Φόρος στον καφέ, στα τσιγάρα, στη μπύρα… οποία έλλειψη φαντασίας!
Πέρα από τη «λογική» προέκταση του «φόρου διανυκτερεύσεως» στα ξενοδοχεία προτείνω τα ακόλουθα:

1Α) Φόρος ηλιοφάνειας! Είναι …ηλίου φαεινότερον ότι με την ηλιοφάνεια που έχουμε – εντελώς δωρεάν! – έχουμε να μαζέψουμε καμπόσους φόρους ανάλογα με τον χρόνο που λάμπει ο ήλιος μας, οπότε επωφελούνται (επίσης δωρεάν…) και κάποιοι μετανάστες στις πλατείες, πριν «εξαφανιστούν».

1Β) Φόρος βροχής. Αυτός θα αφορά όσους έχουν δηλώσει «κατά κύριο επάγγελμα αγρότες», που έτσι νομίζουν ότι θα γλυτώσουν φόρους και εισφορές…

2Α) Φόρος νέας τεχνολογίας: Όλοι μας έχουμε επωφεληθεί από τις νέες τεχνολογίες, με τις οποίες μπορούμε για παράδειγμα να εκτυπώσουμε μέσω του PC μας ένα έντυπο, που θα μας επιτρέψει να πληρώσουμε …τους φόρους μας στην τράπεζα. Όλα αυτά στοίχισαν στο κράτος, ενώ εμείς απολαμβάνουμε ταχύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες… Ας τις πληρώσουμε επιτέλους!

2Β) Φόρος παλαιάς τεχνολογίας (!) Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι για να πάρει κάποιος ένα δικαιολογητικό από μια δημόσια υπηρεσία, γιατί του το ζητούσε …κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία, έπρεπε να υποβάλει αίτηση (με χαρτόσημο), να την πρωτοκολλήσει και να περάσει μετά από μερικές μέρες να παραλάβει το επίσημο έγγραφο, το οποίο φυσικά είχε κι αυτό χαρτόσημο. Σημειωτέον ότι κάθε χαρτόσημο είχε και ένα 20% υπέρ το ΟΓΑ. Δεν ξέρω ποιος βλάκας κατάργησε το χαρτόσημο και στέρησε το κράτος από ένα πακτωλό χρημάτων.
Επαναφορά του χαρτοσήμου, λοιπόν!

3) Φόρος ομιλίας σε τηλέφωνα. Με την απελευθέρωση της τηλεφωνίας, έχουμε πάρα πολύ χρόνο δωρεάν ομιλίας στα κινητά και απεριόριστο στα σταθερά. Αποτέλεσμα: Επιβάρυνση του δικτύου και του κοινωνικού συνόλου με ταυτόχρονη σπατάλη χρόνου για κουτσομπολιά και άλλες αηδίες.
Η πρόταση είναι να φορολογηθεί ο χρόνος ομιλίας σε κινητά και σταθερά. Έτσι, εκτός των άλλων ωφελημάτων θα έχουμε και επαλήθευση στην πράξη του παραδοσιακού γνωμικού ότι «τα πολλά λόγια είναι φτώχεια».

Οι παραπάνω φόροι είναι εντελώς αντικειμενικοί και εύκολα καθοριζόμενοι. Οι παρακάτω φόροι θέλουν ακόμη λίγη δουλίτσα μέχρι να φτάσουμε σε σημείο να μπορέσουμε να τους προσδιορίσουμε με απόλυτη ακρίβεια, αντικειμενικότητα και… δικαιοσύνη (α-λα-Κατρούγκαλος)

