Ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων, καθώς η παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα σηματοδοτεί, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, την αφετηρία ενός νέου πολιτικού εγχειρήματος.

Μετά από μήνες προβληματισμού, εσωτερικής πίεσης και ρήξεων στον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται αποφασισμένος να δημιουργήσει ένα νέο κόμμα, με διαφορετική φυσιογνωμία, ρητορική και στρατηγική στόχευση.

Η απόφασή του αυτή δεν αιφνιδίασε πλήρως τους γνώστες του παρασκηνίου. Οι συνεχείς αποχωρήσεις στελεχών, η έλλειψη ενιαίας γραμμής και η διάχυτη απογοήτευση για την εκλογική συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ είχαν προετοιμάσει το έδαφος για ένα “διαζύγιο” που πολλοί θεωρούσαν αναπόφευκτο. Ο Αλέξης Τσίπρας, επιδιώκοντας να επαναπροσδιορίσει το πολιτικό του αφήγημα, αναζητά τώρα ένα νέο ξεκίνημα, απαλλαγμένο –όπως λένε οι συνεργάτες του– από τις «αγκυλώσεις» και τις εσωκομματικές βαρονίες της Κουμουνδούρου.

Η στρατηγική του νέου εγχειρήματος

Ο σχεδιασμός του νέου κόμματος Τσίπρα στηρίζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, σε τρεις βασικούς άξονες: ανασύνταξη, ανανέωση και αξιοπιστία. Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να δημιουργήσει ένα ευρύτερο προοδευτικό σχήμα, που θα απευθύνεται τόσο στους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ όσο και σε όσους αναζητούν μια ρεαλιστική αριστερή πρόταση με κοινωνικό πρόσημο, αλλά χωρίς λαϊκισμούς.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Τσίπρας έχει ήδη ξεκινήσει επαφές με στελέχη που θεωρεί αξιόπιστα, ικανά και “καθαρά” πολιτικά. Οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από τη δημιουργία ενός νέου οργανωτικού μοντέλου, πιο ευέλικτου, που θα δίνει ρόλο στους νέους και θα αποφεύγει τη γραφειοκρατία και τις εσωκομματικές φατρίες που ταλαιπώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια.

Ποιοι θα τον ακολουθήσουν

Τα ονόματα που ακούγονται έντονα ως πιθανοί συνοδοιπόροι στο νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα είναι αρκετά και προέρχονται από διαφορετικές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, Όλγα Γεροβασίλη, Κώστας Ζαχαριάδης, Γιώργος Καραμέρος, Κώστας Μπάρκας και Νικόλας Φαραντούρης θεωρούνται σχεδόν βέβαιοι υποστηρικτές του νέου εγχειρήματος. Αντίστοιχα, ονόματα όπως Κατερίνα Νοτοπούλου, Κώστας Αρβανίτης, Διονύσης Καλαματιανός, Μίλτος Χατζηγιαννάκης, Συμεών Κεδίκογλου και Γιώργος Ψυχογιός φέρονται να βρίσκονται σε συζητήσεις για πιθανή συμμετοχή.

Ο Τσίπρας επιδιώκει ένα μίγμα εμπειρίας και ανανέωσης – με στελέχη που γνωρίζουν την πολιτική σκηνή αλλά και νέα πρόσωπα, κυρίως επιστήμονες, αυτοδιοικητικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Η επιλογή αυτή αποσκοπεί στο να αποδομήσει την εικόνα ενός “παλαιού” κόμματος διαμαρτυρίας και να παρουσιάσει μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή προοδευτική ταυτότητα.

Παράλληλα, υπάρχουν αναφορές για επαφές με πρόσωπα εκτός του στενού κομματικού πλαισίου, όπως τεχνοκράτες ή στελέχη της Κοινωνίας των Πολιτών, προκειμένου το νέο κόμμα να αποκτήσει ευρύτερη βάση και απήχηση πέρα από τα παραδοσιακά όρια της Αριστεράς.

