Ανήκω στη γενιά της μεταπολίτευσης, που επανέφερε μεν την Ελλάδα στη δημοκρατία αλλά δυστυχώς κάτω απο οδυνηρές συνθήκες που προκάλεσε η εθνική τραγωδία της Κύπρου.

Ως Έλληνας, απόγονος προσφύγων από την Σμύρνη, το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί ένα καρφί στην καρδιά μου που την τρυπά επί πενήντα ήδη χρόνια. Η Κύπρος μας είναι, παρα τις προσπάθειες, που έχουν καταβληθεί διαχρονικά, το μοναδικό κράτος στην Ευρώπη που περισσότερο απο το ένα τρίτο του εδάφους του συνεχίζει να βρίσκεται υπό κατοχή επί 50 ολόκληρα χρόνια. Για τη δική μου γενιά το Κυπριακό πρόβλημα είναι εθνικό πρόβλημα. Και μείζον προτεραιότητα για την επίλυσή του. Γι’ αυτό με μεγάλο και βαθύ αίσθημα τιμής και καθήκοντος δέχτηκα την πρόταση του προέδρου της Βουλής των Ελλήνων να συμμετάσχω στην κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία που εκπροσώπησε την Ελλάδα στις τελετές μνήμης από τα 50 χρόνια του προδοτικού πραξικοπήματος και της εισβολής του Αττίλα, τον Ιούλιο του 1974. Ο αγώνας για την επίλυση του κυπριακού εθνικού ζητήματος είναι υπόθεση όλων μας, του συνόλου του ελληνισμού.

Δυστυχώς τα 50 χρόνια που πέρασαν δεν επιτρέπουν αισιοδοξία. Πολλοί, ακόμα και Κύπριοι, φαίνεται οτι έχουν κουραστεί. Ή έχουν εφησυχάσει κι επαναπαυθεί. Αυτό φάνηκε κι από το αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών όπου ένας στους πέντε Κυπρίους ψηφοφόρους υπερψήφισε έναν youtuber, τον Φειδία, είτε για να κάνει την πλάκα του είτε για να εκδηλώσει την απογοήτευση του από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα, που έχει επί πενήντα χρόνια αποτύχει να λύσει το πρόβλημα είτε γιατί έχει βολευθεί στην υφιστάμενη κατάσταση. Οποια όμως κι αν είναι η κατάσταση, αφορμή η αιτία, το βέβαιον είναι οτι έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα για τη δικαίωση του κυπριακού ελληνισμού. Και για την ανακούφιση των συγγενών των αγνοουμένων εδώ και 50 χρόνια.

Ένα απο τα μεγαλύτερα παράπλευρα δράματα της τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου από το 1974 και μετά, είναι αυτό που υφίστανται οι συγγενείς των αγνοουμένων από εκείνες τις τραγικές μέρες. Περισσότεροι από 700 Έλληνες, Κύπριοι κι Ελλαδίτες αγνοούνται ακόμα. Παρά τις προσπάθειες που εχουν γίνει, οι Τούρκοι συνεχίζουν να παρεμποδίζουν τις έρευνες για να ανασκαφούν οι μαζικοί τάφοι στους οποίους έχουν κατά πάσαν πιθανότητα πεταχτεί οι σοροί τους μετά την άγρια δολοφονία τους. Το πρόβλημα είναι πρωτίστως ανθρωπιστικό. Για να υπάρξει λύτρωση για τους συγγενείς, πρέπει να βρεθεί έστω κι ένα κομμάτι των αγνοουμένων για να μπορεί να ταφεί και να δώσει κάποια ανακούφιση στους συγγενείς. Ειδάλλως το μαρτύριο τους θα συνεχίζεται

Facebook Comments