Η Deutsche Bank επισημαίνει ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μια τεράστια απόκλιση στα stories των αγορών: από τη μια πλευρά, εμφανίζονται ολοένα και περισσότερα σημάδια αδυναμίας στην πραγματική οικονομία, αλλά και πιέσεις στις αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων, ενώ από την άλλη τα risk assets (μετοχές, υψηλού ρίσκου τίτλοι) καταγράφουν εντυπωσιακή πορεία. Το ερώτημα, σύμφωνα με τη γερμανική τράπεζα, είναι σαφές: πώς γίνεται οι αγορές μετοχών να «ανεβαίνουν» σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον;

Η εικόνα της τελευταίας διετίας δείχνει ένα σκηνικό γεμάτο αντιφάσεις. Τα γεωπολιτικά ρίσκα εντείνονται, με παραδείγματα όπως τα ρωσικά drones πάνω από την Πολωνία ή η κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή. Οι δημοσιονομικοί φόβοι επίσης αυξάνονται, καθώς οι αποδόσεις των ομολόγων πιέζουν τις κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα, ο χρυσός βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά, σε μια κλασική ένδειξη φόβου. Και όμως, η Wall Street, ο Nikkei και αρκετές ευρωπαϊκές αγορές συνεχίζουν να κινούνται ανοδικά.

Οι τέσσερις λόγοι του «παράδοξου»

Η Deutsche Bank δίνει τέσσερις βασικές εξηγήσεις για αυτή την ασυνήθιστη ανθεκτικότητα:

1. Οι αγορές λειτουργούν ως φρένο για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής
Η γερμανική τράπεζα τονίζει ότι οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες δεν θέλουν επιθετικά sell-offs, επειδή αυτά δημιουργούν αρνητικούς τίτλους, προκαλούν ζημιά στον πλούτο των πολιτών και ενδέχεται να οδηγήσουν σε πολιτικό κόστος. Σε αρκετές περιπτώσεις, έχουμε δει γρήγορες ανατροπές πολιτικής λόγω πιέσεων της αγοράς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η περίπτωση της Λιζ Τρας στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2022, όταν ο «μίνι προϋπολογισμός» της κατέρρευσε μέσα σε λίγες ημέρες λόγω σφοδρής αντίδρασης των επενδυτών.

2. Δεν βιώνουμε τις κλασικές συνθήκες sell-off
Οι μεγάλες διορθώσεις στο παρελθόν έγιναν κυρίως σε συνθήκες ύφεσης ή επιθετικών αυξήσεων επιτοκίων. Σήμερα, παρά τα σύννεφα, τα μακροοικονομικά δεδομένα δείχνουν ανθεκτικότητα: το ΑΕΠ των ΗΠΑ παραμένει ισχυρό, η Ευρωζώνη κατέγραψε υψηλό 12 μηνών στον PMI, ενώ η Ιαπωνία έχει πέντε συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης. Παράλληλα, οι συζητήσεις επικεντρώνονται πλέον σε μειώσεις επιτοκίων, και όχι σε αυξήσεις.

3. Οι κεντρικές τράπεζες έχουν πλέον περιθώριο χαλάρωσης
Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 15 χρόνια, οι κεντρικές τράπεζες έχουν περιθώριο να μειώσουν ουσιαστικά τα επιτόκια. Κατά την προηγούμενη δεκαετία, το μηδενικό όριο (zero lower bound) περιόριζε τις κινήσεις τους, ενώ η περίοδος της πανδημίας χαρακτηρίστηκε από εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια χωρίς περιθώρια περαιτέρω χαλάρωσης. Σήμερα, με τον πληθωρισμό να αποκλιμακώνεται, η Fed και η ΕΚΤ μπορούν να χρησιμοποιήσουν ξανά τη νομισματική πολιτική ως εργαλείο στήριξης.

4. Το προηγούμενο του καλοκαιριού του 2024
Η Deutsche Bank συγκρίνει το παρόν με το καλοκαίρι του 2024, όταν τα στοιχεία για την απασχόληση στις ΗΠΑ έδειχναν αδυναμία και η ανεργία αυξανόταν. Τότε, η Fed ξεκίνησε μια πιο επιθετική μείωση επιτοκίων με 50 μονάδες βάσης, ακολουθούμενη από άλλες δύο μειώσεις, αποτρέποντας ένα παρατεταμένο sell-off. Αντίστοιχα, και σήμερα, η σταθερή ανάπτυξη του ΑΕΠ λειτουργεί ως «μαξιλάρι», ενώ η νομισματική πολιτική κινείται προς χαλάρωση.

Συμπέρασμα: προσωρινές κρίσεις, όχι τέλος του ράλι

Η Deutsche Bank καταλήγει ότι βρισκόμαστε σε ένα ασυνήθιστο περιβάλλον όπου, παρότι υπάρχουν αυξανόμενα σύννεφα στον ορίζοντα, λείπουν οι συνθήκες για μια διαρκή κίνηση risk-off. Η πραγματική οικονομία δείχνει αντοχή, οι πολιτικές μπορούν να προσαρμοστούν και οι κεντρικές τράπεζες διαθέτουν πλέον εργαλεία για να αποτρέψουν βαθύτερες αναταράξεις.

Κατά συνέπεια, ακόμη και αν βλέπουμε περιστασιακές κρίσεις, αυτές τείνουν να είναι προσωρινές και όχι το «σήμα» για το τέλος του ανοδικού κύκλου. Η σύγκριση με το καλοκαίρι του 2024, όταν οι αγορές ξεπέρασαν ένα παρόμοιο επεισόδιο, δείχνει ότι το σημερινό ράλι έχει ακόμη «καύσιμα» να συνεχίσει.

Ελευθερία Κούρταλη

Facebook Comments