθύνεται η περιοριστική πεποίθηση που μας εμφύτευσαν στο μυαλό μας κυρίως οι γεννήτορες μας και μετά η εκπαίδευση.
Δεν συνειδητοποιούμε λοιπόν ότι όσα σήμερα νομίζουμε ότι είναι δεδομένα, την ίδια στιγμή γίνονται ζητούμενα και μπορεί να χαθούν. Επέλεξε λοιπόν, αν αύριο η ζωή σε φέρει στον δρόμο του πρόσφυγα όπως συμβαίνει στην Ουκρανία, στις βαλίτσες σου να κουβαλάς ένα ελεύθερο πνεύμα.
Η δεύτερη πεποίθηση που κατέπεσε πανηγυρικά έχει να κάνει με τον Πρόεδρο Ζελένσκι.
Ο Ζελένσκι ένας κωμικός ηθοποιός στην χώρα του κερδίζει τις εκλογές το 2019 με συντριπτική πλειοψηφία πατώντας σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό ρεύμα. Το 2022 ξεσπά ο πόλεμος και ο Ζελένσκι από αφελής κωμικός γίνεται Ηγέτης. Επιλέγει να μείνει και να πολεμήσει, να μείνει και να εμψυχώσει τους Ουκρανούς. Στη ματιά του χάνεται η ελαφρότητα και τη θέση της παίρνει η αποφασιστικότητα της επιλογής.
Ποτέ λοιπόν, μην βγάζεις “ασφαλή” συμπεράσματα για τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι θα σε εκπλήξουν είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα, αλλά θα σε εκπλήξουν.
Ποτέ μην κρίνεις από τις ιδιότητες των ανθρώπων, γιατί είτε θα τις επιβεβαιώσουν είτε θα τις διαψεύσουν.
Ποτέ μη βάζεις ταμπέλες στους ανθρώπους. Ανέμενε την κρίσιμη στιγμή. Ο π. Φιλόθεος Φάρος, σε ένα από τα εξαιρετικά προγράμματα του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου (Α.Λ.Π.), αναφέρει: “Ο άνθρωπος για να αναπτυχθεί χρειάζονται τρία πράγματα: η Δυσκολία, η Ανάγκη και η Κρίση”.
Έτσι το παράδειγμα των ημερών μας έγινε ο Ζελένσκι. Θα μπορούσε να πάρει το ελικόπτερο και να φύγει, υπό το βάρος της ευθύνης του πολέμου και της προστασίας της ζωής του, αλλά και της ταυτότητας-ταμπέλας που του είχαν δώσει ως κωμικού ηθοποιού και άρα συνεπαγωγικά ως μη ικανού να ηγηθεί μιας χώρας.
Παρόλα αυτά επέλεξε να ηγηθεί και να διαψεύσει την ταμπέλα. Αν λοιπόν ο Ζελένσκι που γνωρίζει ποιό μπορεί να είναι το τέλος του, επέλεξε αυτόν τον δρόμο τότε φαντάσου εσύ τί μπορείς να κάνεις στην καθημερινότητα σου.
Και πόσες άλλες περιοριστικές αντιλήψεις και κυρίως πεποιθήσεις μπορείς να πετάξεις στον κάλαθο των απορριμμάτων του μυαλού σου και να απελευθερώσεις τη σκέψη και τη ζωή σου. Με σταθερά βήματα και με ένα βασικό πλάνο ενεργειών. Στις εποχές που ζούμε μην κάνεις σχέδια, κάνε πλάνα και άλλαζε τα όταν βλέπεις αδιέξοδα. Είναι περισσότερο μετρήσιμα τα βήματα στο πλάνο και δεν σε απογοητεύουν. Μα κυρίως, αντέδρασε στα κάγκελα της περιοριστικής θέασης του κόσμου.
Facebook Comments