Ο Ντόναλντ Τραμπ, διεκδικητής του προεδρικού χρίσματος για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, υπογραμμίζει ότι, αν εκλεγεί, πιθανόν να απαγορεύσει την αγορά πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία και τα άλλα συμμαχικά αραβικά κράτη, εφόσον αυτά δεν δεσμευθούν ότι θα πολεμήσουν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους ή αν δεν «αποζημιώσουν» τις ΗΠΑ για τις μάχες εναντίον αυτού του παράγοντα αποσταθεροποίησης της περιοχής.

Επίσης, δήλωσε ότι θα επιτρέψει στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα να δημιουργήσουν το δικό τους πυρηνικό οπλοστάσιο προκειμένου να μην βασίζονται στην αμερικανική αντιπυραυλική ομπρέλα έναντι της Βόρειας Κορέας και της Κίνας. Αλλωστε, προτίθεται να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από Ιαπωνία και Νότια Κορέα, αν τα δύο κράτη δεν αυξήσουν σημαντικά τη συμμετοχή τους στο κόστος διαμονής και σίτισης των στρατευμάτων, ενώ δεν έκρυψε την πρόθεσή του να επαναδιαπραγματευθεί πολλές κομβικής σημασίας συνθήκες με τους συμμάχους των ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ, όπως υποδεικνύεται τουλάχιστον από την κοσμοθεωρία του Τραμπ, είναι μια δύναμη υπό διάλυση, και ο βασικός μηχανισμός με τον οποίο μπορούν να επαναπροσδιορίσουν τον κεντρικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίζουν στην παγκόσμια κοινότητα είναι μέσω οικονομικών διαπραγματεύσεων. Ο Τραμπ προσέγγισε κάθε μείζονα παγκόσμια διαμάχη μέσα από το πρίσμα μιας διαπραγμάτευσης, χωρίς, ωστόσο, να καταστήσει σαφές ποιος είναι ο στρατηγικός του στόχος. Φυσικά, επέρριψε τις ευθύνες για τη διαχείριση των διαπραγματεύσεων με το Ιράν στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα, λέγοντας ότι «καλά θα έπραττε η κυβέρνηση να αποχωρούσε από την τράπεζα των διαπραγματεύσεων πότε πότε», χωρίς όμως να διατυπώνει καμία πρόταση για το περιεχόμενο των συνομιλιών, παρεκτός ότι θα απαγόρευε το εμπόριο του Ιράν με τη Βόρεια Κορέα.

Αναλόγως τοποθετήθηκε ο κ. Τραμπ και στο θέμα του ΝΑΤΟ, χαρακτηρίζοντας τη Βορειοατλαντική Συμμαχία «οικονομικώς άδικη» για τις ΗΠΑ, ενώ τόνισε ότι ήταν ανοικτός και στο ενδεχόμενο της δημιουργίας μιας νέας συμμαχίας που θα είχε στο επίκεντρο τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι θέσεις του Τραμπ για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν υπάρχουν πουθενά στην πρόσφατη ιστορία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.

Ο ίδιος, πάντως, τόνισε ότι οι εξωτερικές σχέσεις που ο ίδιος οραματίζεται θα εξαρτηθούν μερικώς «από το πόσο φιλικά υπήρξαν απέναντί μας» τα υπόλοιπα κράτη και όχι από εθνικά συμφέροντα ή συμμαχίες. Επίσης, δεν διατύπωσε την άποψη ότι οι αμερικανικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στις στρατιωτικές βάσεις ανά τον κόσμο είναι πολύτιμες για τις ΗΠΑ, παρότι επί δεκαετίες δημοκρατικές και ρεπουμπλικανικές κυβερνήσεις επισημαίναν ότι είναι κομβικής σημασίας στην αποτροπή του στρατιωτικού τυχοδιωκτισμού, στην προστασία του εμπορίου και στη συγκέντρωση πληροφοριών. Οπως ο Ρίτσαρντ Νίξον, έτσι και ο Ντόναλντ Τραμπ επισήμανε πόσο σημαντικό είναι ο Αμερικανός πρόεδρος να είναι απρόβλεπτος, τονίζοντας ότι η παράδοση των ΗΠΑ στη δημοκρατία και στην ανεκτικότητα έχει κάνει τις προεδρικές κινήσεις υπερβολικά προβλέψιμες τόσο για τους συμμάχους όσο και τους αντιπάλους.

Τέλος, κατηγόρησε τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ για αφέλεια, επισημαίνοντας ότι η Γερμανία και τα κράτη του Κόλπου θα πρέπει να πληρώσουν για την κατασκευή «ασφαλών ζωνών» στη Συρία για τους πρόσφυγες.

Facebook Comments