To Σαββατοκύριακο 11/12 Ιουνίου κατέβηκα από την Σόφια στον οικισμό Πευκοχώρι της Κασσάνδρας στη Χαλκιδική. Απίστευτο, αλλά αληθινό, η όλη περιοχή είχε γίνει σαν προάστιο της Σόφιας, των Σκοπίων και του Βελιγραδίου. Βρήκα τυχαία γνωστούς από την πόλη που ζώ να περπατούν στην παραλία, ενώ ελάχιστοι ήταν οι Ελληνες τουρίστες. Το μέρος ήταν γεμάτος με Βουλγάρους, Σέρβους, Ρουμάνους και Σκοπιανούς. Αραιά αραιά είχε και άλλες εθνικότητες. Το βράδυ του Σαββάτου, δειπνήσαμε στο εστιατόριο «Οδυσσέας». Οταν έφτασε ο λογαριασμός έλαβα ένα πατσαβούρι και όχι κανονική απόδειξη, την οποία ζήτησα με επιμονή και με παρακάλια μου παρέδωσαν. Την άλλη μέρα, στην παραλία «Γλαρόκαμπος» οι αποδείξεις ήταν για 10 είδη, έφεραν για τα δύο και τα υπόλοιπα στο «μιλητό». Κατόπιν δείπνο στην ταβέρνα «Μπακάλης», την πλέον ονομαστή της περιοχής όπου ο Αλβανός σερβιτόρος μου έφερε μιά τυπωμένη από μηχανή ανάλυση λογαριασμού (που να μοιάζει κάπως με απόδειξη) και μόνον όταν έκανα ζήτημα μου την αντικατέστησε με πραγματική. Κοίταξα γύρω μου, και είδα ότι το κατάστημα είχε περίπου 15 τραπέζια με κόσμο, όλους ξένους, και θεώρησα ότι ο ΦΠΑ των ανθρώπων αυτών θα έπρεπε να είναι 500 με 600€. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, θεώρησα ότι ο ΦΠΑ που πρέπει να χάνεται μόνο από τον οικισμό αυτό πρέπει να είναι τουλάχιστον 100.000€ ημερησίως και είναι μόνον η αρχή της σεζόν. Φαίνεται πως τα μέτρα αστυνόμευσης είναι πολύ χαλαρά, ώστε οι διάφοροι επιχειρηματίες να φοβούνται από αυτές τις ενέργειες. Η στάση τους απέναντί μας ήταν τελείως χαλαρή και έδειχναν να είναι και οι «αδικημένοι» που δεν θα επιβίωναν αν δεν τσέπωναν και το ΦΠΑ που έτσι κι αλλιώς λαμβάνουν από τους τουρίστες – πελάτες τους.

Αν κάνουμε έναν υπολογισμό στο πόδι, θα δούμε ότι αν η κατάσταση αυτή επικρατεί σε ένα μεγάλος μέρος της χώρας, τότε μιλάμε για απώλειες πάνω από 10 δις για όλη την τουριστική περίοδο, όσα δηλαδή περιμένουμε από την αξιολόγηση ως χώρα. Είναι τεράστιο το νούμερο και δεν μπορεί η χώρα να το αφήνει χαμένο. Ζώντας εκτός Ελλάδας για δύο δεκαετίες, και γνωρίζοντας την ψυχοσύνθεση των Βαλκάνιων τουριστών θεωρώ ότι με μερικά έξυπνα βήματα, θα μπορούσε η Ελλάδα να φέρει τα πάνω – κάτω στο κυνήγι της φοροδιαφυγής βάζοντας στο παιγνίδι τους ίδιους τους τουρίστες. Υπάρχει τρόπος με τον οποίον θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει χωρίς να κλείνει καταστήματα και να βάζει τη ΣΔΟΕ να κινείται ανάμεσα σε τουρίστες και επιχειρήσεις.

Διαδικασία ενημέρωσης:

Θα πρέπει να γίνει ενημέρωση σε όλες τις γλώσσες που υποχρεωτικά να χορηγείται στα σημεία εισόδου από την αστυνομία, να αναρτάται σε όλα τα ξενοδοχεία και στα καταλύματα σε εμφανή σημεία και σε leaflets και να μοιράζεται και στα πλέον τουριστικά μέρη από υπαλλήλους των ΔΟΕ, π.χ. σε εστιατόρια, σε μέρη αναψυχής και σε παραλίες.

