Σίγουρα, στη σημερινή δύσκολη εποχή, από τα τελευταία που θα επέτρεπε κανείς στον εαυτό του είναι να πληρώσει ένα πρόστιμο που θα μπορούσε να αποφύγει, ή γενικότερα να ανεχθεί μία αδικία από δημόσιο φορέα.

Όσοι δεν έχουν την πολυτέλεια της συμμετοχής στο … κίνημα «Δεν πληρώνω» καλό είναι να εντάξουν στις υπό εξέταση εναλλακτικές επιλογές τους την βέλτιστη αξιοποίηση υπηρεσιών συμβούλων – νομικών, τεχνικών ή γενικών. Αυτό είναι το θέμα μας σήμερα.

Ποιο είναι το πρόβλημα

Κάθε γραφειοκράτης θεωρεί δικαίωμά του να αδικεί όσο μπορεί τον πολίτη. Επίσημη δικαιολογία : η υπεράσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου. Πραγματική : είτε είναι «κολλημένος» γραφειοκράτης είτε λαμόγιο – μπορεί και τα δύο …

Εκ πείρας συνιστώ να είμαστε πολύ προσεκτικοί πριν αποκλείσουμε την πρώτη εκδοχή. Κυκλώματα στήνονται συχνά γ-ύ-ρ-ω από τέτοιους – οι ίδιοι δεν «τα παίρνουν». Μέσα στο κόλπο είναι και η διάχυση φήμης βεβαιότητας ότι τα παίρνει.

Όλοι αυτοί αγνοούν επιδεικτικά το μείζον θέμα, την πρωταρχική υποχρέωσή τους : τη χρηστή διοίκηση. Στην καλύτερη περίπτωση έχουν συνηθίσει στην ιδέα ότι είναι σωστό, και άρα υποχρέωσή τους, να βάζουν τον πολίτη να πληρώνει παραπάνω από όσο λέει ο Νόμος.
Από συνήθεια ερμηνεύουν το κατά Νόμον «τεκμήριο νομιμότητας» των πράξεων της Διοίκησης ως συχωροχάρτι κάθε αυθαιρεσίας. Η έννοιά του, όμως, είναι ότι υφίσταται μέχρις αποδείξεως του εναντίου. Και πολλοί νομίζουν ότι αυτό το τεκμήριο νομιμότητας είναι μαχητό μόνο στα δικαστήρια.

Υπάρχει όμως απλή και απολύτως νόμιμη λύση, χωρίς τα έξοδα και τις ταλαιπωρίες μιάς δικαστικής διαμάχης. Σε πολλά θέματα μάλιστα, όπως π.χ. σε περιπτώσεις διαφορών με την εφορία, προαπαιτείται η καταβολή σημαντικού μέρους του προστίμου για να έχουμε δικαίωμα να πάμε στα δικαστήρια.

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε


Για την σθεναρή απάντηση στις αυθαιρεσίες χρειαζόμαστε αξιόπιστη συμβουλευτική υποστήριξη. Μόνο που σήμερα οι σύμβουλοι είναι γνωστοί σαν αυτοί που εξαφανίζονται στα δύσκολα. Είναι γνωστό το ανέκδοτο με τον γιάπη που πήγε στο μαντρί να «φωτίσει» τον τσοπάνο για το πόσα πρόβατα έχει …

Αποδεικνύεται ότι, οι σύμβουλοι του γλυκού νερού, είναι μαθημένοι να «λύνουν» προβλήματα, αποδεικνύοντας συνήθως ότι χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, μελέτες κ.τ.τ. Εν ολίγοις, παίρνουν το σκύλο και τρώει ο λύκος τα πρόβατα !
Κάπως έτσι καταλήξαμε σήμερα να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον αποτελεσματικό σύμβουλο. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι είμαστε βαθειά πεπεισμένοι ότι δεν υπάρχει.

