Το ερώτημα δεν είναι αν θα φύγουν από τον Σύριζα όσοι κάνουν αντιπολίτευση στον Κασσελάκη. Θα φύγουν ούτως ή άλλως και αν δεν το αποφασίσουν οι ίδιοι, θα τους εκπαραθυρώσει ο Στέφανος.

Αργά ή γρήγορα, κάποιος θ’ ανοίξει την πόρτα και θα φύγει ή εκείνος που είναι πιο δυνατός θα πάει καροτσάκι τον πιο αδύνατο ως την εξώπορτα και θα τον κλωτσήσει στην αυλή. Είναι πλέον νομοτελειακό και καλά θα κάνουν να το κατανοήσουν εκεί στην Κουμουνδούρου, πριν γελοιοποιηθούν εντελώς όλοι τους. Το σοβαρότερο θέμα για όσους τα βάζουν με τον Κασσελάκη, είναι ότι δεν έχουν ιδέα πού να πάνε και τι να κάνουν όταν φύγουν από κει.

Εντάξει, ο Στέφανος θα είναι ευχαριστημένος ακόμα και αν μείνει μ’ ένα μικρό κομματίδιο που θα είναι αποκλειστική του ιδιοκτησία. Τυπικά έχει τη δυνατότητα να εκπαραθυρώσει τους άλλους, καθότι έχει τη σφραγίδα του κόμματος στην τσέπη. Οι υπόλοιποι όμως;

Ο μόνος που κάτι μπορεί να κάνει εκτός Σύριζα είναι ο Πολάκης. Έχει δικό του κοινό, θα πουλήσει αντισυστημικότητα, οργή και κάθαρση από τη διαπλοκή, θα τσιμπήσει ένα 3%-4%. Μια χαρά θα ναι γι αυτόν, άσχημα περνά εξάλλου η Ζωή μ’ ένα τέτοιο ποσοστό και εντός της Βουλής; Αλλά οι «87» τι θα πουλήσουν έτσι και βρεθούν εκτός μαντριού; Αριστερή πολιτική; Δεν έχει ζήτηση. Την πιθανότητα να αποτελέσουν το πρόδρομο σχήμα της επιστροφής Τσίπρα; Σιγά τα ωά. Ο Αλέξης δεν είναι κορόιδο να αναλωθεί σε κάποιο σχήμα που δεν έχει καμιά προοπτική. Όπερ, αδιέξοδο.

«Και πού θα πάει δηλαδή όλο αυτό που χαζεύουμε σήμερα;», θα ρωτήσετε. «Πουθενά δεν θα πάει», απαντώ εγώ.

Θα απομείνει ένα αστείο προσωπικό κόμμα Κασσελάκη, ίσως ένα μικρό αντισυστημικό κόμμα Πολάκη και ένα Πασόκ που θα προσπαθεί να καλύψει το κενό που άφησε η πολιτική αυτοκτονία των Συριζαίων, δίχως να είναι και πολύ σίγουρο ότι θα καταφέρει τελικά το καλύψει. Α ναι, είναι και ο Μητσοτάκης. Αυτός θα παλεύει με τον χρόνο, με τη δεξιά του πτέρυγα και με την κούραση που δημιουργεί στο εκλογικό σώμα μια διακυβέρνηση δύο τετραετιών.

Ξέρω πως δεν σας λέω καμιά μεγάλη σοφία. Αλλά δεν είμαι και μάντης Τειρεσίας να σας περιγράψω τα μελλούμενα. Τα οποία φρονώ ότι είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτα, καθότι κυοφορούνται στα κατάβαθα του πολιτικού μας σκηνικού, εκεί που το δικό μας συμβατικό μάτι επί του παρόντος δεν μπορεί να φτάσει.

Facebook Comments