Ο ΣΥΡΙΖΑ το παλεύει, αυτό είναι αλήθεια. Αν και έχει από το 2016 να δει θετική δημοσκόπηση και καλό εκλογικό αποτέλεσμα, δεν εγκαταλείπει. Δεν σταυρώνει τα χέρια όπως θα είχαν κάνει άλλοι στη θέση του. Ψάχνει, γκρινιάζει, φωνάζει, καταγγέλλει, διαδηλώνει, καταφεύγει σε δικαστήρια, επιτροπές και οργανισμούς εντός κι εκτός, οργίζεται, εξανίσταται, φουντώνει, τσαντίζεται. Προσπαθεί, αυτό του το αναγνωρίζω.

Έχουν τρελάνει τους αναλυτές των εφημερίδων και τους εκπομπάρχες της τηλεόρασης. Πάνω που πάνε να καταλάβουν σε ποια ζητήματα δίνει προτεραιότητα ο Τσίπρας και το κόμμα του, εκείνοι τα αλλάζουν.

Έλλειψη πραγματικής στρατηγικής, απαράδεκτη και πρωτοφανής για κόμμα που έχει κυβερνήσει και που διαθέτει μια γκάμα στελεχών που θεωρητικώς είναι ικανά να επεξεργαστούν πέντε ρεαλιστικές θέσεις.

Στο τέλος-τέλος, πριν μια δεκαετία του έκαναν επιτυχημένα. Τώρα μοιάζουν πάλι με πρωτάρηδες που πρωτοκάθονται σε τιμόνι αυτοκινήτου και πάνε σίγουρα για τρακάρισμα. Και η κλεψύδρα αδειάζει σιγά-σιγά, με τους άλλοτε πανίσχυρους και κραταιούς να κάνουν σημειωτόν.

Εμ, αν δεν έχεις προορισμό, δεν υπάρχει για σένα ούριος άνεμος.

Facebook Comments