Ποιοι θα μείνουν πίσω στον ΣΥΡΙΖΑ

Στην άλλη πλευρά του λόφου, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει διχασμένος και αποδυναμωμένος. Η ηγετική ομάδα που στηρίζει τον Σωκράτη Φάμελλο φαίνεται αποφασισμένη να κρατήσει τη “σημαία” του κόμματος, διατηρώντας τον έλεγχο της Κουμουνδούρου. Πηγές αναφέρουν ότι στελέχη όπως ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Νίκος Βούτσης, η Έφη Αχτσιόγλου και ο Πάνος Ρήγας δεν προτίθενται να ακολουθήσουν τον Τσίπρα, εκτιμώντας ότι η νέα του πορεία ισοδυναμεί με ρήξη και διάλυση της ενότητας της Αριστεράς.

Αρκετοί μάλιστα, σύμφωνα με τα ίδια ρεπορτάζ, θεωρούν πως το εγχείρημα Τσίπρα κινείται περισσότερο στη λογική μιας προσωπικής πολιτικής επιβίωσης, παρά σε μια συλλογική στρατηγική ανασύνταξης του προοδευτικού χώρου.

Η εσωκομματική ένταση αναμένεται να κορυφωθεί τους επόμενους μήνες, καθώς κάθε πλευρά θα προσπαθήσει να “κρατήσει” τα στελέχη και τις οργανώσεις της. Οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήδη αντιμετωπίζουν κύμα αποχωρήσεων, ενώ ορισμένοι βουλευτές –όπως η Θεοδώρα Τζάκρη– εξετάζουν το ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησης, γεγονός που μπορεί να επιταχύνει τις εξελίξεις.

Η επόμενη μέρα και τα διλήμματα

Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι το στοίχημα είναι δύσκολο. Το νέο κόμμα θα χρειαστεί χρόνο, δομές, χρηματοδότηση και κυρίως πολιτική σαφήνεια. Θα πρέπει να καθορίσει τη στάση του απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση, αλλά και απέναντι στην αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, αποφεύγοντας να κατηγορηθεί για “διάσπαση”.

Τα πρώτα μηνύματα από το περιβάλλον του αναφέρουν ότι στόχος είναι να δημιουργηθεί μια σύγχρονη, μετα-κομματική πλατφόρμα, με ψηφιακή ταυτότητα, ανοιχτή συμμετοχή και θεσμική προσήλωση. Δεν πρόκειται, όπως λένε, για “αντι-ΣΥΡΙΖΑ” εγχείρημα, αλλά για “πολιτική ανασύνθεση της προοδευτικής παράταξης”.

Παράλληλα, αναζητείται και νέο επικοινωνιακό αφήγημα – πιο ρεαλιστικό, φιλοευρωπαϊκό και κοινωνικά δίκαιο. Ο Τσίπρας φιλοδοξεί να επανασυνδεθεί με το μεσαίο στρώμα, που εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2019, και να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους απογοητευμένους από τη σημερινή πολιτική αντιπαράθεση.

Το πολιτικό διακύβευμα

Το νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα θα κριθεί από την ικανότητά του να πείσει ότι δεν αποτελεί απλώς “ένα ακόμη κόμμα της Αριστεράς”, αλλά μια πραγματική εναλλακτική απέναντι στην κυβερνητική ηγεμονία. Αν καταφέρει να συγκροτήσει ένα δυναμικό σχήμα με σαφές πρόγραμμα, ενότητα και πολιτική βαρύτητα, μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στον ανασχηματισμό του πολιτικού σκηνικού.

Αν όμως οι εσωτερικές έριδες, οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι παλιές αντιθέσεις επικρατήσουν, τότε το νέο εγχείρημα κινδυνεύει να καταλήξει μια βραχύβια πολιτική περιπέτεια.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξαναγράφει το επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής του διαδρομής, επιδιώκοντας να διαμορφώσει ένα νέο κόμμα που θα εκφράσει τη μετα-ΣΥΡΙΖΑ εποχή. Και η Ελλάδα, που έχει συνηθίσει να ζει σε ρυθμούς πολιτικών ανατροπών, παρακολουθεί με ενδιαφέρον αν το εγχείρημα αυτό θα αποτελέσει την αρχή μιας νέας σελίδας ή το τέλος μιας εποχής.

Facebook Comments