Ήταν καλύτερος, το άξιζε και άπαντες του το αναγνώρισαν. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, αλλά και το «ερυθρόλευκο» σύνολο ήταν δικαιολογημένα αισιόδοξοι για την κατάκτηση αυτή της κούπας.

Η φετινή Ευρωλίγκα του ανήκε δικαιωματικά, διότι έδειξε ανώτερος από τις υπόλοιπες ομάδες. Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν παίζουν ρόλο, όταν κάτι είναι γραφτό να συμβεί. Όταν η μπάλα είναι στα χέρια του Γιουλ, του Φερνάντεθ ή του Ροντρίγκεθ.

Τότε κανένα σύστημα, καμία προσπάθεια, καμία ανωτερότητα δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Γι’ αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο το «κρίμα» για την απώλεια του τίτλου. Με αυτό έμεινε και η Παρτίζαν, που ήταν μπροστά με 2-0 στα play – off και έμεινε εκτός Final – 4. Ο Ολυμπιακός δεν κοίταξε στα μάτια τη Ρεάλ Μαδρίτης, αυτό θα ήταν κάτι υποτιμητικό να ειπωθεί, ίσα ίσα αυτό έκανε η Ρεάλ. Διότι ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί, η καλύτερη ομάδα, αυτός που απέδειξε όλη τη χρονιά ότι δεν υπάρχει αντίπαλος που να τον αντιμετωπίσει ή να τον νικήσει σε παιχνίδι μεγάλης κρισιμότητας.

Από το πρώτο παιχνίδι μέχρι και το τελευταίο, ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του έσπαγαν ρεκόρ. Ένα από αυτά ήταν οι τέσσερις εκτός έδρας νίκες επί ισπανικού εδάφους, κάτι που είχε κάνει μόνο η Εφές. «Άλωσε» Wizink Center και Palau Blaugrana, τα «κάστρα» των δύο ομάδων που βρέθηκαν στο Final Four. Οδηγός για την τελική φάση της διοργάνωσης. Εκεί όπου το παρκέ ήταν ο καθρέφτης της πορείας των διεκδικητών του τίτλου.

Ειδικά στον ημιτελικό με τη Μονακό, ο Ολυμπιακός επέστρεψε από το -12 του ημιχρόνου. Έκανε ένα απίθανο επί μέρους σκορ 27 – 2, μόλις σε μία περίοδο. Επίτευγμα απίθανο, αν αναλογιστεί κανείς το χρόνο που αυτό συνέβη, σε παιχνίδι που δίνει πρόκριση σε τελικό. Και απαιτείται διαχείριση συγκέντρωσης, ψυχραιμίας και πίστη στο πλάνο του προπονητή. Η «ερυθρόλευκη» παρέα είχε επίγνωση των ικανοτήτων της και το ότι μπορούσε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης. Μαζί και ο κόσμος της που την ακολούθησε κατά χιλιάδες στο Κάουνας.

Με το σκορ στο 76 – 72, το τρόπαιο πήγαινε στα χέρια των Πειραιωτών. Δύο άστοχα σουτ, σε σωστά οργανωμένη επίθεση, δεν έδωσαν το τεράστιο προβάδισμα νίκης. Και όταν δεν το καταφέρνεις, το μεγαλείο των Ισπανών και το πεπρωμένο της ομάδας που υπηρετούν τους φέρνει την ανατροπή. Όπως ακριβώς έγινε και στη σειρά με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που φαινόταν να είναι κοντά στην πρόκριση και τον αποκλεισμό της Ρεάλ.

Μπορεί ο Ολυμπιακός να έφτασε ένα σουτ μακριά από τον τέταρτο τίτλο, επιβεβαιώθηκε όμως ότι εδραιώθηκε στις μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ και αργά ή γρήγορα θα έρθει και η δικαίωση.

Facebook Comments