Δύο είναι τα διακυβεύματα (εκ του “κύβου”, ήτοι ζάρι) των ευρωεκλογών της 9 Ιουνίου: το ποιοί θα μας εκπροσωπήσουν στην ευρωβουλή τα επόμενα 5 χρόνια και το τί μήνυμα θα στείλουν οι πολίτες στην κυβέρνηση.

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, την επαύριο των εκλογών η κυβερνητική πλειοψηφία ουδόλως θα διακινδυνεύσει με απώλεια της δεδηλωμένης, με τις επόμενες εθνικές εκλογές να είναι προγραμματσμένες για το μακρινό 2027. Συνεπώς, η κυβερνησιμότητα της χώρας δεν αποτελεί διακύβευμα αυτών των εκλογών.

Η εκβιαστική έκκληση του πρωθυπουργού περί “μηνύματος σταθερότητας” εκπέμπει την ανησυχία του για το επικείμενο αποτέλεσμα, με δεδομένη τη συσσωρευμένη δυσαρέσκεια που πιθανότατα θα εισπράξει σε έναν μήνα. Μια δυσαρέσκεια που εκπηγάζει από την αβελτηρία της κυβέρνησης σε μια σειρά φλέγοντων αλλά και διαχρονικών ζητημάτων, που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες.

Η ευρύτατη πλειοψηφία των εκλογών του Μαΐου του 2023, σε συνδυασμό με την εξαΰλωση της αντιπολίτευσης, έδωσε στον πρωθυπουργό λευκή επιταγή για να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν και που πλέον δεν μπορούν να περιμένουν, όπως τραγικά απέδειξαν τα Τέμπη.

Αυτή την επιταγή ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην την εξαργυρώσει υπέρ του ελληνικού λαού, υπό το φόβο του λεγόμενου “πολιτικού κόστους”, δρώντας μικροπολιτικά, αντί εθνικά.

Μόλις ένα χρόνο μετά τον εκλογικό της θρίαμβο η κυβέρνηση εισπράττει μια διάχυτη δυσαρέσκεια, που εκπορεύεται όχι τόσο από τη θεσμοθέτηση του γάμου των ομόφυλων, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά από ουσιαστικότερους λόγους, όπως είναι:

– Η επαναφορά του αναχρονιστικού ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος στους ελεύθερους επαγγελματίες, με ομολογημένη κυβερνητική στόχευση τη διακοπή δραστηριότητας πολλών εξ αυτών

– Τα τεράστια εμπόδια στην επιχειρηματικότητα με την επιβολή γραφειοκρατικών υποχρεώσεων (βλ. MyDATA), τα υπέρογκα πρόστιμα για φορολογικές διαδικασίες που δεν σχετίζονται με τη φοροδιαφυγή και πολλές άλλες αστοχίες της παρούσας κυβέρνησης στην ευρύτερη οικονομική πολιτική

– Η ανεπιτυχής καπολέμηση του πληθωρισμού, ιδίως στα τρόφιμα, από τους υψηλότερους στην Ευρώπη

– Η αναποτελεσματική ενεργειακή πολιτική, με τις τιμές ενέργειας σταθερά άνω του ευρωπαϊκού μ.ο.

– Τα σοβαρότατα προβλήματα ασφάλειας, με τους πυροβολισμούς εντός αστικού ιστού και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών να έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας

– Ο καθεστωτισμός σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου, με την αίσθηση ότι η κυβέρνηση διαπνέεται από ευνοιοκρατία να είναι πλέον διάχυτη

– Η διαχείριση κάθε μείζονος ζητήματος του δημόσιου βίου με όρους επικοινωνίας, αντί ουσίας: η κυβέρνηση δεν κόπτεται να λύσει προβλήματα, αλλά να μην υποστεί πολιτική ζημιά

Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου αποτελούν τη μοναδική ευκαιρία ως το 2027 που διαθέτουμε ως λαός για να εκφράσουμε την επιδοκιμασία ή δυσαρέσκειά μας για τις (κάκιστες) υπηρεσίες υγείας που μας παρέχονται, για την (μέτρια) Παιδεία που λαμβάνουν τα παιδιά μας και συνολικά για την πορεία της πατρίδας μας.

Να επιλέξουμε αν επιθυμούμε να μας κυβερνά ανεξέλεγκτη μια “επιτελική κυβέρνηση των αρίστων”, που το μόνο που επιτελεί άριστα είναι να ευνοεί τους ημέτερους, αδιαφορώντας παγερά για την κοινωνία συνολικά.

Το δίλημμα των ευρωεκλογών είναι αν είμαστε ικανοποιημένοι από την ποιότητα της ζωής και της διακυβέρνησής μας τα τελευταία πέντε χρόνια ή αν θέλουμε αυτά να βελτιωθούνε προς όφελος όλης της κοινωνίας. Αν επιθυμούμε το δεύτερο η κυβέρνηση θα πρέπει να καταψηφιστεί όχι απλά με ψήφο διαμαρτυρίας, αλλά με θετική ψήφο δημιουργίας.

Ήρθε επιτέλους η ώρα όλοι εμείς οι αφανείς ήρωες της παραγωγής, η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, η κινητήριος δύναμη της κοινωνίας, να σηκώσουμε το κεφάλι, να υψώσουμε φωνή και γροθιά κατά της κομματικής νομενκλατούρας που μας διαφεντεύει εδώ και μισό αιώνα και ν’ αδράξουμε την ευκαιρία κάνοντας την οργή μας ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ.

Facebook Comments