Με το φθινοπωρινό κλίμα φαίνεται να συμβαδίζει και ο προγραμματισμός των ταινιών αυτής της εβδομάδας, καθώς οι περισσότερες από τις επτά ταινίες -έξι πρεμιέρες- δεν επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες που αρχικά δίνουν.

Το φιλόδοξο θρίλερ της Ολίβια Γουάιλντ εξαντλεί τη φήμη του πολύ γρήγορα, ενώ η σουρεαλιστική κωμωδία “Φτερά και Πούπουλα” από την Αίγυπτο, που χάρισε στον πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη της Ομάρ Ελ Ζοχάιρι το Μεγάλο Βραβείο στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών, ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ταινίες.

       Μην Ανησυχείς Αγάπη μου (Don’t Worry Darling). Θρίλερ, αμερικανικής παραγωγής του 2022, σε σκηνοθεσία Ολίβια Γουάιλντ, με τους Φλόρενς Πιου, Χάρι Στάιλς, Ολίβια Γουάιλντ, Κρις Πάιν, Τζέμα Τσαν, Σίντνεϊ Τσάντλερ κ.ά.

   Ο θόρυβος των όσων διαδραματίστηκαν στα παρασκήνια της φιλόδοξης παραγωγής, με τους ατελείωτους τσακωμούς, τις παραιτήσεις, απολύσεις και τις όχι και τόσο αρμονικές σχέσεις των συντελεστών, σκίασαν εν πολλοίς τη δεύτερη ταινία της ηθοποιού Ολίβια Γουάιλντ, μετά το ελπιδοφόρο “Booksmart” που είδαμε πριν περίπου τρία χρόνια.

   Και δικαίως, καθώς αυτό το αναιμικό και αδέξιο θρίλερ μυστηρίου, σε συνδυασμό με τα δραματικά στοιχεία γυναικείας χειραφέτησης, σκοντάφτει στις λακκούβες του σεναρίου, αλλά και στην εμφανή προσπάθεια της Γουάιλντ να εντυπωσιάσει το κοινό, χωρίς να διαθέτει ούτε την εμπειρία, ούτε, όμως και τον στοχασμό που απαιτείται.

   Παρόλα αυτά η ταινία ξεκινά ενθαρρυντικά, με το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, Πιου-Στάιλς,, να ζει στο ειδυλλιακό Παλμ Σπρινγκς του 50, σε μια περιοχή με ιδιαιτέρως μοντέρνα σπίτια, μέσα στην έρημο, καταναλώνοντας ανέμελα ευχάριστες στιγμές και προϊόντα, με τους άνδρες να εργάζονται σε ένα άκρως απόρρητο σχέδιο μιας μυστικοπαθούς εταιρείας και τις γυναίκες να περνούν τον χρόνο τους μεγαλώνοντας τα παιδιά, φροντίζοντας το σπίτι, πίνοντας κοκτέιλ και κουτσομπολεύοντας. Ωστόσο, κάτω απ’ αυτή την επιφάνεια κρύβεται κάτι το ανησυχητικό, το απειλητικό.

   Οι νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν, το ηλιόλουστο σκηνικό, με τους φοίνικες να χαϊδεύουν τον καταγάλανο ουρανό, τα πάρτι, τα καλόγουστα κοστούμια, τα πολύχρωμα καμπριολέ, τις εύθυμες καταστάσεις, διαθέτουν τη γοητεία τους, αλλά όσο η ταινία προχωρά και πρέπει να ξεφύγει από την επιφάνεια, να πάρει μπροστά το σασπένς και το μυστήριο, να αποκαλυφθούν οι χαρακτήρες, τόσο ξεπέφτει στα ρηχά, με το τελευταίο κομμάτι του φιλμ να μοιάζει ακατανόητο έως και ανόητο.

