Από τη μία υπάρχει κάτι παράλογο με την απόφαση της διεξαγωγής αγώνων κεκλεισμένων των θυρών, από την άλλη, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι παράλογο, τότε οι λογικές κινήσεις προφανώς και δεν αποδίδουν.

Και φαντάζομαι θα συμφωνήσετε ότι η οπαδική βία είναι κάτι παράλογο. Εγώ θα προσέθετα ότι και η θρησκευτική βία είναι κάτι παράλογο, αλλά το τελευταίο διάστημα και τα δύο έχουν πάρει μία πρωταγωνιστική θέση στην επικαιρότητα που ζούμε.

Οι αγώνες κεκλεισμένων των θυρών έχουν το εξής παράλογο: Οι αθλητικές συναντήσεις δεν γίνονται για να συμπληρώνεται η γραφειοκρατία. Οι αγώνες γίνονται για να τους βλέπει ο κόσμος. Αυτή είναι η ουσία του αθλητισμού και κυρίως η ουσία του επαγγελματικού αθλητισμού. Με βάση αυτή τη σκέψη λοιπόν το να κλείσουν τα γήπεδα για δύο μήνες αφαιρεί από τον επαγγελματικό αθλητισμό αυτό για το οποίο υφίσταται: Τον κόσμο.

Από την άλλη όμως, η συζήτηση για τα όποια μέτρα, ενώ έρχεται και επανέρχεται εδώ και χρόνια με διάφορες αφορμές, στην πραγματικότητα δεν έχει φέρει κανένα ουσιώδες αποτέλεσμα, κι αυτό διότι πολύ απλά δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά που όλοι ξέρουν ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Έτσι, η απόφαση για αποκλεισμό των γηπέδων από τους οπαδούς (και όχι το αντίστροφο) είναι μία απόφαση που τουλάχιστον δίνει ένα χρονοδιάγραμμα και δείχνει αποφασιστικότητα. Δυστυχώς σε αυτό το σημείο θα τολμήσω μία πρόβλεψη. Πολύ σύντομα (εννοώ μετά τον δίμηνο αποκλεισμό) θα έχουμε ξανά κάποιο οπαδικό έκτροπο και άρα θα επανέλθουμε σε αυτή τη συζήτηση.

Σε αυτό το σημείο θα σας πω μία ιστορία.

Είναι baseballική και ίσως κάποιοι να βιαστείτε να πείτε «τί μας νοιάζει εμάς το Baseball» όμως στα γήπεδα του Baseball φαίνεται να έχουν λύσει εδώ και χρόνια αυτό που προσπαθούμε να λύσουμε εμείς στην Ελλάδα και την Ευρώπη και άρα κάτι θα ξέρουν καλύτερα.

Ήταν λοιπόν 18 Ιουλίου του 2021. Οι Red Sox της Βοστώνης παίζουν στο γήπεδο των Yankees στη Νέα Υόρκη. Είναι κάτι σαν το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός του Baseball. Στο γήπεδο βρίσκονται οι Red Sox και ένας παίκτης τους κατά την προθέρμανση στέλνει μία μπάλα στην κερκίδα με σκοπό να την πιάσει ένας οπαδός της ομάδας της Βοστώνης. (Ναι! Μπαίνουν και οπαδοί των φιλοξενούμενων στα γήπεδα του εξωτερικού)

Τελικά την μπάλα την πιάνει ένας άλλος νεαρός, που είναι οπαδός των Yankees. Οι υπόλοιποι θεατές αρχίζουν να τραγουδούν «Στείλτην πίσω – Στείλτην πίσω» υπονοώντας ότι δεν θέλουν να μείνει στην κερκίδα ένα αναμνηστικό από αντίπαλο παίκτη. Ο νεαρός την πετάει με όλη του τη δύναμη πίσω στο γήπεδο και η μπάλα αντί να πέσει στο 10 στρεμμάτων γρασίδι χτυπάει τον παίχτη των Red Sox. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι ο οπαδός δεν ήθελε να πετύχει τον παίκτη. Όμως τον πέτυχε. Αυτομάτως στην κερκίδα εμφανίζονται σεκιουριτάδες και λίγα λεπτά αργότερα ταυτοποιούν τον δράστη. Του ζητούν να τους ακολουθήσει και τον παραδίδουν σε δύο αστυνομικούς που έχουν μπει λόγω του συγκεκριμένου επεισοδίου στο γήπεδο.

Το ίδιο βράδυ -όπως ανακοίνωσαν οι Yankees- ο οπαδός τους αποκλείστηκε για πάντα από όλα τα γήπεδα της πρώτης κατηγορίας Baseball.

Τόσο απλά.

Περισσότερα γι’ αυτό το περιστατικό εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=bjhCl8w2TI0

Ποιες ήταν λοιπόν οι συνθήκες που μπόρεσαν να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση του παραπάνω (light θα έλεγα) περιστατικού και κατά συνέπεια στην γενικότερη αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα;

Πρώτη και κυριότερη συνθήκη είναι φυσικά η ύπαρξη καμερών υψηλής ευκρίνειας και η απαγόρευση χρήσης κουκούλας. Μην πείτε αμέσως δεν γίνεται. ΓΙΝΕΤΑΙ!

Το δεύτερο είναι τα προσωποποιημένα εισιτήρια που αγοράζονται ψηφιακά και με υποβολή όλων των στοιχείων κάποιου και ΔΕΝ θα διατίθενται μέσω συνδέσμων.
Η δημιουργία συνδέσμων οπαδών είναι δικαίωμα και δεν μπορεί να απαγορεύεται. Είναι όμως δικαίωμα και της ομάδας να σταματήσει να τους δίνει εισιτήρια. Δεν θα τους αρέσει. Και λοιπόν;

Το τρίτο είναι ότι τα εισιτήρια θα έχουν συγκεκριμένη αρίθμηση και θα πωλούνται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μοιράζονται οι οπαδοί ομοιόμορφα στο γήπεδο και άρα να μην δημιουργούνται τμήματα όχλου σε συγκεκριμένες κερκίδες.

Το τέταρτο είναι πολύ απλά να γίνεται έλεγχος στην πόρτα. Αληθινός. Και ο έλεγχος θα διενεργείται από ιδιωτική εταιρία σεκιούριτι κι όχι από την αστυνομία. Και εννοείται ότι ο αριθμός των σεκιουριτάδων πρέπει να είναι ανάλογος του αριθμού των εισιτηρίων που έχουν πουληθεί. Η αστυνομία δε, θα είναι εκτός γηπέδου για προστασία της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και μπορεί να εισέρχεται στο γήπεδο μόνο μετά από αίτημα του ιδιοκτήτη.

Πέμπτο, η όποια παρέκκλιση από την απλή παρακολούθηση του αγώνα και των κανόνων καλής συμπεριφοράς, θα συνεπάγεται είτε αποβολή του οπαδού από τον συγκεκριμένο αγώνα, είτε αποκλεισμός του/της για κάποιο διάστημα από επόμενους αγώνες, είτε δια παντός άρνηση εισόδου στο γήπεδο.

Τόοοοσο απλά.

Facebook Comments