Το μεγάλο πάρτι στις μετοχές θα ξεκινήσει μόλις η Fed αρχίσει αν αυξάνει τα επιτόκια, ως αποτέλεσμα της αναμενόμενης μείωσης του προγράμματος αγοράς ομολόγων, όπως τονίζει ο David Bianco, κορυφαίος στρατηγικός αναλυτής της Deutsche Bank. Υπάρχει μια δημοφιλής ιδέα στον επενδυτικό κόσμο, ότι το ράλι των χρηματιστηριακών αγορών τα τελευταία χρόνια έχει σε μεγάλο βαθμό καθοδηγηθεί από την χαλαρή νομισματική πολιτική της Fed.

Αλλά τι θα γινόταν αν η Fed «γύριζε» την πολτική της σε πιο συσφικτική;

Τι θα συμβεί αν η Fed άρχισε να «ψαλιδίζει» τις αγορές κρατικών ομολόγων; Θα αποτελέσει αυτό κακό οιωνό για την πορεία των μετοχών;

Η αρχή ενός κύκλου σύσφιξης της Fed είναι πολύ περισσότερο bullish παρά bearish για τις μετοχές, όπως τονίζει ο Bianco σε σημείωμα προς τους πελάτες της Deutsche Bank.

«Mόνο όταν η σύφιξη συνεχίζεται κοντά στο τέλος του οικονομικού κύκλου, τότε γίνεται επικίνδυνη», τονίζει. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, το πάρτι ξεκινάει πραγματικά, όταν η Fed ξεκινά την πρώτη αύξηση των επιτοκιών. Και για αυτό οι βουτιές της αγοράς λόγω του φόβου άυξησης των επιτοκίων, αποτελούν μοναδικές αγοραστικές ευκαιρίες για τους επενδυτές.

Ο Bianco υπογραμμίζει και υπενθυμίζει την ανάλυσή του στις 13η Ιανουαρίου σημείωμά με τίτλο “Μην φοβάστε την ομαλοποίηση των επιτοκίων”.

Σε αυτήν εξετάζει το πώς αντέδρασε η αγορά στις 15 15 φορές που η Fed ξεκίνησε να σφίγγει τη νομισματική της πολιτική:

Από τους 15 κύκλους σύσφιξης, από το 1965 έως σήμερα, ο S&P 500 συνέχισε να ανεβαίνει χωρίς διόρθωση κατά τη διάρκεια της αρχής του κύκλου σύσφιξης, σε όλες εκτός από τρεις περιπτώσεις: το 1971, το 1977, και το 1994.

Οι εξαιρέσεις το 1971 και το 1977 ήταν, όταν η Fed αύξησε νωρίς μετά την ύφεση λόγω του υψηλού πληθωρισμού.

Η Fed σύντομα, αλλά επιθετικά, αύξησε τα επιτόκια στην ύφεση του 1974 λόγω του ανεξέλεγκτου πληθωρισμού. Αν και η D.B δεν θεωρεί αυτή μια αύξηση στην αρχή του κύκλου (δεδομένου του πληθωρισμού και του ότι ποτέ δεν ξεκίνησε ένας νέος κύκλος) αυτό κράσαρε το χρηματιστήριο με συνεχείς bear markets, με μόναδικό ράλι το διάστημα Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου, της τάξης του 10% στο ενδιάμεσο (στο κραχ του 1973 – 74).

Το 1994, η Fed αύξησε τα επιτόκια ως απάντηση στην πτώση της ανεργίας και αυτό αποδείχθηκε τελικά πολύ επιθετικό. Αυτη και ακόλουθες αυξήσεις ήρθαν ως μια μεγάλη έκπληξη για τους επενδυτές σε μια εποχή που τα carry trades ήταν υπεπενδεδυμένα και οδήγησε σε άτακτα κλεισίματα των θέσεων.

Όπως καταλήγει ο Bianco, η αλλαγή πολιτικής της Fed δεν πρόκειται να γονατίσει την αγορά, αλλά αντίθετα θα δώσει το έναυσμα για ένα νέο μεγάλο πάρτι…

 

Ελευθερία Κούρταλη

Facebook Comments