Μήνυμα / Είδος ενημέρωσης:

Το μήνυμα θα πρέπει να είναι «Μείνε δωρεάν, κάνε το μπάνιο σου δωρεάν ή φάε στο εστιατόριο δωρεάν – δες πώς» . Και να εξηγεί ότι αν δεν σού δώσουν αυτά τα έγγραφα (π.χ. απόδειξη/τιμολόγιο) δεν έχουν δικαίωμα να σού πάρουν χρήματα οι επιχειρήσεις και έχεις πλήρες δικαίωμα να φύγεις χωρίς να πληρώσεις. Αυτό θα γίνει κίνητρο προς τους επιχειρηματίες να δίνουν απόδειξη και προς τους τουρίστες να ξέρουν πώς δεν θα πληρώσουν αν δεν την λάβουν.

Μαζί με την καμπάνια σε έντυπη μορφή, η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει καμπάνια στο internet κάνοντας viral όλη αυτή τη διαδικασία, με ειδικά cookies που βρίσκουν τον συγκεκριμένο ενδιαφερόμενο που θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Επίσης να το βάλει σε sites οπως το booking.com η το airbnb.com αλλά και στο facebook σε όσους αναζητούν επιλογή τουρισμό στην Ελλάδα.

Επιπλέον κίνητρα προς τους τουρίστες:

Πέραν αυτής της επιλογής του «μείνε ή φάε δωρεάν» θα πρέπει να υπάρχει η επιβράβευση της συλλογής αποδείξεων με μιά καμπάνια όπου κάθε μήνα θα προσφέρονται σε 100 τυχερά ζευγάρια διακοπές 1 εβδομάδας στην Ελλάδα, από το κράτος. Το κόστος της ανταμοιβής θα είναι σαφώς πολύ χαμηλότερο από την συλλογή των ποσών που χάνονται από την καθημερινή φοροδιαφυγή. Σε αυτό το μοντέλο επιβράβευσης, θα μπορούσαν να μπούν και ιδιωτικές εταιρείες με δωρεάν εισητήρια κλπ και να έχει ισχύ και για Ελληνες και για ξένους τουρίστες.

POS εξωτερικού:

Ενα άλλο πρόβλημα που βλέπω εγώ που έχω κάρτα από την χώρα όπου ζώ είναι τα POS εξωτερικού που λειτουργούν σε περιοχές όπου υπάρχει ξένος τουρισμός. Εκεί, σε συνεργασία με τις συστημικές τράπεζες, θα πρέπει να μάθει ο τουρίστας ότι έχει κάποια κίνητρα αν το POS που θα πληρώσει θα είναι της Εθνικής, Eurobank, Πειραιώς ή και Alpha, δηλαδή ελληνικό. Οι τράπεζες αυτές μαζί με το κράτος θα πρέπει να προσφέρουν επίσης δώρα σε όσους προσκομίζουν το χαρτάκι από το μηχάνημα συναλλαγής. Ετσι θα αποτρέπεται ο επιχειρηματίας να χρησιμοποιήσει POS τρίτης χώρας αφού ο ίδιος ο καταναλωτής/τουρίστας θα ζητά το ελληνικό.

Στόχος μας θα πρέπει να είναι να βοηθήσουμε τη χώρα μας να επιτύχει στη συγκέντρωση φορολογικών εσόδων. Δυστυχώς το φαινόμενο με τα τουριστικά σημεία είναι παλιό και γνωστό και το κράτος κάνει ελάχιστα να το μειώσει πρακτικά, με συνέπεια να αυξάνει τον ΦΠΑ για τους υπόλοιπους Ελληνες ή να μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις. Υπάρχουν απλά και βατά μέτρα που μπορούν να γίνουν και δώσουν στη χώρα το επιπλέον εισόδημα που χάνει. Μάλιστα, τα μέτρα αυτά θα είναι απόλυτα συμβατά με τη φυσιογνωμία των τουριστών και θα δημιουργούν και άλλες συνέργειες κράτους και επιχειρήσεων, αλλά και πιό ουσιαστική προώθηση του τουριστικού προϊόντος αφού οι τουρίστες – πελάτες θα μπαίνουν σε μία database λόγω της συμμετοχής τους στις κληρώσεις. 

 

ΥΓ. Ο Χρήστος Ν. Μουρούτης είναι κάτοικος της Σόφιας από το 1999.

Facebook Comments