   Οι ερμηνείες γενικώς έχουν τα πάνω και τα κάτω τους, με την Πιου να φαίνεται υπερβολική, τον Στάιλς να επιδεικνύει τη φωτογένειά του, αλλά και τη σκηνική του παρουσία που διαθέτει ως ποπ είδωλο της μουσικής, ενώ ο Κρις Πάιν, ως ο δαιμονικός χειριστής του παιχνιδιού, αποφεύγει τις κακοτοπιές και κερδίζει ελαφρώς τις εντυπώσεις.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ…. Στην ηλιόλουστη Αμερική των 50ς, η Άλις και ο Τζακ είναι ένα νέο ζευγάρι που ζει σε μια ονειρική κλειστή κοινότητα, γεμάτη εμπορικά κέντρα, ευρύχωρα σπίτια με κήπους, πάρτι σε πισίνες και ένα μυστικό κέντρο ανάπτυξης “προοδευτικών υλικών”, το οποίο κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά αφορά και κανείς δεν μπαίνει καν στην διαδικασία να συζητήσει. Όταν όμως η Άλις βλέπει τις ρωγμές γύρω της και αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κάτι πολύ σκοτεινό κάτω από την λαμπερή επιφάνεια, θα ανοίξει πόρτες που θα θέσουν την ίδια της την ύπαρξη σε κίνδυνο…

      Φτερά και Πούπουλα (Feathers). Κωμωδία, αιγυπτιακής, γαλλικής και ελληνικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Ομάρ Ελ Ζοχάιρι, με τους Σάμι Μπασούνι, Μοχάμεντ Αμπντ Ελ Χαντί, Φαντί Μινά Φαουζί, Ντεμιάνα Νασάρ κ.ά.

   Αν και η Αίγυπτος δεν μας έχει συνηθίσει σε ταινίες με προχωρημένο, στα όρια του σουρεαλιστικού, χιούμορ, εδώ, στο ντεμπούτο του, ο Ομάρ Ελ Ζοχάιρι έχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και απολαυστικά αιρετική ιδέα, που ξάφνιασε ευχάριστα και του χάρισε το Μεγάλο Βραβείο στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών το 2021.

   Η αρχική ιδέα του σεναρίου λειτουργεί άψογα ως ένα σημείο, καθώς δείχνει την εκρηκτική σατιρική διάθεση του σκηνοθέτη, για τη καταραμένη φτώχεια, τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην Αίγυπτο, αλλά και τη γυναικεία χειραφέτηση.

   Τι ακριβώς συμβαίνει; Σε ένα πάμφτωχο σπιτικό, ένα ζευγάρι ζει με τα τρία παιδιά του. Ο πατέρας-αφέντης που υπόσχεται στην οικογένειά του ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει η μοίρα τους και θα ζήσουν πλούσια, στο πάρτι γενεθλίων ενός παιδιού του θα φέρει ένα μάγο για να τους διασκεδάσει και με ένα μαγικό κόλπο ο μάγος θα τον μεταμορφώσει σε κοτόπουλο! Η μητέρα θα μείνει μόνη, με τρία παιδιά και με ένα κοτόπουλο και μέσα στα βάσανά της, θα προσπαθήσει να βρει τρόπο να επαναφέρει τον άνδρα της, αλλά πέφτει σε απατεώνες που την εκμεταλλεύονται.

   Έτσι, μετά την θαυμάσια έναρξη, τα μαγικά πλάνα, τις σουρεάλ καταστάσεις, το κέφι και τα πετυχημένα γκαγκς, η ταινία όσο προχωρά βαραίνει, το δράμα κυριαρχεί έναντι της αστείρευτης πλάκας του πρώτου μισού και χάνει τη σπιρτάδα της. Δεν χάνει όμως ποτέ την ψυχή της, Το τραγικό πρόσωπο είναι η μητέρα, σύμβολο μιας καταπιεσμένης γυναίκας, αλλά ο Ζοχάιρι, ορισμένες φορές υπερβάλει με τις αναποδιές που συμβαίνουν στην ηρωίδα και το χειρότερο επαναλαμβάνεται, θολώνοντας τελικά το αστραφτερό πνεύμα, την αναρχική διάθεση της ταινίας.

