Μια πιθανή αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα προκαλούσε σεισμό στη διεθνή τάξη πραγμάτων και θα αναδιαμόρφωνε τα γεωπολιτικά δεδομένα σε Ευρώπη και παγκόσμιο επίπεδο.

Μια τέτοια κίνηση θα συνιστούσε μεγάλη νίκη για τη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, επιβεβαιώνοντας de facto την προσάρτηση της Κριμαίας του 2014, παρά τις πολυετείς διεθνείς κυρώσεις και τις επίσημες καταδίκες.

Η Ουκρανία, που μέχρι σήμερα έχει σταθερά διακηρύξει ότι η Κριμαία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της εδαφικής της ακεραιότητας, θα δεχόταν βαρύτατο πλήγμα στο ηθικό και στο εσωτερικό της συνοχή. Παράλληλα, η Δύση, που έχει στηρίξει την Ουκρανία με στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, θα βρισκόταν αντιμέτωπη με ένα σοβαρό στρατηγικό και πολιτικό δίλημμα: να αποδεχθεί την ανατροπή του status quo ή να κλιμακώσει τη σύγκρουση με τη Ρωσία.

Σε επίπεδο διεθνούς δικαίου, μια τέτοια αναγνώριση θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου, ενθαρρύνοντας και άλλες αναθεωρητικές δυνάμεις να διεκδικήσουν εδάφη με τη λογική της ισχύος, και αποδυναμώνοντας τις βασικές αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Τέλος, για τον ίδιο τον Ζελένσκι, μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να σημάνει πολιτική αυτοκτονία, με σοβαρές συνέπειες στην εσωτερική του νομιμοποίηση και στις σχέσεις του με το εθνικό ακροατήριο, που σε μεγάλο του μέρος απαιτεί την πλήρη αποκατάσταση των εδαφών της Ουκρανίας.

Σε κάθε περίπτωση, μια αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής δεν θα άλλαζε μόνο τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά θα επανακαθόριζε τις ισορροπίες ισχύος σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Facebook Comments