Η περίοδος διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (2015–2019) έμεινε στην ιστορία ως η πιο σκοτεινή σελίδα για το ελληνικό χρηματιστήριο. Με το κλείσιμο της αγοράς το καλοκαίρι του 2015, τις κεφαλαιακές ελέγχους και την κατάρρευση της εμπιστοσύνης των επενδυτών, ο Γενικός Δείκτης κατρακύλησε σε ιστορικά χαμηλά: κάτω από τις 500 μονάδες, χάνοντας σε λίγους μήνες σχεδόν ό,τι είχε απομείνει από την προηγούμενη δεκαετία.

Η εικόνα εκείνης της περιόδου ήταν αποκαλυπτική: ξένοι επενδυτές αποχωρούσαν, οι συναλλαγές «πάγωναν» και η κεφαλαιοποίηση του Χρηματιστηρίου υποχωρούσε δραματικά, με αποτέλεσμα η ελληνική αγορά να θεωρείται μία από τις πιο απαξιωμένες στην Ευρώπη. Η πολιτική αβεβαιότητα και οι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις ενίσχυσαν το κλίμα ανασφάλειας και φυγής κεφαλαίων.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, η εικόνα είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Ο Γενικός Δείκτης έχει ξεπεράσει ξανά τις 2.000 μονάδες, φτάνοντας σε υψηλά 15ετίας, με τη μέση ημερήσια αξία συναλλαγών να έχει αυξηθεί κατά 35% σε σχέση με πέρυσι. Η κεφαλαιοποίηση της αγοράς αγγίζει τα €101,5 δισ., αποδεικνύοντας την επιστροφή της Ελλάδας στον διεθνή επενδυτικό χάρτη.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η κυριαρχία των ξένων επενδυτών: σήμερα κατέχουν άνω του 66% της κεφαλαιοποίησης (περίπου €69 δισ.), ενώ ελέγχουν σχεδόν το 62% του ημερήσιου τζίρου. Την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν αισθητά χαμηλότερο, με τη χώρα να εκπέμπει σήμα αναξιοπιστίας.

Η σύγκριση είναι αμείλικτη:

  • ΣΥΡΙΖΑ (2015): Γενικός Δείκτης ≈ 500 μονάδες, φυγή κεφαλαίων, πάγωμα συναλλαγών, χρηματιστηριακή απαξίωση.
  • Σήμερα (2025): Γενικός Δείκτης ≈ 2.000 μονάδες, ρεκόρ κεφαλαιοποίησης, έκρηξη επενδυτικού ενδιαφέροντος.

Αυτό που άλλαξε δεν είναι η «τύχη» της χώρας αλλά η πολιτική σταθερότητα και η εμπιστοσύνη. Οι αγορές, σε αντίθεση με τα συνθήματα, δεν συγχωρούν τον λαϊκισμό και την προχειρότητα. Επενδύουν μόνο εκεί που βλέπουν σοβαρότητα, συνέπεια και προοπτική.

Η πορεία του Χρηματιστηρίου είναι ίσως το πιο καθαρό παράδειγμα: από τον ΣΥΡΙΖΑ της κατάρρευσης στο σήμερα της ανάκαμψης και ανάπτυξης. Και αυτή η διαφορά αντικατοπτρίζει το χάσμα ανάμεσα στην αβεβαιότητα του παρελθόντος και την προοπτική του μέλλοντος.

Facebook Comments