Η χώρα κατακάηκε. Ήταν λογικό όλα τα κανάλια να έχουν απευθείας συνδέσεις για ώρες, με τους τηλεθεατές να παρακολουθούν με δέος τη φρίκη της καταστροφής.

Εξίσου λογικό ήταν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται όσοι έβλεπαν τις αγροτικές τους περιουσίες να καταστρέφονται και τα σπίτια τους να παραδίδονται στις φλόγες. Σε τέτοιες οριακές στιγμές, κανείς δεν διατηρεί ψυχραιμία· ο πολίτης προσωποποιεί την κατάσταση και απαιτεί από το κράτος να του σώσει το βιος του. Γιατί ποιος θα βλέπει το σπίτι του να καίγεται και θα καταριέται την κλιματική κρίση; Εκείνη τη στιγμή, την οργή εισπράττει ο πυροσβέστης και ο αρμόδιος υπουργός.

Ωστόσο, όσοι δεν καίγονται τα χωράφια και τα σπίτια τους, κατανοούν πως αυτό που συμβαίνει υπερβαίνει τις δυνατότητες οποιουδήποτε κράτους. Οι εικόνες από Τουρκία, Κύπρο, Ισπανία είναι ίδιες – δεν γίνεται όλα τα κράτη να είναι «ανίκανα». Κάτι μεγαλύτερο από όλους μας εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, και αυτό το παραδέχεται πλέον κάθε λογικός άνθρωπος. Γι’ αυτό και τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικά: οι καταδικαστικές τους ανακοινώσεις επιστρέφουν μόνο με πικρά, ειρωνικά χαμόγελα.

Αν κοιτάξει κανείς τα στοιχεία, η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης σε επίπεδο μέσων πρόληψης και πυρόσβεσης: διαθέτουμε 84 ιπτάμενα μέσα και πάνω από 4.000 επίγεια, ενώ οι κατά κεφαλήν δαπάνες για την προστασία των πολιτών είναι από τις υψηλότερες. Και αυτό σε μια χώρα που ανήκει στη Μεσόγειο, τη ζώνη με τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα για πυρκαγιές. Μην ξεχνάμε και τη δεκαετή κρίση, όταν εμείς πεινούσαμε ενώ άλλοι ενίσχυαν τις υποδομές τους.

Γράφω ξανά –κι ας δεχτώ τις γνωστές κατηγορίες– ότι η ασφάλιση περιουσίας για φυσικές καταστροφές πρέπει να γίνει υποχρέωση. Κανένα κράτος δεν μπορεί να σώσει όλους τους πολίτες του σε φαινόμενα σαν αυτά της περασμένης εβδομάδας. Και αν βρεθείτε στους «άτυχους» που τα έχασαν όλα, ούτε τα 5.000 ευρώ για οικοσκευή θα σας καλύψουν. Αντίθετα, τα 150 ευρώ τον χρόνο σε ασφάλιστρα θα φανούν σωτήρια την κρίσιμη ώρα.

Ας το πούμε καθαρά: η ατομική ευθύνη και η πρόληψη είναι το μόνο ρεαλιστικό όπλο απέναντι στην κλιματική απειλή. Όποιος το αρνείται, ζει με ψευδαισθήσεις και θα βρεθεί αργά ή γρήγορα αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα.

Facebook Comments