Και δράμα από τη Βενεζουέλα και Disney και Ευρωπαϊκές κωμωδίες…

Και δράμα από τη Βενεζουέλα και Disney και Ευρωπαϊκές κωμωδίες. Ακόμη και γερμανικό αντιμνημονιακό φιλμ!!! Σπεύστε στους κινηματογράφους

DESDE ALLA/ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ    2.5/5
Σκηνοθεσία : Lorenzo Vigas
Πρωταγωνιστούν : Alfredo Castro, Luis Silva, Jerico Montilla

Ο 50χρονος Αρμάντο (Castro) προσελκύει νεαρούς άνδρες στο διαμέρισμα του και τους πληρώνει μόνο για να τους παρατηρεί. Όταν συναντά τον 17χρονο Elder ( Silva) , έναν μικροκακοποιό, η ζωή του θα αλλάξει για πάντα…

Ο μεγάλος νικητής του χρυσού λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας, το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Βενεζουελάνου Vigas που δείχνει μεγάλες δυνατότητες. Μεγάλη δύναμη της ταινίας οι ερμηνείες των 2 πρωταγωνιστών. Του βετεράνου Castro κατά κύριο λόγο και του πρωτοεμφανιζόμενου Silva που στη Βενετία το όνομα του έκανε πολύ ντόρο. Τον συνέκριναν – όπως κάθε φορά σε τέτοιες περιπτώσεις – με τον Marlon Brando, υπερβολές φυσικά. Δεν πρόκειται για ταινία που αφορά μόνο έναν έρωτα 2 ανδρών αλλά και για τους κοινωνικούς περιορισμούς που τους έχουν επιβληθεί και το πώς τεστάρονται. H απουσία μουσικής προσδίδει ρεαλισμό και ένταση στο φιλμ. Η ατμόσφαιρα σκοτεινή, αποπνικτική ενίοτε που δεν λειτουργεί πάντα υπέρ της ταινίας. Το σενάριο είναι καλογραμμένο και έως το τέλος σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιος τελικά εκμεταλλεύεται εκμεταλλευόμενο πλήρως τις πάρα πολλές σιωπές αφού τα διαλογικά μέρη δεν υπερισχύουν. Δεν εξηγεί όμως πλήρως τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις των χαρακτήρων. Ο ρυθμός που επιλέγει ο δημιουργός είναι περίεργος, οι σκηνές καθαυτές είναι σύντομες αλλά μεταξύ τους ο χρόνος ακαθόριστος. Εξαιρετική φωτογραφία. Ο Vigas ήλθε για να μείνει αλλά απαιτεί την απόλυτη προσοχή και την υπομονή σου. Αλλιώς από ….μακριά κι αγαπημένοι

PETES DRAGON/ ΠΗΤ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ   2/5
Σκηνοθεσία : David Lowery
Πρωταγωνιστούν : Robert Redford, Bryce Dallas Howard, Oakes Fegley, Wes Bentley, Karl Urban

Οι περιπέτειες του μικρού Πητ και του καλύτερου του φίλου, που τυχαίνει να είναι ένας….δράκος οι οποίοι ζουν σε ένα δάσος μακριά από τον πολιτισμό.

Remake από την Disney παλιότερης ταινίας, του 1977 όμως ο Lowery έχει εξαφανίσει τα στοιχεία μιούζικαλ και έχει μετριάσει το κωμικό στοιχείο αλλά και το γλυκανάλατο σε μια προσπάθεια για μια πιο “σοβαρή” οικογενειακή ταινία για τη φιλία , τις οικογενειακές αξίες φυσικά αλλά και την απώλεια. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχει χαρακτήρα, ότι δεν είναι γλυκό, ίσα ίσα. Μου έκανε εντύπωση που ο σκηνοθέτης κατά τη διάρκεια της επανένταξης του μικρού ήρωα στον “πολιτισμό” δεν μένει στο εύκολο στήνοντας 5 αστείες σκηνές αλλά δίνει έμφαση στην εσωτερική πάλη του Pete ανάμεσα στο δάσος και στην πόλη. Καλές ερμηνείες – ξεχωρίζει ο μικρός Fegley όπως ήταν αναμενόμενο – υψηλού επιπέδου οπτικά εφέ . Κακογραμμένος ο ρόλος του “κακού” της υπόθεσης (Urban) αλλά και γενικά το σενάριο δεν είναι κάτι το φοβερό για να σου κρατήσει το ενδιαφέρον. Όπως και η μορφή που επέλεξαν οι δημιουργοί για το δράκο καθώς σου δίνει την αίσθηση περισσότερο ενός τεράστιου τριχωτού αξιαγάπητου κατοικίδιου που παρ όλα αυτά όλοι στην ταινία φοβούνται ή θέλουν να το πιάσουν…