Από την άλλη, κάποιος που αποφασίζει να δώσει εμπιστοσύνη σε κάποιον που ξέρει ή του σύστησαν, βρίσκεται απέναντι σε ένα ακόμη παγιωμένο στερεότυπο : την απέχθεια στην αντάξια πληρωμή της γνώσης.
Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι μία αποτελεσματική συμβουλή δεν είναι λογικό να αποτιμάται βάσει του χρόνου που διέθεσε ο σύμβουλος για να την διατυπώσει. Έχει επενδύσει στη γνώση, σε χρόνο και κόπο, για να φθάσει να μπορεί να μας λύσει ένα πρόβλημα με συνοπτικές διαδικασίες.
Και αυτή η επένδυση κάποτε θα αποσβεσθεί. ¨Όχι επειδή πρέπει να αποσβεσθεί, αλλά επειδή αξίζει τα λεφτά της.

Ένα κραυγαλέο παράδειγμα


Ως μελετητής Τοπογράφος Μηχανικός, κάποτε επί κεφαλής της νεανικής ομάδας που συνέταξε υποδειγματικά το Εθνικό Κτηματολόγιο του Άργους, μπορώ να συμβουλεύσω αβίαστα ένα απλό «μην κάνεις τίποτα» σε ένα θέμα που πανικοβάλλει πολλούς.
Οι Προϊστάμενοι των κατά τόπους Κτηματικών Υπηρεσιών κάνουν σωρεία ενστάσεων, στα πλαίσια της σύνταξης του Κτηματολογίου, κατά των σημερινών ιδιοκτητών που κάποτε φέρονταν ως αυθαίρετοι κάτοχοι δημοσίων ακινήτων.

Μπορεί κάλλιστα να βρεθεί ολόκληρη πολυκατοικία να διεκδικείται από το δημόσιο γιατί κάπου στο 1926, στα πλαίσια κτηματογραφήσεων κατά το νόμο περί Αεραμύνης – σωστά διαβάζετε ! – κτηματογραφήθηκε το οικόπεδο ως παλαιός αιγιαλός.
Πρόσφατος Νόμος αναγνωρίζει την κυριότητα έναντι της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου όπως έναντι οιουδήποτε : αδιατάρακτη νομή με τίτλους δεκαετίας ή χρησικτησία επί 20ετία.
Μόνο που χρειάζεται και προσοχή.
Αν συντρέχουν, όμως, οι προϋποθέσεις, η Επιτροπή Ενστάσεων θα μας δικαιώσει αυτεπαγγέλτως, χωρίς να κάνουμε τίποτα ! Την ίδια ώρα κάποιοι ομοιοπαθείς έχουν πληρώσει 500 ευρώ για νομική υποστήριξη στην εκδίκαση …

Τι να κάνουμε ;


Για να προασπίσει κανείς αποτελεσματικά τα συμφέροντά του, απέναντι στην πολυνομία και τη γραφειοκρατία, χρειάζεται σοβαρή συμβουλευτική στήριξη. Εκτός, βέβαια, αν μπορεί να ανταπεξέλθει μόνος.
Σε κάθε περίπτωση το βασικό είναι να δούμε, όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε, αν έχουμε δίκιο. Θα είναι τραγικό να έχουμε αντιδράσει από σκέτο συναίσθημα αδικίας.

Ο σοβαρός σύμβουλος, που θα δει με επιμέλεια το θέμα μας, θα συντάξει κατ’ αρχήν μία εμπεριστατωμένη αίτηση ανάκλησης της διοικητικής πράξης, για την οποία μπορούμε να στοιχειοθετήσουμε ότι μας αδικεί, εν όλω ή εν μέρει.

Δυστυχώς, δεν είναι και τόσο πιθανό να αναγνωρίσει την αδικία το ίδιο το όργανο που εξέδωσε την πράξη που αμφισβητούμε βασίμως. Καθώς το είδος «συγγνώμη, έκανα λάθος» σπανίζει σήμερα, δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αν και αυτό λέει η αίτησή μας.
Η αναμενόμενη συνέχεια είναι η «ιεραρχική προσφυγή» στην Προϊσταμένη Αρχή, που δύσκολα θα συνυπογράψει μία αποδεδειγμένη αδικία εναντίον μας.

Άρα, με λίγη προσοχή στις επιλογές μας, κάποιες δυσκολίες αποδεικνύονται … ευκολάκι. Μόνο που – όπως έλεγε Ρουμελιώτης συμφοιτητής μου – «άμα  ‘κάναν όλες μέλισσες μέλι, θα ‘τρώγαν κι οι γύφτ’ με τα κ’τάλια» !

Facebook Comments