   Ικανοποιητικές οι ερμηνείες, αλλά και το κλίμα της ταινίας, που θυμίζει το ανεπανάληπτο “Βίαιοι, Βρώμικοι και Κακοί” του Ετόρε Σκόλα, ο οποίος είχε όμως την ικανότητα και το ταλέντο να κρατήσει μέχρι τέλους το δηλητηριώδες χιούμορ του.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Όταν σ’ ένα παιδικό πάρτι ένα μαγικό κόλπο πάει στραβά, ο αυστηρός πατέρας της οικογένειας μεταμορφώνεται σε κοτόπουλο. Μια χιονοστιβάδα από περίεργες συμπτώσεις παρασέρνει τους πάντες, και κυρίως τη μητέρα, η οποία ζούσε μια μονότονη ζωή αφιερωμένη στον σύζυγο και στα παιδιά της. Τώρα, αναγκάζεται να βρεθεί στην πρώτη γραμμή και να αναλάβει τη φροντίδα της οικογένειας.

      Η Συγκάλυψη (The Marco Effect). Αστυνομικό θρίλερ, δανέζικης και γερμανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Μάρτιν Ζάντβλιετ, με τους Ούλριχ Τόμσεν, Ζάκι Γιουσέφ, Σόφι Τορπ, Άντερς Μάτιεσεν κ.ά.

   Βαρύγδουπο και υπερβολικά αργό στην εξέλιξή του αστυνομικό θρίλερ, βασισμένο στο σκανδιναβικό μπεστ σέλερ “Η Αναμονή” του Γιούσι Άντλερ-Όλσεν, που γύρισε ο ικανός, κατά τ’ άλλα, Δανός σκηνοθέτης και πρώην μοντέρ Μάρτιν Ζάντβλιετ.

   Δυστυχώς, όμως, η ταινία έχει μονταριστεί άγαρμπα και περιλαμβάνει σκηνές που έπρεπε να έχουν κοπεί, ανεβάζει ρυθμούς πολύ αργά, ενώ ήδη έχει αρχίσει να κουράζει τον θεατή. Αλλά και πάλι, η ταινία -ακόμη και στο πιο ενδιαφέρον μέρος της- θυμίζει περισσότερο μία αξιοπρεπή τηλεταινία.

   Το στόρι αφορά τον ανήλικο Μάρκο, έναν άστεγο Ρομά, ο οποίος συλλαμβάνεται στα σύνορα της Δανίας, έχοντας στην κατοχή του το διαβατήριο ενός αγνοούμενου δημόσιου υπαλλήλου, και τον ντετέκτιβ Καρλ Μορκ να επιστρέφει στην ενεργό δράση για να διαλευκάνει την υπόθεση. Μια υπόθεση διαφθοράς που ξετυλίγεται βαριεστημένα, παρασύροντας σε αυτό και τον εξαιρετικό Ούρλιχ Τόμσεν, που κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο ντετέκτιβ Καρλ Μορκ επιστρέφει στην ενεργό δράση μετά από απουσία μερικών εβδομάδων και βουτάει αμέσως στην επόμενη υπόθεση, η οποία αποδεικνύεται ότι έρχεται από τα παλιά, έχοντας μείνει στο ράφι ξεχασμένη για αρκετά χρόνια. Πρόκειται για την υπόθεση του Γουίλιαμ Σταρκ, ενός οικογενειάρχη που αγνοείται από τότε που κατηγορήθηκε για παιδοφιλία. Τα τότε ερωτήματα της αστυνομίας δεν απαντήθηκαν ποτέ και ο φάκελος έκλεισε εσπευσμένα μετά την εξαφάνιση του Σταρκ, με άνωθεν εντολές. Όμως τώρα ο φάκελος ανοίγει και πάλι, με τη σύλληψη του 14χρονου Μάρκο σε ένα τρένο. Στην τσέπη του βρίσκεται ένα διαβατήριο που ανήκει στον αγνοούμενο Σταρκ. Πώς κατέληξε στα χέρια του; Σημαίνει αυτό ότι ο Σταρκ είναι ζωντανός; Ή μήπως έκανε κακό στον Μάρκο, οδηγώντας τον να τον σκοτώσει;

      Ο Ντογκτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες (Dogtanian and the Three Muskehounds). Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, ισπανικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Τόνι Γκαρσία.

   Χαριτωμένη και ανέμελη παιδική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων, μεταφορά στη μεγάλη οθόνη από την κλασική τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων του ’80 και φυσικά εμπνευσμένη από το φημισμένο μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου Δουμά.