LA VIE TRES PRIVEE DE MONSIEUR SIM/Ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΜΑΞΟΥΕΛ ΣΙΜ   1.5/5
Σκηνοθεσία : Michel Leclerc
Πρωταγωνιστούν : Jean – Pierre Bacri, Valeria Golino, Mathieu Amalric

O Μάξουελ Σιμ ( Bacri) δέχεται μια επαγγελματική πρόταση πλανόδιου πωλητή προκειμένου να δώσει νόημα στη ζωή του καθώς η γυναίκα του τον χώρισε και το χάσμα γενεών με την κόρη του φαντάζει αγεφύρωτο. Το ταξίδι του ξαφνικά παίρνει μια λάθος στροφή μετά από ένα λάθος του GPS και μαζί με αυτό και η ζωή του….

Από τις ταινίες που βασίζονται αυστηρά στον πρωταγωνιστή τους και στις ορέξεις του. Ευτυχώς ο Bacri ως ένα βήμα πριν από την κατάθλιψη άνδρας είναι εξαιρετικός. Ακόμη κι όταν μιλάει μόνος του ή με το GPS του αυτοκινήτου του. Μια ταινία για τη μοναξιά και την αναζήτηση του εαυτού του ανθρώπου βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Jonathan Coe , χωρίς πάντως να αξιοποιεί πλήρως το περιεχόμενο του. Δεν είναι όμως αυτό το μεγάλο πρόβλημα αλλά το ότι το φιλμ δεν ξέρει ακριβώς τι είναι. Roadtrip, δραμεντί, ψυχολογική σπουδή, μαύρη κωμωδία ή όλα μαζί; Κυλάει στο μεγαλύτερο μέρος του όπως θα περίμενε κάποιος , ακόμη και τα τρικς που χρησιμοποιεί τα έχεις ξαναδει αλλά οι έξυπνοι διάλογοι δεν το κάνουν βαρετό…πολύ.. Θα αγγίξει περισσότερο το κοινό των πιο ώριμων ανδρών….

LA VACHE/ΜΙΑ ΑΓΕΛΑΔΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ   1.5/5
Σκηνοθεσία : Mohamed Hamidi
Πρωταγωνιστούν : Fatsah Bouyahmed, Lambert Wilson, Jammel Debbouze

Το όνειρο ενός Αλγερινού αγρότη γίνεται επιτέλους πραγματικότητα όταν λαμβάνει πρόσκληση να διαγωνιστεί με την αγελάδα του στο μεγάλο Διεθνές Αγροτικό Φεστιβάλ στο Παρίσι..

Βασισμένη στην ταινία του Henri Verneuil , La Vache et le Prisonnier, του 1959. Αρκετά αστείο με κινητήριο δύναμη την πολύ φρέσκια ερμηνεία του Bouyahmed. Κι αυτό παρότι ο χαρακτήρας του από αφελής και καλοκάγαθος στην αρχή μετατρέπεται έως το τέλος της ταινίας σε κλόουν κι αυτό οφείλεται στην αδυναμία του Hamidi. Όπως επίσης το να βλέπεις πάντως μια Γαλλία όπου όλοι υποδέχονται με ανοιχτές αγκάλες τον Αλγερινό αγρότη – την ώρα που η χώρα αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα και τα ρατσιστικά περιστατικά βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη – εμένα με ξεπερνά. Επιπλέον είναι αφελής και επιδερμική η προσέγγιση των κοινωνικών μέσων. Αν ξεπεράσεις όλα αυτά, πρόκειται για ένα ευχάριστο road movie, χωρίς πάντως ιδιαίτερα ενδιαφέροντες χαρακτήρες πλην του πρωταγωνιστή ο οποίο αναπτύσσει μια εξαιρετική σχέση με την αγελάδα του, με κοινωνικά σχόλια για την οπισθοδρομικότητα των πραγμάτων στη Αλγερία σε σχέση με το Γαλλικό πρότυπο….

