Μετά την ελπίδα που δεν ήρθε ποτέ, την ανάσταση της οικονομίας που ακόμη… κοιμάται, τώρα ο Αλέξης Τσίπρας αρχίζει πάλι τις υποσχέσεις και πανηγυρίζει σαν να έχουμε φτάσει στην «επόμενη μέρα» της συμφωνίας, σαν να έχουν κλείσει όλα καλά για την ελληνική οικονομία και τον Έλληνα φορολογούμενο.

«Τώρα είναι η ώρα να σχεδιάσουμε σωστά την ανασυγκρότηση της οικονομίας και ταυτόχρονα να στρέψουμε την προσοχή μας στην καθημερινότητα των πολιτών απελευθερωμένοι από την έγνοια την καθημερινή μιας εντατικής διαπραγμάτευσης για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας, τις αλλαγές στην υγεία, την παιδεία, την εργασία», τον ακούσαμε να λέει, την στιγμή που όλα βρίσκονται ακόμα στον αέρα.

Και η ελληνική κυβέρνηση για μία ακόμη φορά πανηγυρίζει. «Σήμερα είναι μια μέρα σημαντική. Και είναι σημαντική διότι μετά από έξι και πλέον χρόνια διαρκών περικοπών, κακών ειδήσεων και σκληρής λιτότητας είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις», είπε ο πρωθυπουργός μετά το Eurogroup. Λες και τελείωσαν οι περικοπές, τα σκληρά μέτρα και η λιτότητα!

Πανηγυρίζει την… υπόσχεση για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους κάποια στιγμή στο μέλλον.

Πανηγυρίζει την στιγμή που η συμφωνία που προωθείται φέρνει νέα μνημόνια και νέες και πολλές αξιολογήσεις για πιθανά πρόσθετα πακέτα με μέτρα τα οποία θα επιβάλλονται αυτόματα. Πανηγυρίζει την στιγμή που έχει βάλει μπρος νέα φοροκαταιγίδα, ενώ έρχονται και τα υπόλοιπα μέτρα των 5,8 δισ. ευρώ και έμμεσοι φόροι… παντού.

Και ο πρωθυπουργός υπόσχεται ότι ο αυτόματος κόφτης δαπανών – τον οποίο, όπως έχουμε γράψει και όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση από το καλοκαίρι – δεν θα χρειαστεί «γιατί για πρώτη φορά έχουμε ένα πρόγραμμα που μπορεί να βγει».

Πώς είναι δυνατόν να βγει το πρόγραμμα και να πιάσει η κυβέρνηση τους στόχους την στιγμή που οι τσέπες των φορολογούμενων έχουν πια στεγνώσει; 

Φαίνεται πως τους… διαφεύγει το ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2016, οι φορολογούμενοι άφησαν απλήρωτους φόρους ύψους 3,22 δισ. ευρώ, ενώ συνολικά και μαζί με τις παλαιότερες οφειλές, τα ληξιπρόθεσμα χρέη έχουν ξεπεράσει τα 87 δισ. ευρώ.  Το 2012, την χρονιά που κορυφώθηκε η ελληνική κρίση,  τα ληξιπρόθεσμα χρέη έφταναν τα 55,1 δισ. ευρώ, 32 δισ. ευρώ λιγότερα. Αυτά τα 32 δισ. είναι οι πρόσθετοι φόροι που επιβλήθηκαν. 

Με ποια λοιπόν… ελπίδα η κυβέρνηση «βλέπει» ότι θα τηρηθεί κατά γράμμα το πρόγραμμα και δεν θα χρειαστούν έκτακτα μέτρα; Μάλλον με την ίδια ελπίδα που έδινε προεκλογικά και που συνεχίζει να δίνει συχνά-πυκνά. Με τα ψέματα δηλαδή. 

Το πρωτογενές πλεόνασμα-έκπληξη που συνεχίζει να διαφημίζει η κυβέρνηση, επετεύχθη με τρόπο μη… επαναλαμβανόμενο καθώς πέρσι πολλοί φορολογούμενοι, όπως θυμόμαστε, λόγω του φόβου του κουρέματος των καταθέσεων μετά τα capital controls, έτρεξαν να πληρώσουν ή και να εξοφλήσουν φόρους. Αυτό αύξησε τα έσοδα και φούσκωσε το πλεόνασμα. Ο φόβος. Τίποτε περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Πλέον ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει άλλους φόρους και πολλές μικρές επιχειρήσεις προτιμούν να φοροδιαφύγουν παρά να λειτουργούν ίσα ίσα για να πληρώνουν τους φόρους στο κράτος, το οποίο έχει μηδενίσει πια την όποια προοπτική τους για το «αύριο».

Και για ποια ανασυγκρότηση της οικονομίας μιλά ο κύριος Τσίπρας. Πώς θα έλθει η ανάπτυξη σε μία χώρα που βουλιάζει στην ανεργία, που ο κόσμος δεν μπορεί να συμβάλλει στην κατανάλωση, που οι επιχειρήσεις κλείνουν ή μεταναστεύουν και που οι επενδύσεις δεν μπορούν να φανούν ούτε με… κιάλια αφού οι φόροι που επιβάλλει το ελληνικό κράτος είναι ασύμφοροι.

Μέσα στο επόμενο 10ήμερο, το ΔΝΤ το οποίο έχει… σιγήσει από το «θριαμβευτικό» Eurogroup της Δευτέρας, θα κινηθεί προς την αυστηροποίηση του αυτόματου κόφτη περικοπών. Τα σκληρά μέτρα που θα επιβάλλονται μετά από κάθε δημοσιονομική αστοχία θα είναι μόνιμα. Και θα έρχονται κάθε χρόνο κι άλλα. Σε αυτόν τον φαύλο και μαύρο κύκλο μας έβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το παιχνίδι της καθυστέρησης και της σκληρής διαπραγμάτευσης, με στόχο την παραμονή στην εξουσία μέχρι και την τελευταία ημέρα της τετραετίας. Σε αυτό πατούν και βολεύονται οι δανειστές τους οποίους θα έχουμε μαζί μας για… δεκαετίες.

Facebook Comments