Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στον Αλέξη Παπαχελά είπε ότι θα έκανε το ίδιο λάθος ξανά, δηλαδή να εμπιστευτεί τον Τσίπρα.

Και ο λόγος κατά την άποψη μου είναι διότι, με την ιδεοληψία που την διακατέχει, δεν έχει την δυνατότητα να  κάνει λογική επεξεργασία με σκοπό να ξεχωρίσει τί είναι λογικό και τι παράλογο.

Εκτιμώ ότι ο Παπαχελάς έκανε κακό που της έδωσε το βήμα. Από ένα σημείο και έπειτα θα πρέπει η δημοσιογραφική κοινότητα να μπορεί να ξεχωρίσει ποιός είναι παράλογος και ποιός όχι.

Δεν μπορεί, δηλαδή, μια ζωή να προβάλουμε παράλογους ανθρώπους και  παράλογες απόψεις στο όνομα του να δώσουμε ίσο χρόνο στην αντίθετη άποψη όταν αυτή είναι παράλογη.

Σαφώς ο τύπος έχει το δικαίωμα να πάρει συνέντευξη από όποιον θέλει. Σαφώς δεν μπορεί κανένας να υπαγορεύσει στον τύπο από ποιόν θα παίρνει συνέντευξη. Έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Από την άλλη όμως, ποιά είναι τα όρια της παράλογης άποψης;

Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Φτιάχνω ένα κόμμα και το ονομάζω “Διαστημικό Κόμμα Ελλάδος”, η ΔΚΕ. Η κύρια θέση του ΔΚΕ είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να λύσει τα προβλήματα που έχει μέσω διαστημικού τουρισμού.

Με ποιό τρόπο; Η Τράπεζα της Ελλάδος τυπώνει 5 τρισεκατομμύρια δολάρια και αγοράζει 100 διαστημικά λεωφορεία. Στη συνέχεια φτιάχνουμε ένα ξενοδοχείο στη σελήνη και διαφημίζουμε σε όλο τον πλανήτη ότι παρέχουμε, σαν Ελλάδα, διακοπές στη Σελήνη σε μια προσιτή τιμή.

Όχι μόνο τα έσοδα από αυτή τη δραστηριότητα θα φτάσουν για να αποπληρώνουμε το δάνειο και το κεφάλαιο, αλλά θα μας περισσεύουν τόσα πολλά λεφτά, που κάθε δεκαετία όλοι οι Έλληνες πολίτες θα έχουν ένα δωρεάν ταξίδι στο φεγγάρι.

Σας πληροφορώ ότι η πιο πάνω πολιτική τοποθέτηση έχει το ίδιο εκτόπισμα παραλογισμού που έχουμε ακούσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Λαφαζάνη και πολλούς άλλους.

Και το ερώτημα είναι, αφού αυτή είναι πολιτική θέση του κόμματος μου, θα μπορούσε άραγε ο Παπαχελάς να με πάρει με την ίδια σοβαρότητα που πήρε την Ζωή Κωνσταντοπούλου προχτές και να μην γελάει, όταν μπροστά στην κάμερα του αναλύσω την πολιτική θέση του κόμματος μου;

Θα με έβγαζε άραγε στην τηλεόραση, για να ακουστεί η “άλλη άποψη”, παρόλο που και ο ίδιος πιστεύει ότι είναι παράλογη αυτή η θέση του κόμματος ΔΚΕ;

Η δημοσιογραφική κοινότητα στην Ελλάδα έχει μεγάλη ευθύνη για την κατάντια αυτής της χώρας. Έχει τεράστια ευθύνη διότι συνεχώς προβάλει παράλογες απόψεις, παράλογους πολιτικούς και παράλογα κόμματα.

Προβάλει αυτές τις απόψεις στο όνομα του ότι πρέπει να ακουστούν όλες οι απόψεις, διότι είναι πολιτικές τοποθετήσεις. Δεν έχει καμιά σημασία πόσο παράλογο είναι αυτό που ακούμε, παραμένουν άποψη και πρέπει να ακουστεί, σύμφωνα με την λογική του Ελληνικού τύπου.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι και ίδια η δημοσιογραφική κοινότητα παίρνει στα σοβαρά αυτές τις απόψεις (τις περισσότερες φορές τα πιστεύει και η ίδια), με αποτέλεσμα και ο μέσος πολίτης παίρνει στα σοβαρά αυτές τις απόψεις και πιστεύει ότι πραγματικά έχουν βάση.

Είναι καιρός ο τύπος στην Ελλάδα να αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι καιρός να σταματήσει να δίνει το βήμα σε παράλογους πολιτικούς, παράλογα κόμματα και παράλογα προγράμματα.

Το ερώτημα είναι αν ο τύπος έχει την δυνατότητα να μπορεί να ξεχωρίσει το παράλογο από το λογικό. Διότι αν δεν έχει και είναι και ο ίδιος παράλογος, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τη χώρα μας, διότι συνεχώς θα προβάλλονται και θα ψηφίζονται παράλογοι πολιτικοί στην εξουσία και ο φαύλος κύκλος της παραφροσύνης θα συνεχιστεί.

Facebook Comments