Μία από τις βασικές προεκλογικές τακτικές του κ.Τσίπρα φαίνεται να είναι η απόπειρα να αποτάξει την οποιαδήποτε σχέση είχε με τους “αποστάτες” της ΛΑΕ που ο ίδιος ανέδειξε σε πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης “υπερήφανης” διαπραγμάτευσης και του τραγικού λάθους του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.

Ο κ.Τσίπρας έχει αλλάξει απόψεις και ταυτότητες τόσες πολλές φορές που η απόπειρα παρακολούθησής του προκαλεί ζαλάδα. Σε έναν ωστόσο τομέα που οι πρώην αλλά και ενδεχομένως μέλλοντες σύντροφοι του κ.Τσίπρα μπορεί να συμφωνούν μαζί του είναι η πρωτοφανών διαστάσεων ιστορική επιτυχία του “Παναγιώτη” να υπογράψει την επιτυχία κατασκευής του Greek Stream.

Όπως όλοι θυμούνται στην καρδιά των επιχειρημάτων που σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ επιστράτευε για να καλλιεργήσει την ψευαίσθηση της ρωσικής βοήθειας και λοιπών εξωτικών εναλλακτικών που υποτίθεται ότι υπήρχαν εκτός Ε.Ε, βρισκόταν η υποτιθέμενη προκαταβολή των €3-5 δις που οι Ρώσοι θα έδιναν για να κατασκευασθεί ο αγωγός εντός Ελληνικού εδάφους και τα οποία θα μπορούσαν όπως υπονοούσε ο κ.Λαφαζάνης και ουδέποτε διέψευδε ο κ.Τσίπρας να χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες χρηματοδότησης του Δημοσίου.

Την ώρα που ο κ.Τσίπρας στέγνωνε ακόμη και τις ΔΕΚΟ και τους ΟΤΑ από τα πάγεια τους για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις ποδηγετούμενος από τον κ.Βαρουφάκη σε μια στρατηγική αδιεξόδου, όλοι περίμεναν τα ρωσικά δις που θα έφερνε ο κ.Λαφαζάνης ακόμη και όταν ο εκπρόσωπος τύπου του Κρεμλίνου κ.Πεσκόφ διέψευδε από τις 18 Απριλίου ότι θέμα προκαταβολής δεν υπήρξε για τον Πρόεδρο Πούτιν.

Σαν έναν κακκό μαθητή που επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος επειδή δεν χωνεύει τον καθηγητή του, ο κ.Τσίπρας στη δεύτερη επίσημη συνάντησή του με τη ρωσική ηγεσία κατά το διεθνές επιχειρηματικό Forum της Αγίας Πετρούπολης τον περασμένο Ιούνιο, επανέλαβε την πεποίθησή του για την βιωσιμότητα του σχεδίου Λαφαζάνη για τον αγωγό Greek Stream. Πολλοί αδαείς ή κατεπάγγελα χειροκροτητές έσπευσαν να επικροτήσουν όχι μόνο τη γενικότερη υποστήριξη του κ.Τσίπρα για τον αγωγό αερίου αλλά και το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε ο κ.Λαφαζάνης στις 18 Ιουνίου.

Πολλοί από τους υπουργούς του κ.Τσίπρα ίσως να συνέχιζαν να πιστεύουν στη ρωσική βοήθεια -παρά τις δηλώσεις Πεσκόφ και τις δύο άκαρπες επισκέψεις του Τσίπρα στον Πούτιν- μέχρι και το βράδυ της επικράτησης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Κανείς ωστόσο, συμπεριλαμβανομένου του κ.Τσίπρα, δεν φαίνεται να είχε συνειδητοποιήσει το τι ακριβώς υπέγραψε ο κ.Λαφαζάνης στις 18 Ιουνίου. Το, ευτυχώς, μη δεσμευτικό Μνημόνιο Συνεργασίας (MoU),  που υπέγραψε ο κ.Λαφαζάνης δεν αποτελούσε απλώς ένα ακόμη βαρουφάκιο ολίσθημα σαν εκείνο που διέπραξε στις 20 Φεβρουαρίου ο τέως ΥΠΟΙΚ όταν επεξέτεινε το πρόγραμμα χωρίς να επεκτείνει τη χρηματοδότηση.

Αποτελεί ωστόσο ένα έργο μνημειώδους ανευθυνότητας εκ μέρους του κ.Τσίπρα και του υπουργού του το οποίο δίνει στη ρωσική πλευρά σκανδαλώδη προνόμια που καθιστούν ενδεχόμενη εφαρμογή της συμφωνίας ως έχει όχι απλώς παράνομη με βάση το ευρωπαϊκό και το ελληνικό δίκαιο αλλά και καταφανώς επιζήμια για το εθνικό συμφέρον. Μια απλή ανάγνωση του MoU, που προφανώς δεν έγινε από τον κ.Τσίπρα, αναδεικνύει ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει λαμβάνειν χρήματα από τη Ρωσία για την κατασκεύη του αγωγού, αλλά ότι η Αθήνα εκχωρεί το σύνολο των εσόδων που μπορούν να προκύψουν από την χρήση του αγωγού για να χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση ώστε να δοθεί δάνειο από τη Μόσχα για την κατασκευή του ελληνο-ρωσικού αγωγού. Το άρθρο 3.1 του μνημονίου Λαφαζάνη αναφέρει επί λέξει ότι η “χρηματοδότηση θα δοθεί [από τη ρωσική πλευρά] με την εγγύηση του οικονομικού οφέλους της διέλευσης φυσικού αερίου από τον ΝΕΑ-Νότιος Ευρωπαϊκός Αγωγός”.

Δεν μιλούμε δηλαδή για προκαταβολή τελών χρήσης του δικτύου, και όχι τελών διέλευσης που δεν υφίστανται υπό τους κανόνες του ΄Γ πακέτου απελευθέρωσης της αγοράς αερίου, αλλά για δάνειο από τη Ρωσία σε μια εταιρία που θα ανήκει κατά το 50% σε ρωσική κρατική τράπεζα. Το σχέδιο Λαφαζάνη δεσμεύει το μοναδικό έσοδο του Δημοσίου που θα μπορούσε να προκύψει από τον αγωγό (τέλη χρήσης δικτύου) και το οποίο θα μπορούσε να διατεθεί όπως το Ελληνικό Δημόσιο επιθυμεί για να ξεπληρωθεί το ρωσικό δάνειο κατασκευής του αγωγού και όχι για να δοθούν χρήματα στην Ελλάδα.

Το άρθρο 3.2 του Μνημονίου Λαφαζάνη αποτελεί εξ ίσου συναρπαστικό ανάγνωσμα καθώς αναφέρει επί λέξει ότι “

Ο κ.Τσίπρας έχει αποπειραθεί να νύψει τα χείρας του από τον κ.Βαρουφάκη και την αχαρακτήριστη κα. Κωνσταντοπούλου χαρακτηρίζοντάς τους ως “λάθη”.  

Παρά την δημιουργία του ΛΑΕ και την πρώτη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ο κ.Σκουρλέτης παρέμεινε και παραμένει υποστηρικτικός του όλου έργου και της κληρονομιάς Λαφαζάνη

Facebook Comments