Βιβλική στρατηγική στη Γάζα: Ιστορία που επαναλαμβάνεται;

Στην Παλαιά Διαθήκη [Β’ Βασιλέων 3:9–27], υπάρχει μια αφήγηση πολέμου, ολοκληρωτικής καταστροφής και απόγνωσης.

Τρεις βασιλείς—του Ισραήλ, του Ιούδα και της Εδώμ—ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα συμμαχικό δίκτυο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον επαναστατημένο βασιλιά των Μωαβιτών.

Μέσα από μια στρατηγική ολοκληρωτικής καταστροφής, διακόπτουν πλήρως τις ζωτικές συνδέσεις του εχθρικού συστήματος: καταστρέφουν τις πόλεις, κόβουν τα δέντρα, ρίχνουν πέτρες στα χωράφια και μολύνουν τις πηγές, προκαλώντας μια συστημική κατάρρευση και απόλυτη απελπισία στον αντίπαλό τους.

Όμως, η μάχη, που αρχικά φάνηκε ως θεόσταλτη νίκη, μετατρέπεται σε ένα απρόβλεπτο γεγονός καταλυτικής σημασίας, όταν ο βασιλιάς των Μωαβιτών, εγκλωβισμένος πλέον σε ένα χαοτικό σημείο καμπής του πολέμου, θυσιάζει τον γιο του μπροστά στους εισβολείς.

Η τρομακτική αυτή ενέργεια πυροδοτεί μια ανατροφοδότηση φρίκης, οδηγώντας τελικά τον στρατό του Ισραήλ σε υποχώρηση.

The ‘Great Indignation’ against Israel (2 Kings 3:27) – Πηγή εικόνας Phyliss Saroff [https://crosstheology.wordpress.com/the-great-indignation-against-israel/]

Σήμερα, αυτή η βιβλική αφήγηση μοιάζει εξαιρετικά επίκαιρη όταν εξετάζουμε την κατάσταση στη Γάζα ως ένα πολύπλοκο σύστημα. Οι συγκρούσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, όπου οι αλληλεπιδράσεις βίας και καταστροφής έχουν δημιουργήσει έναν κύκλο ανάδρασης, με θύματα κυρίως αθώα παιδιά.

Οι εικόνες αυτές στοιχειώνουν τη διεθνή κοινότητα και αναδεικνύουν πώς μια ακραία πίεση στα ευάλωτα σημεία ενός συστήματος—εν προκειμένω στους αμάχους—οδηγεί σε απρόβλεπτες και τραγικές συνέπειες. Αν η Βίβλος έχει κάτι να μας διδάξει, είναι πως όταν η ένταση ενός πολέμου υπερβαίνει κρίσιμα όρια, διαταράσσοντας θεμελιώδεις δομές επιβίωσης, τότε η ίδια η νίκη χάνει κάθε ηθική δικαίωση.

Η σύγχρονη τραγωδία στη Γάζα αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό, καθώς η καταστροφή των υποδομών και η απώλεια ζωής παιδιών θέτει επιτακτικά το ερώτημα: έχει τελικά νόημα μια τέτοια νίκη;

Το Ισραήλ, ένα κράτος που έχει υποστεί τον πόνο από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς, όπως εκείνη της 7ης Οκτωβρίου, έχει κάθε δικαίωμα να προστατεύσει τους πολίτες του. Ωστόσο, το γεγονός ότι η Χαμάς συνεχίζει να κρατά ομήρους αθώους πολίτες, παρατείνει τη δυναμική της κρίσης, επιδεινώνοντας την τραγωδία και ενισχύοντας τη της βίας και του πόνου.

Ακριβώς όπως οι Ισραηλίτες στην αρχαία αφήγηση σταμάτησαν όταν αντίκρισαν την τρομακτική θυσία ενός παιδιού, έτσι και σήμερα, ίσως η διεθνής κοινότητα μπορεί να διακόψει αυτό τον φαύλο κύκλο, απαιτώντας την απελευθέρωση όλων των ομήρων από τη Χαμάς. Μόνο έτσι θα είναι δυνατόν να αλλάξει η ισορροπία του συστήματος και να επιτρέψει στο Ισραήλ να αναθεωρήσει τη στρατηγική του, σταματώντας τον πόλεμο πριν οδηγηθούμε σε ένα ακόμη σημείο χωρίς επιστροφή.

Ίσως αυτή είναι η στιγμή να βρεθεί ένα βιώσιμο σημείο ισορροπίας, προσφέροντας ελπίδα και ειρήνη για το μέλλον.