   Ένα φιλμάκι για την αφοσίωση και την τιμή, τη φιλία και την αγάπη -“όλοι για έναν και ένας για όλους”-, που θα ευχαριστήσει το παιδικό/νηπιακό κοινό, καθώς τα χάρτινα καλοσκιτσαρισμένα ζωάκια που δίνουν ζωή στους ήρωες του παραμυθιού, είναι ευχάριστα και τα χρώματα ζωηρά και πλούσια, όπως αρμόζει στο κοινό της ταινίας. Από κει και πέρα το ισπανικό animation δεν διαθέτει κάτι το ξεχωριστό καθώς αρκείται στην επιφάνεια της ιστορίας και στα εύθυμα περιστατικά.

   Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο νεαρός Ντογκτανιάν ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου βρίσκει τον καλύτερό του φίλο και πιστό ακόλουθο -το ποντικάκι Πιπ- και προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του: να γίνει ένας από τους βασιλικούς Σκύλους Σωματοφύλακες. Η ιστορία ενός σπουδαίου ήρωα που πολέμησε για την τιμή, την αφοσίωση και την φιλία… και επίσης βρήκε αγάπη.

      Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

      Broadway. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Χρήστου Μασσαλά, θυμίζει από τα πρώτα πλάνα της το κινηματογραφικό σύμπαν του Αλμοντοβάρ. Ο Μασσαλάς φέρνει κάποιες φρέσκες ιδέες και πρωτότυπους αντισυμβατικούς χαρακτήρες σε πρώτο πλάνο, παρά τις όποιες αδυναμίες του σεναρίου. Μια εκκεντρική παρέα πορτοφολάδων, με ορμητήριο το ιστορικό χώρο του Broadway και συγκεκριμένα στην ταράτσα που είχε διαμορφωθεί σε θερινό σινεμά, κάτω από την Πατησίων, στην Αγίου Μελετίου (μια συγκινητική υπενθύμιση για τους παλαιότερους), στήνει ανορθόδοξες παραστάσεις στο οποίο συρρέουν τα υποψήφια θύματα. Η θεαματική παγίδα είναι προσοδοφόρα, μέχρι που κάποια νέα μέλη της ομάδας προκαλούν παρενέργειες. Πρωταγωνιστούν νέοι φερέλπιδες ηθοποιοί, όπως οι Έλσα Λεκάκου, Φοίβος Παπαδόπουλος, Στάθης Αποστόλου, ενώ σε ένα χαρακτηριστικό ρόλο εμφανίζεται και ο βετεράνος Χρήστος Πολίτης.

      Αδελαΐδα (Adelheid). Εξαιρετικό αν και σχετικά παρωχημένο δράμα από τον Τσέχο δημιουργό Φράντισεκ Βλάτσιλ (“Μαρκέτα Λαζάροβα”), που γύρισε το 1970 και αποτελεί την πρώτη έγχρωμη ταινία του. Μια ιστορία ενός τραγικού έρωτα, καθώς δυο άνθρωποι σημαδεμένοι από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Τσέχος και μια Γερμανίδα, από οικογένεια Ναζί, ζουν μια ιστορία αγάπης καταδικασμένη να αποτύχει. Οι δυο ήρωες, πολλές φορές μοιάζουν χαμένοι στο κάδρο, εξαιτίας της καχυποψίας που έχουν ο ένας για τον άλλο, ανήμποροι να ξεπεράσουν το παρελθόν και να ζήσουν τον έρωτά τους. Πρωταγωνιστούν οι Πετρ Τσέπεκ και Έμμα Τσέρνα, Η ταινία προβάλλεται σε ψηφιακά αποκατεστημένη έκδοση και σε συνεργασία με την Εθνική Ταινιοθήκη της Τσεχίας.

   Avatar. Επανέκδοση της τεράστιας εμπορικής επιτυχίας του Τζέιμς Κάμερον εν αναμονή του “Avatar: The Way of Water”. Η ταινία επιστημονικής φαντασίας, που ήταν υποψήφια για εννέα Όσκαρ το 2009, μας μεταφέρει σε ένα θεαματικό κόσμο, όπου ένας απρόθυμος ήρωας, ένας παλαιός πολεμιστής, ξεκινά ένα ταξίδι λύτρωσης, καθώς ηγείται μιας επικής μάχης για να σώσει έναν πολιτισμό.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Facebook Comments