Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον την ιστορία με τον Λύτρα που έδειρε την γυναίκα του και τον μπουζούριασαν. Πρώτον, διότι σε άλλες εποχές αυτό δεν θα γινόταν, ο θύτης δεν θα πάθαινε τίποτα. Θα το κουκούλωνε και θα συνέχιζε. Και δεύτερον, διότι -παρά τα όσα συνέβησαν- με αφήνουν κατάπληκτο οι αντιδράσεις του πολυπληθούς φιλοθεάμονος κοινού των άπιστων Θωμάδων που μας περιβάλει. Αυτούς που εγώ ονομάζω «οι άσε ρε…».

Πρώτα απ’ όλα, διαβάζοντας την έκθεση του γιατρού που εξέτασε το θύμα, καταλαβαίνω ότι ο τύπος δεν της έριξε απλώς ένα χαστούκι ή μια κλωτσιά πάνω στα νεύρα του (που κι αυτό πρέπει να οδηγεί στην φυλακή), αλλά ότι κυριολεκτικά την έσπασε στο ξύλο την γυναίκα. Αυτός όμως που χτυπά και ξαναχτυπά και ματαξαναχτυπά τον άλλον ή την άλλη στο πρόσωπο σπάζοντας κόκκαλα, είναι κανονικός εγκληματίας. Μπορεί να σκοτώσει.

Δεύτερο, από την συγκεκριμένη ιστορία αποδεικνύεται ότι οι καλοί και προσεγμένοι νόμοι, είναι όπλα στα χέρια των κανονικών ανθρώπων. Αν ο Φλωρίδης δεν είχε φροντίσει για το ακαταδίωκτο γιατρών και εκπαιδευτικών που καταγγέλλουν περιστατικά βίας που πέφτουν στην αντίληψή τους, να είστε σίγουροι ότι ο συγκεκριμένος γιατρός που εξέτασε την γυναίκα δεν θα καλούσε την αστυνομία.

Και πάμε στο τρίτο, που εμένα με άφησε (για μια ακόμα φορά) άναυδο. Ο κόσμος που μας περιβάλλει, οι εκατοντάδες που κάτω από την είδηση γράφουν το σχόλιο τους και λένε την άποψη τους για το συμβάν. Οι «άσε ρε…». Ενώ ο θύτης συνελήφθη αμέσως, ενώ προφανώς έχει καταστραφεί επαγγελματικά αφού όλοι ξέρουν το όνομα του και την φάτσα του, ενώ θα δικαστεί για κακούργημα, οι ξερόλες συνεχίζουν το βιολί τους λες και έγιναν τα ακριβώς αντίθετα. Λες και η πράξη του θύτη συγκαλύφθηκε από το «σύστημα».

Facebook Comments