OCHO APELLIDOS CATALANES/ΈΡΩΤΑΣ ΑΛΑ ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΑ    1/5
Σκηνοθεσία : Emilio Martinez Lazaro
Πρωταγωνιστούν : Dani Rovira, Clara Lago, Karra Elejalde

Η Amai (Lago) αμέσως μετά το χωρισμό της με τον Rafa, ερωτεύεται έναν Καταλανό. Ο πατέρας της που δεν το αντέχει η κόρη του να είναι με έναν Καταλανό, πείθει τον Rafa να ξανακερδίσει την καρδιά της κόρης του.

H πρώτη ταινία , το έρωτας αλά Ισπανικά του 2014, είχε ανακηρυχθεί η ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς κόβοντας περισσότερα από 5.000.000 εισιτήρια, χωρίς πάντως να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Τούτη εδώ δε είναι μάλλον χειρότερη. Από την σύνοψη της υπόθεσης ακόμη, μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι απευθύνεται στους μυημένους με τα τοπικιστικά ζητήματα των Ισπανών. Εκεί στηρίζεται και μεγάλο τμήμα των χιουμοριστικών στιγμών οπότε κάποιος είναι αμφίβολο αν κάποιος καταλάβει όλα τα αστεία που έχουν να κάνουν με την ιστορία της Καταλονίας, της χώρας των Βάσκων , της Ανδαλουσίας και πάει λεγοντας και τις διαφορές στην προφορά. Θυμίζει Ελληνικές ταινίες του ¨70 με τα γαϊτανάκια των παρεξηγήσεων και τη γενική χαλαρότητα στις ερμηνείες και τη σκηνοθεσία. Όποιος έχει δει την πρώτη ταινία,θα διαπιστώσει ότι οι βασικοί χαρακτήρες παραμένουν οι ίδιοι αλλά διατηρήθηκαν και αρκετοί δευτερεύοντες με τη διαφορά ότι η΄όποια χημεία της πρώτης ταινίας εδώ έχει εξαφανιστεί…Όπως και η ποιότητα…

HIGHWAY TO HELLAS/ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ     1/5
Σκηνοθεσία : Aron Lehmann
Πρωταγωνιστούν : Christoph Maria Herbst, Adam Bousdoukos

Γερμανός τραπεζίτης καταφτάνει στο Ελληνικό νησί Παλλαδίκι  για να ερευνήσει που πηγαίνουν τα χρήματα που έχει δανείσει η τράπεζα του…..

Αντιμνημονιακή ταινία από τη Γερμανία !!!! Με στόχο να δείξει τις διαφορές της Ελλάδας με τον ωχαδερφισμό , την καπατσοσύνη και την αγάπη για την καλοπέραση και της Γερμανίας με την αυστηρότητα και την τυπολατρία. Αισθητική και σκηνοθεσία ελληνικής ταινίας του 60, “χαλαρές” ερμηνείες και σενάριο χωρίς ανατροπές. Γεμάτο κλισέ για τους ανεύθυνους Έλληνες και τους Ναζίδες Φρίτσιδες. Το καλύτερο της ταινίας , είναι τα καταπληκτικά μέρη της Τήνου….

SIN JIHOS/ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΑ    1/5
Σκηνοθεσία : Ariel Winograd
Πρωταγωνιστούν : Diego Peretti, Maribel Verdu

Διαζευγμένος πατέρας 9χρονης κόρης ερωτεύεται γυναίκα από το παρελθόν του. Το πρόβλημα είναι ότι …σιχαίνεται τα παιδιά…..

Κωμωδία του σωρού από την Αργεντινή. Τραγικό σενάριο – τα μισά τουλάχιστον από όσα συμβαίνουν είναι γελοία ή αναληθοφανή –  , καθόλου ή καλύτερα πολύ χαμηλού επιπέδου χιούμορ, περιορισμένη χημεία του πρωταγωνιστικού διδύμου χωρίς καν να εξηγείται γιατί ερωτεύονται ο ένας τον άλλο. Ακόμη και ο ρόλος του παιδιού είναι τόσο εκνευριστικά γραμμένος που φτάνεις στο σημείο να συμφωνείς με την πρωταγωνίστρια που δεν θέλει τα παιδιά…