Σε μία χώρα σαν την δικιά μας έχω επιλέξει να στειρώνω έγκυα ζώα ως μονόδρομο. Το έκανα, το κάνω και θα το κάνω γιατί για εμένα αυτό είναι πιο ηθικό. Η δική μου ηθική όμως δε μου δίνει το δικαίωμα να κουνάω το δάχτυλο σε αυτόν που δεν το κάνει, αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη του ετοιμόγεννου ζώου και των νεογέννητών του, όντας μάλιστα ικανός να τα διαχειριστεί.

Πόσω δε μάλλον για τον Τάκη Προεστάκη που έχει κυριολεκτικά αφιερώσει όλη του τη ζωή στα ζώα. Έχει διασώσει πολλές χιλιάδες ζώα, έχει μετατρέψει το σπίτι του σε καταφύγιο που δε ζουν σε κλουβιά 2 επί 2 και έχει μεριμνήσει ώστε να στειρωθούν αδέσποτα και δεσποζόμενα σε όλη την Ιεράπετρα και όχι μόνο. Ο Τάκης πρώτα έδωσε εξ’ ολοκλήρου τη δική του περιουσία για να φροντίσει τα ζώα, μετά καταχρεώθηκε και εντέλει κατάφερε να γίνει παγκοσμίως γνωστός και να συγκεντρώνει τις δωρεές που απαιτούνται για να παράγει αυτό το τεράστιο έργο.

Έχει αναλάβει πλάσματα καταδικασμένα και τα έχει αναστήσει. Είναι το μοναδικό καταφύγιο που έχω πάει και μετά έχω φύγει ανάλαφρη και με χαμόγελο. Ο Takis Proestakis είναι εκεί κάθε μέρα, όλη μέρα, 24/7 μαζί με τα ζώα που διασώζει. Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι, πρωί και βράδυ, αργίες, καθημερινές για τον Τάκη είναι ίδιες μέρες. Η απόπειρα απαξίωσής του, επειδή μπορεί κάποιος να μην έχει την ίδια άποψη μαζί του, μόνο τα ζώα δεν βοηθάει.

Δεν είναι ο Τάκης το πρόβλημα, ούτε αν δεν πράττει ή/και προβάλλει αυτό που καθείς εκ της φιλοζωικής κοινότητας έχει ως ιδανικό στο μυαλό του, αλλά αυτοί που μας έχουν οδηγήσει να πρέπει να επιλέγουμε αν θα στειρώσουμε ετοιμόγεννα ζώα σε μία χώρα που δεν τολμάς να βγεις από το σπίτι σου φοβούμενος ότι θα βρεις καινούργια αδέσποτα.

Zero Stray Pawject

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με εκατομμύρια αδέσποτα και κακοποιημένα ζώα. Το μοντέλο του Zero Stray Pawject επικεντρώνεται στις γενεσιουργούς αιτίες του προβλήματος και παρεμβαίνει πριν ένα ζώο καταλήξει στους δρόμους, μέσω καινοτόμων προγραμμάτων που προάγουν και επιβάλλουν την υπεύθυνη κηδεμονία, ενώ παράλληλα, προωθούν την ηλεκτρονική σήμανση και στείρωση. Επιδοτούμε τη σήμανση και τη στείρωση χιλιάδων δεσποζόμενων ζώων προκειμένου να μειώσουμε με συστηματικό και βιώσιμο τρόπο τη «δημιουργία» νέων αδέσποτων ζώων.

Την περασμένη εβδομάδα, παρακολουθήσαμε έναν καταιγισμό σχολίων για το Takis Shelter non profit organisation και την απόφασή του να επιτρέψει σε μία ετοιμόγεννη αδέσποτη σκύλα που διέσωσε να γεννήσει. Ορισμένα από αυτά τα σχόλια άγγιξαν την δολοφονία χαρακτήρα εις βάρος του.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η περισυλλογή μίας εγκύου σκύλας που είναι έτοιμη να γεννήσει αποτελεί μια δύσκολη κατάσταση με δύο δυσάρεστες επιλογές: τη διακοπή κύησης κουταβιών που θα μπορούσαν να γεννηθούν ακόμα και μέσα σε λίγες ώρες, ή την επιλογή να επιτραπεί η γέννα σε μια χώρα που είναι γεμάτη αδέσποτα απ’ άκρη σ’ άκρη.

Αυτή είναι μια ηθική συζήτηση. Κατανοούμε και τις δύο πλευρές των επιχειρημάτων, υπέρ και κατά της διακοπής κύησης σε ετοιμόγεννες σκύλες και γάτες. Ακόμη και εντός του οργανισμού μας, οι απόψεις διίστανται. Από τη μία πλευρά, είναι λογικό να πούμε ότι σε μια χώρα με τόσα πολλά αδέσποτα που περιμένουν να υιοθετηθούν, θα έπρεπε να αποφεύγουμε τη γέννηση έστω και ενός ακόμη κουταβιού ή γατιού. Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης λογικό να υποστηρίζεται ότι η διακοπή κύησης βιώσιμων κουταβιών ή γατιών αντιβαίνει στους προσωπικούς κανόνες ηθικής του εκάστοτε εξ ημών. Όπως κι αν έχει, πρόκειται για οδυνηρές επιλογές που συχνά καλείται να κάνει η φιλοζωική κοινότητα στην Ελλάδα.

Το να κατακρίνεται και να μπαίνει στο στόχαστρο κάποιος επειδή επέλεξε να επιτρέψει σε ένα ετοιμόγεννο ζώο να γεννήσει, ιδιαίτερα όταν ο άνθρωπος αυτός (στην προκειμένη περίπτωση ο Τάκης) αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη, έχει εμφανή ικανότητα να φροντίσει τα κουτάβια και να τους δώσει την ευκαιρία για υιοθεσία, το θεωρούμε αδικαιολόγητο και άδικο.

Η συζήτηση θα έπρεπε να είχε απομακρυνθεί από την επίθεση σε έναν πολύτιμο εθελοντή και υποστηρικτή της προστασίας των ζώων στην Ελλάδα για μια απόφαση που έλαβε -χωρίς να μετατοπίζει την ευθύνη- και αφορά την προσωπική του ηθική, ενώ θα έπρεπε να έχει εστιάσει στην καταδίκη του ιδιοκτήτη που εγκατέλειψε τη μητέρα των κουταβιών.

Η Ελλάδα διαθέτει όλα τα κατάλληλα εργαλεία: υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση, Εθνικό Μητρώο Ζώων Συντροφιάς (ΕΜΖΣ), καθώς και έναν από τους αυστηρότερους νόμους που καθιστούν την εγκατάλειψη νεογέννητων ζώων κακούργημα. Η συζήτηση δεν πρέπει να αφορά την επίθεση σε έναν φιλόζωο για την απόφασή του να επιτρέψει τη γέννα μιας ετοιμόγεννης σκύλας, αλλά τη συσπείρωση όλων για τη συνεργασία στην εφαρμογή και την επιβολή του νόμου. Τουλάχιστον, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο ένοχος δεν είναι ο Τάκης που βρήκε και έσωσε τη σκύλα, αλλά ο ιδιοκτήτης που την εγκατέλειψε.

Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με κάθε φιλοζωική οργάνωση που επιθυμεί να συνεργαστεί μαζί μας σε αυτήν τη κοινή αποστολή, για την εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου και τη μείωση της δημιουργίας νέων αδέσποτων ζώων.

Facebook Comments