«Ναι σε όλα στο παρά πέντε», αυτή η μάστιγα

O Ολάντ θέλει συμφωνία έως τη Δευτέρα, ο Τουσκ κάλεσε τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης να καταλήξουν «πολύ σύντομα» σε συμφωνία για το ελληνικό ζήτημα προβλέποντας πως ως το τέλος του Μαΐου θα έχει τελειώσει το θέμα, ο Σόιμπλε – αν και συνεχίζει να βλέπει δρόμο ακόμα μέχρι το κλείσιμο της αξιολόγησης – εμφανίζεται πιο… ήπιος από ποτέ γύρω από τις διαπραγματεύσεις και ο Ντάισελμπλουμ συνδέει για πρώτη φορά τις μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα-κάβα με τη συμφωνία για το ελληνικό χρέος.

Όχι, οι ευρωπαίοι δεν αποφάσισαν ξαφνικά να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση αλλάζοντας τον… τόνο τους. Αντίθετα, αποφάσισαν να πιέσουν πιο πολύ την ελληνική πλευρά, υπογραμμίζοντάς της πως τα προληπτικά μέτρα που έχουν εμπνευστή τον Σόιμπλε και υποστηρικτή το ΔΝΤ, αποτελούν μονόδρομο στο συμφωνημένο από το καλοκαίρι χρονοδιάγραμμα.

Για αυτόν τον λόγο αποφάσισαν να θέσουν εδώ και τώρα στο τραπέζι την συζήτηση για το χρέος, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του ΔΝΤ αλλά και να κόψουν την όποια… φόρα έχει πάρει η ελληνική κυβέρνηση η οποία ενώ είχε ξεχάσει το θέμα του χρέους, μετά τα μέτρα-κάβα ξαφνικά το θυμήθηκε.

Όλοι ξέρουμε πως η ρύθμιση του ελληνικού χρέους, όπως έχει ειπωθεί και επίσημα από όλες τις πλευρές των δανειστών – ακόμα και από το πιο… επίμονο Ταμείο που απαιτούσε κούρεμα, θα ακολουθήσει την συνταγή της επιμήκυνσης της αποπληρωμής του, ενώ σε ότι αφορά την βιωσιμότητά του, αυτή θα ορίζεται με βάση το ετήσιο κόστος εξυπηρετήσής του, ένα μέτρο δηλαδή που δεν αφορά το τώρα αλλά από το 2023 και μετά. 

Και παρόλο που ο Σόιμπλε εμφανίζεται αντίθετος με κάτι τέτοιο δηλώνοντας πως δεν υπάρχει ανάγκη αυτή τη στιγμή να ανοίξει αυτή η συζήτηση, η αντίδρασή του αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από μέρος του διαπραγματευτικού παιχνιδιού. Αν είναι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση με την πλήρη συμμετοχή του ΔΝΤ και χωρίς κούρεμα του ελληνικού χρέους, το γερμανικό ΥΠΟΙΚ θα δεχτεί να υπάρξει επιμήκυνση των λήξεων και μείωση των επιτοκίων.

Οι ευρωπαίοι λοιπόν θέλουν να τελειώνουν μία και καλή με το ελληνικό ζήτημα ώστε το καλοκαίρι να μην τους βρει αντιμέτωπους με το δημοψήφισμα των Βρετανών, τις ισπανικές εκλογές, την προσφυγική κρίση και μία νέα πολιτική και οικονομική κρίση της Ελλάδας. Έτσι προέκυψε η «φόρμουλα-συνδυασμός όλων των ανοιχτών μετώπων: του βασικού πακέτου των 5,4 δισ. ευρώ, τα μέτρα-κάβα των 3,6 δισ. ευρώ,  και την ελάφρυνση του χρέους.

Όπως σημειώνει και το Euro Insight, το Brexit είναι η μεγάλη ανησυχία της Ευρώπης αυτή τη στιγμή, όχι το Grexit. Με τις δημοσκοπήσεις να τοποθετούν το “Ναι” στην έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε στο 53% και το “Όχι” στο 47%, η Ελλάδα θα βρεθεί εκτός των πρωτοσέλιδων του τύπου και μακριά από τις ανησυχίες των αγορών. Όπως συμβαίνει συνήθως, σημειώνεται, οι αγορές θεωρούν ότι το θέμα χρηματοδότησης της Ελλάδας θα επιλυθεί στο παρά… πέντε,  τον Ιούλιο, πριν από την πληρωμή € 3,5 δισ. στην ΕΚΤ.

Κάτι ανάλογο εκτιμά και η UBS αφού σημειώνει πως η Ελλάδα και οι δανειστές θα καταφέρουν να έρθουν σε συμφωνία πριν τις 20 Ιουλίου, οπότε λήγει το ομόλογο προς την ΕΚΤ, η οποία αναμένεται να είναι ένας συμβιβασμός για το έκτακτο πακέτο μέτρων.  

Όπως τονίζει, οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις γίνονται υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες από ότι το καλοκαίρι του 2015. 

Η Γερμανία θέλει συμφωνία γιατί πολύ απλά θέλει να διασφαλίσει τη συμφωνία με την Τουρκία για το προσφυγικό και να αποφευχθεί μια κρίση πριν από το δημοψήφισμα της Βρετανίας για την παραμονή η όχι στην Ε.Ε. 

Και η ελληνική κυβέρνηση με τη σειρά της, όπως προσθέτει η UBS, θέλει να γυρίσει σελίδα και να… κερδίσει έστω κάτι από το πακέτο διάσωσης: το reprofiling του ελληνικού χρέους, τις δόσεις του δανείου, την επιστροφή στην οικονομική ανάπτυξη πριν από τις εκλογές του 2019 (αφού είναι κολλημένη στην καρέκλα της εξουσίας, θα προσθέταμε εμείς). 

Αν οι διαπραγματεύσεις τραβήξουν όλο τον Μάιο, θα επικαλυφθούν με το βρετανικό δημοψήφισμα και αρνητικά νέα από την Ελλάδα θα μπορούσαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμά του, υπογραμμίζει η UBS. Γι αυτό εκτιμά ότι οι ΗΠΑ μπορεί να ζητήσουν από το ΔΝΤ να συμβιβαστεί με την Ελλάδα ή να «παγώσει» τις διαπραγματεύσεις για μετά την 23η Ιουνίου, αφήνοντας έτσι έναν μήνα περιθώριο για να υπάρξει συμφωνία, ενώ στις 28-29 Ιουνίου υπάρχει και προγραμματισμένη Σύνοδος Κορυφής που θα βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Όπως δείχνουν τα πράγματα, ο… κόσμος το ΄χει βούκινο και η ελληνική κυβέρνηση, κρυφό καμάρι. Η στρατηγική και η λογική του παραλόγου  ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι να καθυστερεί όσο μπορεί τα πράγματα για να δείξει ότι διαπραγματεύεται σκληρά, και στο παρά πέντε τα δίνει όλα και ακόμη περισσότερα…