O Kurt Russell τα βάζει με κανίβαλους, Pacino και Hopkins τα βάζουν μεταξύ τους και ο Jeff Goldblum 20 χρόνια μετά τα ξανα-βάζει με τους εξωγήινους . Μια νέα κινηματογραφική εβδομάδα αρχίζει, καλή διασκέδαση…


BONE TOMAHAWK      2.5/5
Σκηνοθεσία : S. Craig Zahler
Πρωταγωνιστούν : Kurt Russell, Patrick Wilson, Mathew Fox, Richard Jenkins

4 άντρες ξεκινούν στην Άγρια Δύση για να σώσουν ομάδα απαχθέντων από κανίβαλους των σπηλαίων……

Western τρόμου!!! Και μόνο το είδος σου κινεί την περιέργεια. Μετά βλέπεις και το καστ και μονολογείς ότι “πρέπει να υπάρχουν δυνατότητες”! Κι έχεις δίκιο !!  Μην περιμένεις καμιά παραγωγή Χολιγουντιανών προδιαγραφών, όλα φωνάζουν ότι η αισθητική είναι ενός b movie. Καλού όμως. Από την πρώτη σκηνή το καταλαβαίνεις βλέποντας σε έναν μικρό ρόλο τον Sid Haig, έναν από τους αγαπημένους ηθοποιούς του Rob Zombie!! Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι το άλλοτε ακμάζον είδος του Western , πλέον έχει μετατραπεί σε εκτροφείο ταινιών του λεγόμενου ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου, που βγάζει όμως διαμαντάκια. Τα πρώτα περίπου 90 χρησιμοποιούνται για το χτίσιμο των χαρακτήρων, με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και βάθος και πολλές αναφορές στον John Ford αλλά οφείλω να πω ότι ο ρυθμός είναι απελπιστικά ενίοτε αργός. Αν επιβιώσεις όμως από αυτό , θα ανταμοιφθείς όταν οι 4 ήρωες φτάσουν στα σπήλαια των κανίβαλων και αρχίσει η δράση με αναφορές εδώ στους Eli Roth και Rob Zombie. Έξυπνοι διάλογοι πολύ καλές ερμηνείες με τον Russell να ξεχωρίζει όπως άλλωστε και το ….επικό μουστάκι του!!! Είναι τόσο αναπάντεχα καλό που πράγματι νιώθεις σαν να σε χτύπησε ένα bone tomahawk στο κεφάλι αν και απευθύνεται σε λίγους…

EN MAN SOM HETER OVE/Ο ΚΥΡΙΟΣ ΟΒΕ   2/5
Σκηνοθεσία : Hannes Holm
Πρωταγωνιστούν : Rolf Lassgard, Zozan Akgun, Tobias Almborg

Ο 59χρονος Όβε είναι ο “γείτονας από την κόλαση” . Εριστικός και γκρινιάρης , περνά τη μέρα του μαλώνοντας ή κάνοντας υποδείξεις στους γείτονες του. Μέχρι που μια οικογένεια εγκαθίσταται στο διπλανό σπίτι και τότε ο Όβε αναπτύσσει μια αναπάντεχη φιλία……

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Fredrik Backman που έγινε bestseller. Το φιλμ έκοψε 1,6 εκατομμύρια εισιτήρια στη Σουηδία κι έγινε έτσι η 5η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στη χώρα. Στο παρόν βλέπουμε τον εξαιρετικά ανυπόφορο Όβε αλλά με πολλά flashbacks ο Holm μας επιτρέπει να επαναπροσδιορίζουμε τη στάση μας απέναντι στον ήρωα μια και το μήνυμα της ταινίας είναι απλό. Δεν είναι όλα όπως φαίνονται αλλά και ότι στη ζωή πρέπει να νιώθουμε ότι είμαστε χρήσιμοι. Φυσικά η ερμηνεία του Lassgard ξεχωρίζει ενώ όμορφη είναι και η φωτογραφία. Στα αρνητικά η μουσική και ο υπερβολικός ενδεχομένως συναισθηματισμός…

GENIOUS/ΈΝΑΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ  1/5
Σκηνοθεσία : Michael Grandage
Πρωταγωνιστούν : Colin Firth, Jude Law, Nicole Kidman, Guy Pearce, Dominic West

Η ταραχώδης σχέση ανάμεσα στον εκδότη  Max Perkins και του συγγραφέα Τom Wolfe,2 εκ των μεγαλύτερων λογοτεχνικών μορφών του 20ου αιώνα….

Μεγάλοι συγγραφείς υπάρχουν πολλοί – και ο Wolfe ήταν ένας από αυτούς – , μεγάλες όμως ταινίες με θέμα τη διαδικασία της συγγραφής (ακόμη κι αν αφορά τους μεγάλους)  δεν υπάρχουν κι αν υπάρχουν είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, και δεν τα χρειάζεσαι και όλα. Και τούτο εδώ δεν είναι μεγάλο φιλμ γιατί το αντικείμενο του δεν είναι αυτό που λέμε υλικό για κινηματογράφο. Πόσο μάλλον όταν σκηνοθέτης είναι ένας θεατράνθρωπος όπως ο Grandage για τον οποίο σινεμά είναι η παράθεση αλλεπάλληλων σκηνών με διαλόγους στην αρχή και στη συνέχεια φωνασκίες των πρωταγωνιστών που “σβήνουν” με ένα μπουκάλι ρούμι και ….ξανά από την αρχή. O Βρετανός Law το παλεύει αλλά δεν αισθάνεται άνετα υποδυόμενος έναν Αμερικανό του Νότου και ο Firth είναι σαν να υποδύεται έναν χαρτογιακά εταιρείας. Μικρές ανάσες δίνουν οι West και Pearce ως Ernest Heminway και F. Scott Fitzerald αντίστοιχα γιατί φαίνεται ότι είναι οι μόνοι που το χαίρονται. Σχεδόν μονοχρωμία στη φωτογραφία και μονότονη μουσική που εντείνουν υπογραμμίζουν το τελικό αποτέλεσμα που είναι μια προσπάθεια περιγραφής με πολύ απλό τρόπο μιας περίπλοκης και ιδιαίτερα επίπονης συναισθηματικά και νοητικά διαδικασίας όπως είναι η “συγγραφική”. Όχι λοιπόν Genius αλλά μάλλον Elementary…

