H Ανάσταση της οικονομίας το Πάσχα έμεινε και αυτή, όπως και πολλές άλλες… ελπίδες, στα λόγια τα… μεγάλα. Οι επίμονες καθυστερήσεις που παίζει η ελληνική κυβέρνηση από την στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία, οδηγούν και πάλι στην πόρτα του αδιεξόδου, στην μυρωδιά του Grexit και στα σενάρια για πρόωρες κάλπες. 

Το έχουμε πει πολλές φορές πως για όλα αυτά δεν ευθύνονται οι «κακοί δανειστές», την ευθύνη έχει η ελληνική κυβέρνηση. Γιατί ενώ συμφώνησε και υπέγραψε το καλοκαίρι συγκεκριμένα βήματα-μέτρα σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, ούτε μία στιγμή δεν τα τήρησε, φέρνοντάς μας σήμερα στο «όλα ανοιχτά» για την πρώτη αξιολόγηση η οποία έπρεπε να είχε κλείσει πριν… έξι μήνες, και με τη ρευστότητα πάλι να βρίσκεται στα όρια, θυμίζοντας τα… Ιουλιανά του 2015.

Από εμπλοκή σε εμπλοκή, και από το ένα πολιτικό παιχνίδι στο επόμενο, το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι να γονατίζει όλο και περισσότερο την οικονομία, να βάζει τρικλοποδιά στις επενδύσεις και τις επιχειρήσεις με 40.178 λουκέτα μέσα σε 15 μήνες, να χτυπά από όλες τις μεριές τους Έλληνες φορολογούμενους, ακόμα και τους μισθωτούς των 650 ευρώ και τους συνταξιούχους, ενώ τα capital controls που θα έφευγαν στο α’ εξάμηνο φαίνεται πως θα αποτελέσουν την νέα νόρμα ως όπλο κατά της φυγής των καταθέσεων. 

Παράλληλα, τα όποια «οφέλη» από την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχουν σχεδόν εξουδετερωθεί, αφήνοντας πλέον ορθάνοιχτη την πόρτα για μία νέα ανακεφαλαιοποίηση – κάτι για το οποίο το ΔΝΤ έχει προειδοποιήσει από τον Ιανουάριο – με το κούρεμα καταθέσεων το οποίο «σώθηκε» το 2015, να είναι το επόμενο βήμα.

Σε ότι αφορά λοιπόν την εμπλοκή που έχει προκύψει ( αφού τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ τα συμφώνησαν αλλά η ρήξη με τα μέτρα-κάβα όλως τυχαίως έχει στρέψει τα φώτα μακριά από αυτά… ) να μην έχετε καμία αμφιβολία πως είναι μία ακόμη στρατηγική «προστασίας της καρέκλας». 

Τα 3,6 δισ. ευρώ αφορούν την περικοπή δαπανών από την «καρδιά» του ΣΥΡΙΖΑ. Το δημόσιο. Μισθοί, συντάξεις, απολύσεις ( ο Τόμσεν και η Βελκουλέσκου στην διαρροή των WikiLeaks μίλησαν ξεκάθαρα για «μισθολογικό κόστος», wage bill ).  Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να ανακοινώσει αυτή τη στιγμή ότι συμφώνησε να «χτυπήσει» το… σπίτι της; Με τι… μούτρα θα διεκδικήσει την όποια στήριξη τώρα και στο μέλλον. Είναι το τέλος της, και το ξέρει πολύ καλά και προσπαθεί να κρατηθεί όσο μπορεί μακριά από αυτό. Έλα όμως που θα έρθει και το έχει συμφωνήσει από το καλοκαίρι…

Συγκεκριμένα, στην πρώτη μάλιστα σελίδα της συμφωνίας του Ιουλίου του 2015 έγραφε πως τα μέτρα περιλαμβάνουν «την πλήρη θεσμοθέτηση του Δημοσιονομικού Συμβουλίου για τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική με πρόβλεψη για αυτόματες περικοπές δαπανών σε περίπτωση αποκλίσεων από τους στόχους του φιλόδοξου πρωτογενούς πλεονάσματος του προϋπολογισμού, με την έγκριση των δανειστών». 

Με απλά λόγια, έχει συμφωνήσει από το καλοκαίρι πως κάθε φορά που δεν πιάνονται οι στόχοι θα μπαίνει αυτόματος κόφτης στις δαπάνες, όχι όπως θα επιλέξει η κυβέρνηση, αλλά όπως θα επιλέγουν οι δανειστές.

Αυτό το συμφώνησε εκ νέου στο Eurogroup της περασμένη Παρασκευής, παρά το… θέατρο που ακολούθησε αυτή την Μεγάλη Εβδομάδα, προτείνοντας  μία φορά τον χρόνο, τον Μάιο,  να υπάρχει πόρισμα για τις τυχόν αποκλίσεις από το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα, λίγο μετά την ανακοίνωση των τελικών εκτιμήσεων της Eurostat για τον περασμένο έτος. 

Σύμφωνα με την ελληνική πρόταση, ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών θα έχει τη δυνατότητα να εξαιρέσει από τις περικοπές κάποιους κωδικούς όπως για παράδειγμα οι συντάξεις), αρκεί να καλύπτονται με ισοδύναμα μέτρα οι όποιες τρύπες δημιουργούνται.

Όμως οι δανειστές σε καμία περίπτωση δεν αφήσουν τις περικοπές στην επιλογή του ΥΠΟΙΚ. Το γράφει η συμφωνία ότι οι όποιες περικοπές θα γίνονται με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών. Για αυτό το ΔΝΤ επιμένει ότι θα γίνονται αυτόματες περικοπές μισθών και συντάξεων,  χωρίς να υπάρχει παρέμβαση από την πλευρά του υπουργού Οικονομικών.

Δεν πρόκειται για νέα προβλήματα που δημιουργούν οι δανειστές, οι απαιτήσεις του ΔΝΤ δεν έχουν σκαλώσει τίποτα, όπως θέλει να «περάσει» η κυβέρνηση. Πρόκειται για τήρηση των συμφωνηθέντων, νέτα-σκέτα.

Μπορεί ο… «εξοργισμένος» Γιούνκερ, ο οποίος πήρε ρόλο διαιτητή και χαρακτήρισε αντισυνταγματικά και παράλογα τα μέτρα-κάβα, να βολεύει την κυβέρνηση, ωστόσο, ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ – αυτός δηλαδή που δίνει τα χρήματα του νέου μνημονίου στην Ελλάδα – δηλώνει υπέρμαχος των προληπτικών μέτρων. Ας μην παίρνει λοιπόν θάρρος η κυβέρνηση από αξιωματούχους που έχουν ελάχιστη επιρροή στις διαπραγματεύσεις. Αυτοί που κινούν τα νήματα δεν πρόκειται να της χαριστούν όσο και να χτυπιέται κατόπιν… εορτής και… υπογραφής.

Facebook Comments