Η άρση των capital controls είναι θέμα χρόνου, είπε και πάλι η κυβέρνηση πριν μερικές μέρες. Θέμα χρόνου ήταν και το 2015 αλλά και την άνοιξη του 2016.

Κατά τα άλλα περιμένουμε την ανάπτυξη, βαπτίζοντας τους φόρους… μεταρρυθμίσεις.

Με περίπου 32.600 λουκέτα επιχειρήσεων από τον Ιούλιο του 2015 και της μαραθώνιας διαπραγμάτευσης που έφερε το γ’ μνημόνιο, με 12% πτώση των εξαγωγών από τότε, με ύφεση 1,3% μέσα σε 12 μήνες, με αποεπένδυση περίπου 3%, με πτώση της κατανάλωση κοντά στο 4,5%, με μείωση των καταθέσεων στα 121 δισ. ευρώ, με την ανεργία των νέων κοντά στο 60% και εκτός από τα δισεκατομμύρια των φόρων που έχουμε ήδη πληρώσει, να μας περιμένουν άλλα 13 δισ. ευρώ έως το τέλος του έτους, η ανάπτυξη, όπως και η ελπίδα, μάλλον θα αλλάξει δρόμο…

Και οι μόνες προσλήψεις που έχουν γίνει να είναι κυρίως εποχικών υπαλλήλων  – άρα αυριανών… ανέργων – αλλά και… σκυλιών  (ναι το ακούσαμε κι αυτό και μάλιστα με απόφαση του ΥΠΟΙΚ που αναρτήθηκε στη Διαύγεια) που θα ανιχνεύουν μετρητά που θα φεύγουν αδήλωτα από τη χώρα. Αυτή και μόνο η κίνηση δείχνει ότι δεν πρόκειται να φύγουν τα capital controls  από πάνω μας σύντομα, με την κυβέρνηση να φροντίζει να βάλει μπρος τα λαγωνικά της για να εντοπίζει τους… φυγάδες. 

Και αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να μαζέψει μέσα στο καλοκαίρι – αφού οι περισσότεροι φόροι θα καταβληθούν αυτούς τους μήνες – αυτά που έχει βάλει στόχο, αναμένεται να προχωρήσει στην εφαρμογή νωρίτερα, κάποιων φόρων που έχουν ήδη ψηφισθεί (π.χ  καύσιμα), και θα έπρεπε να εφαρμοστούν τον Ιανουάριο του 2017, μηδενίζοντας την όποια φοροδοτική ικανότητα είχε μείνει στους Έλληνες φορολογούμενους. 

Κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Πιέρ Μοσκοβισί έκανε σαφές πως στόχος των ευρωπαίων είναι να πείσουν πάση θυσία το ΔΝΤ να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Και αυτό σημαίνει ότι η γραμμή του ταμείου για τα εργασιακά φυσικά θα περάσει, και θα το δούμε πολύ σύντομα όταν επιστρέψουμε από τα… μπάνια του λαού.

Και ενώ η ελληνική κυβέρνηση είχε αφήσει «ανοιχτό» το μεσοπρόθεσμο που είναι προαπαιτούμενο από το Μάιο, μπας και λάβει κάτι για τα πλεονάσματα, οι απανωτές πόρτες που είχε δει να κλείνουν από τους ευρωπαίους για αυτό το θέμα ( πχ. Ρέγκλινγκ) δεν της ήταν αρκετές και χρειάστηκε να δει και την τελειωτική και από τον Μοσκοβισί για να κάνει πίσω. Ναι έκανε (πάλι) πίσω. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος συμβούλεψε… φιλικά την κυβέρνηση να μην ανοίξει ξανά αυτό το θέμα και ο Τσακαλώτος συνέδεσε μετά το θέμα των πλεονασμάτων με τη συζήτηση για το χρέος, γεγονός το οποίο δείχνει ουσιαστικά ότι υιοθετεί τη σύσταση του Μοσκοβισί, δηλαδή των πιστωτών.

Αλλά εντάξει, μην υπερβάλλουμε, υπάρχουν και καλά νέα.

Οι συνταξιούχοι που βλέπουν την σύνταξή τους να ψαλιδίζεται κάθε μήνα που περνά, όλο και περισσότερο, θα μπορούν πλέον να αποφασίζουν για το ποιος θα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μα τι χαρά κι αυτή στα γεράματα…

Α, και ο μικρός επιχειρηματίας που βούλιαξε στα χρέη και στους φόρους και έκλεισε το μαγαζί του το οποίο τάιζε την οικογένειά του, θα δει τον 17χρονο γιό του να πηγαίνει στην κάλπη και να ψηφίζει. Φουσκώνοντας από περηφάνια ο πατέρας, θα ξεφουσκώσει τις έγνοιες του…

Και αυτός που έχασε τη δουλειά του; Α, εκεί τα νέα είναι ακόμη καλύτερα! Θα ξετρελαθεί ο απολυμένος με την ιδέα της απλής αναλογικής που θα σώζει κόμματα όπως του Καμμένου, Σίγουρα αυτό αρκεί για να ξεχάσει τον πόνο του.

Facebook Comments