4) Φόρος χαράς και ευτυχίας: Όσοι νομίζουν ότι τα παραπάνω είναι δύσκολο να προσδιοριστούν, άρα και να φορολογηθούν… αντικειμενικά και «δίκαια», τους πληροφορώ (ως καθηγητής νευροανατομίας) ότι κάνουν λάθος. Καθότι  ηδονή – ανταμοιβή – χαρά – γέλιο σχετίζονται με ντοπανινεργικούς νευρώνες σε κάποιες περιοχές του εγκεφάλου, ενώ η γενικότερη ευτυχία ή “well being” σχετίζεται με σεροτονινεργικούς νευρώνες σε κάποιες άλλες περιοχές του εγκεφάλου.
Φυτεύοντας λοιπόν ένα κατάλληλο τσιπάκι στον εγκέφαλο των φορολογουμένων, θα μπορέσουμε – στο άμεσο μέλλον – να μετρήσουμε τον αριθμό των κάθε φορά ενεργοποιημένων νευρώνων χαράς και ευτυχίας και να καταλογίσουμε τον ανάλογο φόρο.
Η ρηξικέλευθη αυτή πρόταση απαντά και σε μια πρόταση – πρόβλεψη που ακούμε πολλές φορές από συμπολίτες μας: «Στο τέλος θα μας φορολογήσουν και το πήδημα!». Ο παραπάνω φόρος περιλαμβάνει ΚΑΙ τον φόρο για το πήδημα ενσωματώνοντας επιπλέον και φόρο για sex χωρίς… πήδημα!

Έτσι εκτός των άλλων, επέρχεται επιτέλους «δικαιοσύνη» για τους πολίτες αυτής της χώρας: Καθόσον θα …λυπούνται όσοι χαίρονται (γιατί θα πληρώσουν φόρο), ενώ παράλληλα θα χαίρονται όσοι λυπούνται (γιατί θα τον αποφύγουν).
Ισότης των πολιτών πάνω απ’ όλα: Ένα διαχρονικό αίτημα της αειφόρου δημοκρατίας μας, το οποίο επιτέλους θα γίνει πραγματικότητα!

Επειδή με το σύνολο των «διατάξεων» που ήδη ψηφίστηκαν και όσων θα ψηφιστούν ή θα εφαρμοσθούν σύντομα, πολύ λίγοι θα θελήσουν να «επενδύσουν» ή να «επιχειρήσουν» στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να στερηθεί το κράτος μας μεγάλα ποσά από αμέσους και εμμέσους φόρους.
Υπάρχει όμως η λύση:

5) Φόρος «μη επενδύσεως» και φόρος «μη επιχειρήσεως»: Ο «επαναστατικός» στη… σύλληψή του αυτός φόρος θα γεμίσει τα κρατικά ταμεία με έσοδα και θα βουλώσει τα στόματα όσων φοβούνται ότι στην Ελλάδα δεν θα επενδύει πλέον κανείς.
Προτείνεται μάλιστα να αφορά τόσο τους Έλληνες που αναχώρησαν για να …αποφύγουν τους φόρους επενδύοντας στο εξωτερικό, όσο και όλους τους ξένους που δεν έρχονται στην Ελλάδα να επενδύσουν.
Παράλληλα, έτσι δημιουργείται ένα «εχθρικό προς τον μη επενδυτή» κλίμα, που αντιστοιχεί προς το «φιλικό προς τον επενδυτή» περιβάλλον, που τόσο έχουμε ανάγκη…
… … …

Υ.Γ.1 Όλα αυτά θα πρέπει να υιοθετηθούν το ταχύτερο και να εισαχθούν υπό μορφή «τροπολογιών» στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο για τους αμέσους φόρους, που ψηφίζεται την ερχόμενη Κυριακή 22 του μηνός.
Προκάνουμε, δεν προκάνουμε…
Αλλά μπορούμε και αργότερα. Οι «έξυπνες» ιδέες θα είναι πάντα διαθέσιμες και …επίκαιρες.

Υ.Γ. 2 Μπορεί κάποιος να αντιτείνει ότι για να μπορεί ο πολίτης να πληρώσει φόρους πρέπει να είναι ζωντανός, να εργάζεται και να έχει διαθέσιμα χρήματα.
Το «αναχρονιστικό» αυτό επιχείρημα το έχουμε ακούσει και παλιότερα. Είναι μπαγιάτικο και «νεοφιλελεύθερο».
Κατά συνέπεια, απαξιώνουμε να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί του.

 

Facebook Comments