Κίνημα “Νύχτα Ορθίων” ή η κραυγή μιας γενιάς

Αρχικά οι διαδηλωτές ήταν μαθητές και φοιτητές εναντίον της μεταρρύθμισης στον τομέα εργασίας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Στη συνέχεια όμως τα θέματα διευρύνθηκαν. Σε μικρές ομάδες οι συζητήσεις στρέφονται στο διαβόητο σκάνδαλο με τα Panama Papers, τη νομοθεσία για τις ιερόδουλες και την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για σκηνές που θυμίζουν το Occupy Wall Street ή τις αρχές των αντίστοιχων διαμαρτυριών των Αγανακτισμένων στην Ελλάδα και την Ισπανία. Δεν υπάρχει αρχηγός, κομματικό πρόγραμμα ή χάρτα γενικών αρχών. Κανείς δεν θέλει να βάλει πολιτικό χρώμα, αν και τα ΜΜΕ συχνά εντάσσουν το κίνημα στα αριστερά. Κοινός παρονομαστής η δυσαρέσκεια και η οργή κατά του πολιτικού συστήματος στη Γαλλία. «Η Γαλλία βρίσκεται σε στάδιο μπλοκαρίσματος, ιδεολογικού, πολιτιστικού και κοινωνικού» λέει ο Καμίλ. «Υπάρχει διαφωνία με τους πολιτικούς και άρα με το σύστημα».

Πρόκειται για την κραυγή μιας ολόκληρης γενιάς που βλέπει να της κλέβουν το μέλλον της στη χώρα της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφότητας, στη χώρα της νεανικής ανεργίας του 25%. «Οι άνθρωποι αντικρίζουν ένα μέλλον που δεν υπάρχει» λέει χαρακτηριστικά ο Καμίλ.

«Αξίζει η προσπάθεια»

Προχθές η αστυνομία με ειδικά οχήματα άδειασε την πλατεία από σκηνές και αυτοσχέδια καταλύματα. «Θα ξανάρθουμε» διαβεβαιώνει ο Καντέν. Το πολιτικό κατεστημένο αντιμετωπίζει με δυσκολία το κίνημα που έχει επεκταθεί στο μεταξύ και σε άλλες γαλλικές πόλεις. Η υπουργός Περιβάλλοντος Σεγκολέν Ρουαγιάλ δείχνει συγκατάβαση και τονίζει ότι θα πρέπει να ακουστεί η φωνή της νεολαίας. Και ο πρωθυπουργός Μανουελ Βαλς δέχθηκε χθες επιδεικτικά την οργάνωση της νεολαίας που αντιτίθεται στις εργατικές μεταρρυθμίσεις και υποσχέθηκε μέτρα κατά της νεανικής ανεργίας. Αντίθετα ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν, από το συντηρητικό κόμμα, φάνηκε σοκαρισμένος μετά από μεμονωμένες συγκρούσεις στο περιθώριο των διαδηλώσεων για το γεγονός ότι επιδεικνύεται ανοχή στο κίνημα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις του περασμένου Νοεμβρίου.

Κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι το μέλλον του κινήματος «Νύχτα Ορθίων». Θα ξαναγίνουν; Τι μακροχρόνιες επιπτώσεις θα έχει; Ο πολιτικός επιστήμων Γκαέλ Μπρουστιέ το παραλληλίζει με το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης. «Υπάρχει η ίδια υποβόσκουσα ερώτηση: Μπορεί κανείς να αλλάξει τον κόσμο χωρίς να ανέλθει στην εξουσία»; Αλλά και τα μέλη του κινήματος διακατέχονται από ανασφάλεια για το που θα πάει όλο αυτό. Ο Καμίλ απαντά ποιητικά: «Ένας παλαιός κόσμος δεν θέλει να πεθάνει και ένας νέος κόσμος διστάζει να ανατείλει». Ο Μαρκ είναι πιο προσγειωμένος: «Πολλές ελπίδες δεν έχει το κίνημα, αλλά και μία να έχει, αξίζει να προσπαθήσει κανείς».