Νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα

Αρκετά κράτη της Ευρώπης κλείνουν τα σύνορά τους, κατηγορούν την Ελλάδα ως υπεύθυνη της έκρηξης του μεταναστευτικού-προσφυγικού βρίσκοντας την εύκολη – πλην φαιδρή – εξήγηση, προβαίνοντας παράλληλα σε ανάλογες λύσεις και πράξεις. Η Ελλάδα και με δικό της μερίδιο ευθύνης (σε καμία των περιπτώσεων όμως δεν καθίσταται ως υπαίτια) απειλείται παντοιοτρόπως και πλέον κινδυνεύει να βγει επισήμως εκτός της Συνθήκης Σέγκεν, έχει αρχίσει ήδη να θυμίζει αποθήκη ψυχών. Τα ακραία και ρατσιστικά ή ακόμη και (νεο)ναζιστικά φαινόμενα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην ευρωπαϊκή ήπειρο είτε ως μεμονωμένα κρούσματα είτε ως επίσημες πολιτικές.

Η επικρατούσα κατάσταση φτάνει στο σημείο να προκαλεί το ερώτημα για το αν και κατά πόσο υπάρχουν πραγματικοί Άνθρωποι με την έννοια του ανθρωπισμού, της φιλανθρωπίας και της ανθρωπιάς δίχως διακρίσεις και προϋποθέσεις. Σίγουρα  είναι πολύ πιο επικίνδυνη η δημιουργία του υποστρώματος για την ανάπτυξη (νεο)ναζιστικών κινημάτων που έχει ήδη γίνει από τη διαχείριση και αντιμετώπιση του προσφυγικού-μεταναστευτικού. Η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική κρίση εδώ και μία εξαετία, κάτι που δε φαίνεται να αλλάζει σύντομα. Κι όμως, μία χώρα τόσο αδύναμη που βάλλεται πανταχόθεν έκανε τη διαφορά.

Την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016 αποδείχθηκε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 10.000 Άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης στην Ελλάδα. Άνθρωποι που πιθανώς από το υστέρημά τους προσέφεραν με ανιδιοτέλεια σε συνανθρώπους τους ανεξαρτήτως εθνικότητας. Νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα, νιώθω περήφανη που ανήκω στους 10.000 Ανθρώπους, νιώθω περήφανη που δε μας νίκησε ο φόβος και η μισανθρωπιά που μοιάζει να έχει κυριεύσει την ανθρωπότητα. Είμαι περήφανη για την Ελλάδα της αγάπης και της αλληλεγγύης, για τους Έλληνες της προσφοράς που μέσα σε ένα κράτος με ανύπαρκτες δομές, πανταχού απόν, εκείνοι επιμένουν αντιστεκόμενοι στις δυσκολίες. Για αυτή την Ελλάδα είμαι περήφανη, γι αυτούς τους Έλληνες είμαι εθνικά υπερήφανη.

*Οι ίδιοι που «ταΐζουμε» τους πρόσφυγες-μετανάστες, οι ίδιοι «ταΐζουμε» τους Έλληνες αστέγους, οι ίδιοι «ταΐζουμε» και τα αδέσποτα. ΟΙ ΙΔΙΟΙ, όχι οι άλλοι.

Οι άλλοι αρέσκονται σε κριτικές και εμετικές επιθέσεις γελοιώδους αναστήματος. Αυτοί οι άλλοι είναι που βολεύονται επί του καναπέως ξερνώντας ρητορικές μίσους κατ’ αποκλειστικότητα. Γι αυτούς τους άλλους είναι που ντρέπομαι φριχτά.