Το σημερινό Morning Briefing είναι περισσότερο εστιασμένο στα μικρά ή μεγάλα θαύματα που συμβαίνουν γύρω από την Ελλάδα, η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται χαμένη μέσα στην κρίση που ξέσπασε το 2009 και κυρίως να δείχνει πλήρως ανίκανη να προχωρήσει σε όλες τις ενέργειες που απαιτούνται προκειμένου να βγει από την καταστροφική κρίση στην οποία έχει εισέλθει.
Μελετώντας την πορεία άλλων ευρωπαϊκών χωρών και συγκρίνοντας με την Ελλάδα, είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς, ότι στην Ελλάδα δεν ενδιαφέρθηκε κανείς να αξιοποιήσει τη συμβολή των εταίρων και να γίνει κάνει μια προσπάθεια για ουσιαστικές αλλαγές. Στην Ελλάδα, δεν βρέθηκε κανένας που να έχει τη γνώση να δημιουργήσει ένα πλάνο εξόδου από την κρίση. Και δε βρέθηκε κανένας να το κάνει αυτό, γιατί ένα πλάνο χρειάζεται να ξέρεις τα παρακάτω τέσσερα πράγματα: Δυνατά στοιχεία, αδύναμα στοιχεία, ευκαιρίες και κινδύνους. Αυτό που στα πανεπιστήμια διδασκόμαστε ως SWOT Analysis.
Η Ελλάδα αρνείται πεισματικά να σκεφτεί με όρους ελεύθερης οικονομίας, παραγωγικότητας, καινοτομίας, φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος, φιλικού δημόσιου τομέα, ξένων επενδύσεων, προσφοράς και ζήτησης. Η Ελλάδα αρνείται να δεχθεί τη βοήθεια άλλων που δοκίμασαν και πέτυχαν. Αρνείται να λάβει αποφάσεις που θα προκαλέσουν «πόνο» βραχυπρόθεσμα αλλά θα ακολουθήσει μια ευχάριστη περίοδος. Αρκείται στο να προσφέρει πρόσκαιρη χαρά, προκαλώντας μακροχρόνιο πόνο.
Η κρίση του 2009 μας ταλαιπωρεί ακόμα και θα μας ταλαιπωρήσει για αρκετά χρόνια ακόμα. Την ώρα που οι γύρω χώρες απογειώνονται και αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού, εμείς ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει τι προκάλεσε την κρίση και που θέλουμε να πάμε. Και αρκούμαστε μόνο στο να δηλώνουμε ότι όλα είναι λάθος. Θα ήταν λάθος αν όλοι οι υπόλοιποι είχαν αποτύχει και αυτοί. Αλλά δυστυχώς για εμάς, πέτυχαν.
Η Κύπρος, η οποία το 2013 δεχόταν ένα ισχυρό πλήγμα με κλείσιμο των τραπεζών και με κούρεμα των καταθέσεων πάνω από €100.000 σε ποσοστό από 40% μέχρι και 70%, βγήκε πανηγυρικά από το μνημόνιο. Στην Κύπρο κατάφεραν να συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις, να συμφωνήσουν στις απαραίτητες ενέργειες, να εξαλείψουν τις αδυναμίες τους και να ενισχύσουν τα δυναμικά τους στοιχεία. Η φορολογία ήταν ένα από αυτά τα δυνατά σημεία και διατηρήθηκε, σε πείσμα όλων όσων στη δική μας τη χώρα φωνάζουν ότι οι Ευρωπαίοι ζητούν αύξηση της φορολογίας.
Αύξηση της φορολογίας επιβάλλεται όταν μια οικονομία έχει αποτύχει να παράγει έσοδα από άλλους πόρους και αναγκάζεται να τρώει τη σάρκα της για να αυτοχρηματοδοτηθεί. Και αυτό διδάσκεται στα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και εδώ έχουμε την ατυχία να έχουμε ηγέτες που σπούδασαν σε περίφημα πανεπιστήμια του εξωτερικού και έτσι δεν το άκουσαν στα αμφιθέατρα.
Στην Ιρλανδία, το 2015, οι άμεσες ξένες επενδύσεις έφτασαν σχεδόν τα $30 δισ. Και αυτό απλά προστίθεται σε συνεχείς θετικές εισροές κεφαλαίων την τελευταία τετραετία, μετά από μια μικρή διακοπή με την έλευση του ΔΝΤ που επίσης έφυγε. Η Ιρλανδία ψηφίστηκε ο ελκυστικότερος προορισμός για ξένες επενδύσεις παγκοσμίως, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά. Το ΔΝΤ, περιέργως, δεν κατέστρεψε την ιρλανδική οικονομία. Τη Δευτέρα, η Credit Suisse άνοιξε trading floor προσθέτοντας 100 θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης και κάνοντας την Ιρλανδία βασικό κόμβο για τις business του private banking παγκοσμίως. Αναρωτιέμαι γιατί οι Ιρλανδοί δεν έψαξαν για λίστες…
Στην Ισπανία, μεταξύ πολλών μικρών θαυμάτων, εντοπίζουμε ένα μεγάλο θαύμα στη μείωση της ανεργίας στο 20,9% από 27%. Με άλλα λόγια, το 2015, δημιουργήθηκαν 525.000 νέες θέσεις εργασίας.
Κλείνοντας και καθώς σήμερα ολοκληρώνεται και ο Ιανουάριος για τις μετοχές, παραθέτω ένα ιδιαίτερα χρήσιμο γράφημα.
Καλό trading και καλό Σαββατοκύριακο.
Facebook Comments