INDEPENDENCE DAY:RESURGENCE/ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ:ΝΕΑ ΑΠΕΙΛΗ   1/5
Σκηνοθεσία : Roland Emmerich
Πρωταγωνιστούν : Liam Hemsworth, Jeff Goldblum, Bill Pullman

20 χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, οι εξωγήινοι επιστρέφουν με το ίδιο απειλητικές διαθέσεις….

Άργησαν χαρακτηριστικά στο Hollywood για το sequel μιας ταινίας που “έγραφε παντού” ότι έπρεπε να γίνει και δεύτερη, άλλωστε επρόκειτο και για μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες του 1996. Δυστυχώς όμως και τούτη εδώ ακολουθεί τη μοίρα των sequels. Σε σχέση με το αδερφάκι του 20 χρόνια πριν, τα πάντα εδώ είναι μεγαλύτερα, πιο θορυβώδη, με καλύτερα εφέ – η τεχνολογία έχει προχωρήσει – και πιο…καταστροφικά. Goldblum – το ιδιαίτερο ύφος και χιούμορ του οποίου σώζουν πολλές φορές την κατάσταση – και Pullman επιστρέφουν, η απουσία όμως του Will Smith είναι εμφανέστατη και ενδεχομένως να την “νιώσουν” οι παραγωγοί και στα εισιτήρια. Στην αρχή – όπως σε κάθε ταινία του Emmerich που είναι εμμονικός με την καταστροφή του πλανήτη – γίνεται η εισαγωγή και το ξεδίπλωμα των χαρακτήρων,παλιών και νέων, που έχει καλό ρυθμό και είναι γενικά υποφερτή. Μέχρι που αρχίζει το αιματοκύλισμα όπου χάνεται η μπάλα. Και εννοώ στην κυριολεξία καθώς το επίπεδο καταστροφής και η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται είναι τέτοια που κάθε 3-4 λεπτά κάποιος χαρακτήρας “ενημερώνει” τον δύσμοιρο θεατή για το τι ακριβώς εκτυλίσσεται μπροστά του – τώρα και σε 3D. Κι όμως γρήγορα η κατάσταση γίνεται αφόρητα βαρετή. Παρά τον Αρμαγεδδώνα , φαίνεται σαν να μην πεθαίνει κανείς αφού η βια περιορίζεται στην καταστροφή πόλεων και μνημείων ενώ λείπουν το χιούμορ γενικά και οι σεναριακές ανατροπές. Η νέα απειλή είναι μεγαλύτερη και καταστροφικότερη αλλά δεν έχει τόση πλάκα…..

MISCONDUCT/ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ  1/5
Σκηνοθεσία : Shintaro Shimosawa
Πρωταγωνιστούν : Al Pacino, Anthony Hopkins , Josh Duhamel

Φιλόδοξος νεαρός δικηγόρος αναλαμβάνει υπόθεση εναντίον μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας και σύντομα βρίσκεται μπλεγμένος σε γαϊτανάκι διαφθοράς και εκβιασμών….

Πριν 20-25 χρόνια Pacino και Hopkins στο καστ αποτελούσαν εγγύηση όχι μόνο εισπρακτικής αλλά και καλλιτεχνικής επιτυχίας. Τώρα πια όχι. Και με επικεφαλής έναν σεναριογράφο της τηλεόρασης όπως -κυρίως – είναι ο Shimosawa η απόλυτη αποτυχία ήταν μάλλον αναμενόμενη. Το σενάριο επικεντρώνεται στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα, στην ουσία απλά γεννά “ανατροπές” διατηρώντας τα πράγματα όσο πιο γενικά γίνεται , χωρίς λεπτομέρειες σε τέτοιο σημείο που κάποιες φορές αδυνατείς να βγάλεις νόημα ακόμη κι από σκηνή σε σκηνή, ο ρυθμός είναι αργός και οι χαρακτήρες “ξύλινοι”. Pacino και Hopkins βαριεστημένοι όσο ποτέ, δεν έχουν άλλωστε και πολλές εμφανίσεις στην ταινία και ΜΙΑ μόλις ΜΑΖΙ οπότε κλάφτα. Γενικά πάντως όλοι οι ηθοποιοί είναι σαν να παίζουν σε διαφορετικές ταινίες μεταξύ τους. Που “πιστώνεται φυσικά στην πραγματική “μαγεία” του φιλμ,τον σκηνοθέτη. Χωρίς να ενδιαφέρεται για το υλικό του, ηδονίζεται με τα zoom in/out και με τα σκοτεινά κάδρα. Επίσης πρέπει να είναι κουφός….Δεν εξηγείται αλλιώς να δίνει το ΟΚ για το “μουσικό” ντύσιμο σκηνών αδιάφορων με μουσικά κρεσέντο εγχόρδων και δυνατά ντραμς. Ούτε ο Χίτσκοκ!!! Πράγματι misconduct σε σημείο μήνυσης……

 

Facebook Comments