Λίγες πια μέρες πριν τις Ευρωεκλογές, ως πρώτο διακύβευμα αναδεικνύεται η αποχή.

Ο κίνδυνος να σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ είναι ορατός και αυτό πέραν της ουσιαστικής αυτόνομης αξίας του ως θέμα συμμετοχής και άρα δημοκρατίας, συνδέεται άμεσα και με τα ακριβή ποσοστά που θα εισπράξουν τα κόμματα. Οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να εντοπίσουν ασφαλώς το ακριβές μέγεθος της αποχής και αυτό οφείλεται στο απλό γεγονός ότι ο όγκος όσων απέχουν, δεν απαντούν κατά βάση στις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο τα ευρήματα από στοχευμένα ερωτήματα είναι ανησυχητικά.

Ο ένας στους τρεις δηλώνει λίγο και καθόλου ενδιαφέρον για τις Ευρωεκλογές και ο ένας στους πέντε δηλώνει πολύ και αρκετά πιθανόν να μην ψηφίσουν, με την υποσημείωση ότι αυτοί αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Έτσι το 46% της αποχής στις Βουλευτικές εκλογές του περυσινού Ιουνίου και το 48% στον πρώτο γύρο των Δημοτικών εκλογών που αποτελούν εκλογές με δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους να κινητοποιούν πολίτες για την παράταξη και τον σταυρό τους δεν αποκλείεται να είναι ποσοστό πάνω από το 50%.

Σ΄αυτό δείχνουν να συντελούν σειρά λόγων. Η μεγαλύτερη χαλαρότητα αντιμετώπισης της σημασίας των Ευρωεκλογών, η μη ύπαρξη ισχυρού διακυβεύματος όπως η ανάδειξη Κυβέρνησης, αλλά και η κόπωση του κοινωνικού σώματος από τις έξι συνολικά φορές που καλέστηκε να ψηφίσει πέρυσι μέσα σε μια χρονιά παίζουν καθοριστικό ρόλο. Σ αυτή όμως την κατεύθυνση συντελούν και άλλοι λόγοι, όπως ότι είναι οι πρώτες Ευρωεκλογές που δεν πραγματοποιούνται ταυτόχρονα με Αυτοδιοικητικές ή Βουλευτικές εκλογές, η ακλόνητη πεποίθηση για την πρωτιά και με μεγάλη διαφορά της Ν.Δ που λειτουργεί εφησυχαστικά για μερίδα ψηφοφόρων της Ν.Δ, η θέληση να υπάρξει μήνυμα διαμαρτυρίας προς την Κυβέρνηση που όμως δεν βρίσκει πάντα φορέα έκφρασης, ο πολιτικός διάλογος στην πορεία προς τις Ευρωεκλογές που δεν δείχνει να συγκινεί ιδιαίτερα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι βεβαίως ποιον θα πλήξει και ποιον θα ευνοήσει πιθανά μια τέτοιας έκτασης αποχή. Δεν είναι εύκολη η απάντηση σ΄αυτό το ερώτημα, γιατί εξαρτάται από την σύνθεσή της, από που θα προέρχεται κυρίως.

Συνήθως οι πιο νέοι είναι το ακροατήριο με την πιο χαλαρή σχέση με τις εκλογές, αλλά τώρα φαίνεται ότι και άλλες ηλικιακές κατηγορίες όπως οι 35-55 είναι προβληματισμένοι και θα μπορούσαν να τροφοδοτούσαν την αποχή. Ρόλο θα παίξουν και ποια κόμματα διαθέτουν πιο ισχυρό μηχανισμό ή σχετικά πιο ταυτισμένους ψηφοφόρους, όπως π.χ το Κ.Κ.Ε, η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση αυτή την στιγμή συγκρούονται δύο ρεύματα: Ένα 60% plus που θέλει να στείλει μήνυμα διαμαρτυρίας στην Κυβέρνηση έναντι ενός 30% plus που θέλει να την στηρίξει, να μην αφήσει περιθώρια να ανοίξουν άλλου τύπου συζητήσεις και αμφισβητήσεις της Κυβέρνησης. Η έκβαση αυτής της μάχης θα κρίνει πολλά και θα καθορίσει τα τελικά ακριβή ποσοστά της Ν.Δ αλλά και άλλων κομμάτων. Το ίδιο και μια χαμηλότερης έντασης μάχης: Αυτή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης να αντιμετωπίσουν και ένα αξιοσημείωτο ποσοστό που θέλει να στείλει μήνυμα στα κόμματά τους και στις ηγεσίες τους. Αυτή την στιγμή τίποτα δεν είναι δεδομένο ή κλειδωμένο. Όλα θα κριθούν μέχρι και πάνω από την κάλπη.

Σε κάθε περίπτωση ακόμα και μέσα σ΄αυτό το ρευστό περιβάλλον φαίνονται κάποια βασικά στοιχεία των συσχετισμών όπως διαγράφονται αυτή την στιγμή. Η  Ν.Δ βρίσκεται κοντά στην επίτευξη του εκλογικού της στόχου αγγίζοντας το 33%, ως αποτέλεσμα της αύξησης της συσπείρωσής της και της καμπάνιας που ξετυλίγει και είχε στόχο το σταμάτημα των απωλειών της προς τα δεξιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει καλά  στην δεύτερη θέση αυξάνοντας τα ποσοστά του, κινούμενος στο 15%-16%, δείχνοντας σημεία πολυσυλλεκτικότητας και συγκέντρωσης νέων ακροατηρίων, αλλά διευρύνοντας την διαφορά από το ΠΑΣΟΚ που δείχνει με ποσοστά κατά μ.ό. από 12% έως 12.5% να αδυνατεί να δημιουργήσει δυναμική που να το τραβήξει προς τα πάνω και να απειλήσει   τον νέο ουσιαστικά ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ως ατού του την υψηλή συσπείρωση λίγο κάτω από 80%.  Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ  φρενάρει  και παρουσιάζει απώλειες και προς Ν.Δ και προς άλλα κόμματα του όμορου χώρου, ενώ  το Κ.Κ.Ε σταθερά ενισχυμένο σε σχέση με πέρυσι ακολουθούν. Όλοι βρίσκουν μια διαφορά 0.5%-1.5% μεταξύ τους, κάτι που σημαίνει μια μάχη για την 4η θέση. Η ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και η ΝΙΚΗ αν και εμφανίζουν προβλήματα οριακής μείωσης φαίνεται να ξεπερνούν αυτή την στιγμή το 3% και δείχνουν να μπορούν να συμπληρώσουν, αυτή την στιγμή τουλάχιστον, τη επτάδα των κομμάτων που θα συμμετάσχουν στην κατανομή των εδρών. Από εκεί πέρα υπάρχουν τέσσερα κόμματα που δεν μπορούν να αποκλειστούν από τώρα από την κατανομή και δείχνουν την δυνατότητα να συγκεντρώσουν το κρίσιμο ποσοστό. Αναφερόμαστε  στην ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ,  την ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ και πιο δύσκολα το ΜΕΡΑ 25. Υπάρχουν δηλαδή έξι κόμματα που βρίσκονται λίγο πάνω, λίγο κάτω από το 3% και από το finish τους θα κριθούν όλα.

Αυτή είναι η εικόνα αυτή την στιγμή, αλλά η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Είναι απίστευτα καθοριστικές οι επόμενες μέρες, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι περίπου το 15% των πολιτών αποφασίζουν το τελευταίο 48ωρο, ακόμα και πάνω στην κάλπη.

Facebook Comments