Στις καθημερινές μου περιοδείες στην εκλογική μου περιφέρεια, στη Δυτική Αθήνα, βρίσκομαι αντιμέτωπος με τη δικαιολογημένη αγωνία κι ανησυχία των πολιτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις τρομερές ανατιμήσεις των τιμών στα τρόφιμα και στα καύσιμα για τα κυκλοφορήσουν τα αυτοκίνητα τους, (γιατι ευτυχώς στην Ελλάδα και πάρα πολλοί φτωχοί έχουν και πρεπει να έχουν αυτοκίνητα) η στις πανάκριβες τιμές των προϊόντων πρώτης ανάγκης στα σούπερ μάρκετ και τις λαϊκές.

Οι κάτοικοι του Περιστερίου, του Ιλίου, του Αιγάλεω, του Καματερού, της Αγίας Βαρβάρας, της Πετρούπολης, του Χαιδαρίου, των Αγίων Αναργύρων αλλά κι όλης της Ελλάδας δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Υποφέρουν, ιδιαίτερα σε λαϊκές περιοχές, όπως η δική μας. 

Ακούω με προσοχή και κατανόηση βαθιά, τα παράπονα των συμπολιτών μου στη Δυτική Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα, από όπου κι αν με παίρνουν τηλέφωνο ή επικοινωνούν μαζί μου μέσω των social media. Έχουν δίκιο. Είναι πράγματι μεγάλες οι ανατιμήσεις. Για πολλούς τρομακτικές.

Η ακρίβεια για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια έχει ξεφύγει τόσο πολύ. Το βιώνουμε όλοι, κι εγώ προσωπικά, στην καθημερινότητα μου. Το γνωρίζουμε πολύ καλά. Το γνωρίζουν και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση. Και κατανοούμε ότι έχει και κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις. Ο κόσμος απαιτεί αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής εδώ και τώρα. Κι έχει δίκιο από την πλευρά του. Αλλά δίκιο έχει κι η κυβέρνηση που υποστηρίζει πως ότι είναι δυνατόν να γίνει, το πράττει και θα το πράξει στο μέτρο του εφικτού και των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Δυστυχώς ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού φυτρώνουν λεφτόδεντρα και δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.

Ζούμε σε πρωτοφανείς καιρούς, την μακράν  πιο δύσκολη κατάσταση που έχει βιώσει η Ανθρωπότητα ολόκληρη, των τελευταίων δεκαετιών. Εν μέσω μιάς τρομακτικής πανδημίας, που ακόμα δεν έχει τελειώσει, με τεράστιο αριθμό νεκρών αλλά και πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην οικονομία, την κοινωνία ακόμα και στην ψυχολογία και την ψυχική υγεία των ανθρώπων απανταχού της Γης.

Συγχρόνως, δυστυχώς, ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια νέα σκληρή περίοδο Ψυχρού Πολέμου, ανάμεσα στη Δύση από τη μια και την Ρωσία και την Κίνα ( με διαφορετικές ενδεχομένως διακυμάνσεις αλλά εξίσου επικίνδυνες) από την άλλη. Ενας Ψυχρός Πόλεμος, που ουδείς μπορει να γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει, τι μακροπρόθεσμες και μεσοπρόθεσμες συνέπειες θα έχει. Το βέβαιο είναι ότι έχει προκαλέσει τεράστια διαταραχή στην παραγωγική διαδικασία και στην εφοδιαστική αλυσίδα, γεγονός που εκμεταλλεύονται διεθνώς επιτήδειοι για να προκαλέσουν αυτό που διεθνώς αποκαλείται «πληθωρισμός της απληστίας».

Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει να αντιληφθούμε ότι η τρομακτική ακρίβεια, που δοκιμάζει τους ανθρώπους και τις κοινωνίες, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού στην Ευρώπη, στην Αμερική (και πολύ χειρότερα στις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη μας), είναι ένα σκληρό Παγκόσμιο φαινόμενο, που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης ή με τις συνθήκες της ελληνικής οικονομίας, που σε γενικές γραμμές είναι σε θετική πορεία, αλλά απότοκος των δύο αυτών μεγάλων δοκιμασιών της Ανθρωπότητας και του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας. Της πανδημίας και του νέου Ψυχρού Πολέμου. Καθώς και της μείωσης της παραγωγής τροφίμων, όπως στο σιτάρι, στο ρύζι και στο λάδι, λόγω της ακαρπίας των ελαιόδεντρων, συνεπεία της κλιματικής κρίσης. Ή της ηθελημένης μείωσης της παραγωγής καυσίμων από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες

Κατανοώ ότι αυτό δεν ενδιαφέρει τον πολίτη που αδυνατεί να πληρώσει τον λογαριασμό στο σούπερ μάρκετ ή στο βενζινάδικο. Αλλά είναι αναγκαιότητα να αντιληφθούμε οτι πρέπει όλοι μας να κάνουμε οτι μπορούμε για να αντιμετωπίσουμε όσον το δυνατό καλύτερα αυτή την δύσκολη κατάσταση. Και περισσότερο από όλους η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που έχει υποχρέωση να εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες, που διαθέτει, για να στηρίξει τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, και πάνω από όλους τα ευάλωτα νοικοκυριά. Και το πράττει με υπευθυνότητα, σοβαρότητα χωρίς να θέτει σε δοκιμασία τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας που δεν είναι απεριόριστες.

Facebook Comments