Η αποτυχία της ελληνικής κεντροδεξιάς έφερε στην εξουσία την επονομαζόμενη αριστερά, ως κακέκτυπο  του σοσιαλιστικού κέντρου. Οι ευθύνες δεν βαρύνουν μεμονωμένα τον Αντώνη Σαμαρά, ούτε τον Κώστα Καραμανλή. Και από τους δύο απαιτούνταν χειρισμοί που υπερέβαιναν τις δυνατότητές τους, ώστε να μην παραδοθεί η εξουσία σε λαϊκιστές, ή ξένους από την πραγματικότητα πολιτικούς ηγέτες. Όμως η αποτυχία μιας παράταξης, όπως και η επιτυχία της, δεν μπορεί να είναι προσωποπαγής. Για διαφορετικούς λόγους ανά περίπτωση, η χώρα αφέθηκε στα χέρια καταστροφέων και σε αυτό φταίει συνολικά η Νέα Δημοκρατία. 
 
Κατά την δεύτερη περίοδο Καραμανλή επρόκειτο για έναν ολόκληρο μηχανισμό νομής των προνομίων της εξουσίας, που ξεκινούσε από τα stage και έφτανε στις κορυφές των υπουργείων και των οργανισμών, που διέλυσε τα οικονομικά του κράτους και εξόργισε κόσμο και λαό. Κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά και κυρίως προς το τέλος της, με τις ρουσφετολογικές δυνατότητες πολύ περιορισμένες, τη ζημιά έκαναν κυρίως οι φοβικοί λαϊκιστές και οι φαντασιούμενοι μια δεξιά που αποτάσσει τον κοινωνικό φιλελευθερισμό προς όφελος οριακά ακροδεξιών πεποιθήσεων.
 
Τώρα, τα ονόματα Καραμανλή και Σαμαρά επιστρέφουν στα χείλη πολλών νεοδημοκρατών αποκτώντας μεσσιανικά χαρακτηριστικά. Ο πνιγμένος, βέβαια, απ’τα μαλλιά του πιάνεται, όμως αυτό δεν τον σώζει. Κι αν είναι αντανακλαστικό που δικαιολογείται, το να στρέφεται κανείς ενστικτωδώς στο παρελθόν εν έτει 2015 με την διάβρωση της παιδείας, της αισθητικής και των αξιών να καλπάζει, η κεντροδεξιά παράταξη και η χώρα υποφέρουν από την ίδια νόσο και η γιατρειά δεν βρίσκεται στην παρελθοντολαγνεία. Εξ ου και η ανάμειξη των τζακιών και των φέουδων στην διαδικασία εκλογής νέου προέδρου της ΝΔ δεν θα είναι μόνο ατελέσφορη, αλλά πιθανότατα και καταστροφική.
 
Μια κοινωνία τόσο απελπισμένη, ώστε να εκλέξει δις στο αξίωμα του πρωθυπουργού έναν άνθρωπο με χαμηλό επίπεδο παιδείας και υψηλό αίσθημα πολιτικού οπορτουνισμού, δεν μπορεί να προοδεύσει ανακυκλώνοντας πρόσωπα και νοοτροπίες που απέτυχαν να την προστατεύσουν από την παρακμή και την κατάρρευση. Δυστυχώς, η από καιρό «πασοκοποιημένη» ΝΔ φαίνεται να μην είναι σε θέση να προτείνει στην ελληνική κοινωνία τη λύση, που οι συνθήκες απαιτούν. Η ασυνεννοησία, οι μικροπολιτικές εμμονές, η ανοργανωσιά, η αδυναμία δημοσίου διαλόγου, η προτεραιότητα της επιφάνειας έναντι του βάθους και της επικοινωνίας έναντι της πολιτικής αποτελούν στοιχεία που θα παραμείνουν στο χαρακτήρα της παράταξης όποιος και αν εκλεγεί νέος αρχηγός.
 
Η χώρα δεν χρειάζεται απλώς νέο αρχηγό σε ένα κόμμα που αδυνατεί να κρύψει τη σήψη του. Ο τόπος χρειάζεται μια νέα, συνειδητοποιημένη, κοινωνικά και οικονομικά φιλελεύθερη, πατριωτική κεντροδεξιά, που θα κάνει σημαία της αξίες και όχι συνθήματα και παροχές, που θα αποτελέσει τον κορμό της αληθινής ευρωπαϊκής συμμαχίας. Ο σεβασμός στα σύμβολα, η αναγωγή της παιδείας σε πρώτη προτεραιότητα, η υπεράσπιση της γλώσσας και της παράδοσης, η επιβράβευση του ήθους, η ανάκτηση του εθνικού χώρου με ουσιαστική αποκέντρωση, αυτά είναι τα απαιτούμενα για την αναγέννηση της Ελλάδας. Η ΝΔ, που σπαράσσεται στις οθόνες μας, δύσκολα θα τα υπηρετήσει.

Facebook Comments