Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς είχε πράσινο χρώμα. Ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος, εκμεταλλεύθηκε τα λάθη του ΠΑΟΚ και δικαίως πήρε τη νίκη στο ΟΑΚΑ. Μία νίκη επιβεβαίωσης της προόδου της ομάδας και διόρθωσης λαθών του πρόσφατου παρελθόντος.

Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού τον τελευταίο χρόνο είχε να κάνει με τις επιλογές των προπονητών. Όχι ως προς το πρόσωπο αλλά ως προς τις επιλογές του ίδιου του προπονητή. Τις κινήσεις, τις «παραξενιές» που κάθε προπονητής έχει, τις επιλογές παικτών, το σύστημα και κυρίως τη νοοτροπία. Ο Τερίμ είχε ένα σκεπτικό του τύπου «αφού είμαι εγώ εδώ θα γίνουμε πρωταθλητές» και έκανε αλλοπρόσαλλες επιλογές που έσβησαν κάθε αισιοδοξία προς τον ίδιο. Ακολούθησε ο Αλόνσο που φάνηκε να μην γνωρίζει σε ποια ομάδα βρίσκεται και το χειρότερο να μην την έχει μάθει μέσα από την προετοιμασία.

Αμφότεροι «έχασαν» τα αποδυτήρια και ήρθε ο Ρουί Βιτόρια που πρώτα κοίταξε να τα κάνει πάλι μια παρέα και μετά να στρώσει αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό. Το καλό ήταν ότι παράλληλα με το πνευματικό κομμάτι του βγήκαν νίκες που τον βοήθησαν περισσότερο. Οκτώ στα εννέα έχει ο Πορτογάλος στη Super League και το «τριφύλλι» είναι στην καλύτερη του κατάσταση. Πιάνει υψηλά στάνταρ απόδοσης και όπως είπαμε εδώ είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα εντός συνόρων.

Ο Βιτόρια ήρθε διαβασμένος, γνώριζε τα χαρακτηριστικά του κάθε παίκτη, δείγμα ότι ήθελε να αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Πολύ σημαντικό αυτό για να μειωθεί ο χρόνος προσαρμογής και να δουλέψει αμέσως πάνω στους τομείς που θέλει. Φαίνεται άλλωστε από το γεγονός ότι οι «πράσινοι» παίρνουν νίκες ή τουλάχιστον κάνουν απλά πράγματα που λόγω ψυχολογίας και έλλειψης πλάνου αγνοούσαν.

Παθογένειες των προηγούμενων έχουν περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο και αν κάποιες ελάχιστες υπάρχουν τις υπερκαλύπτουν οι νίκες, η άρνηση της «γκέλας» και η εξαιρετική απόδοση σημαντικών παικτών. Παράδειγμα ο Ουναί που με τον Βιτόρια είναι άλλος ποδοσφαιριστής, ή μάλλον αυτός που θαυμάσαμε στο Μουντιάλ του Κατάρ με το Μαρόκο. Εφόσον ο Παναθηναϊκός συνεχίσει έτσι ανοδικά επαναλαμβάνουμε ότι έχει πολλές πιθανότητες, τις περισσότερες από όλους να γίνει πρωταθλητής μετά από 15 χρόνια.

Πηγή φωτό: Argiris Makris InTime

Facebook Comments