Υπάρχει ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που πραγματικά θαυμάζω και φθονώ. Όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό , σας βεβαιώ πως υπάρχει! Πρόκειται για τον Κώστα Ζαχαριάδη, τον ευπροσήγορο και γλυκύ αυτόν νέο, ο οποίος εκπροσωπεί συχνότατα τον ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια (πτυχιούχος γαρ…).

Κατ’ αρχάς τον θαυμάζω γιατί, αν και νεανίας –είναι τριανταενός αν δεν απατώμαι-, έχει «τεκμηριωμένη» άποψη επί παντός επιστητού την οποία με περίσσιο θράσος, τολμά να μοιράζεται μαζί μας.

Δεύτερον, τον φθονώ, διότι καταφέρνει να εκστομίζει τις απόψεις του χωρίς να γελά!

Εγώ, αν έπρεπε ποτέ να πω αυτά που  λέει εκείνος σε ένα τηλεοπτικό πάνελ, θα κρατούσα με δυσκολία την ψυχραιμία μου και πιθανότατα θα έσκαγα στα γέλια μην αντέχοντας τον ίδιο μου τον εαυτό!

Αυτός όμως καταφέρνει να διατηρεί σταθερό ύφος και τόνο, δίχως ν’ ανησυχεί για το αβάσιμο ή το παράλογο των λεγομένων του.

Πάρτε για παράδειγμα τη χθεσινή δηλωσή του γι αυτό το «τσίρκο» που με δικτατορικές διαδικασίες έχει δημιουργήσει ο Παπάς και ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να φιμώσουν όσους τόλμησαν να τους κατακρίνουν:

«Δεν μπορούμε, στα τηλεοπτικά αγαθά, τα οποία είναι δημόσια αγαθά, δεν είναι μπίζνες, δεν είναι περίπτερα, δεν είναι σούπερ μάρκετ, να βάλουμε όρους προυποθέσεις και κανόνες; Το επιχείρημα ότι τέσσερα, δεκατέσσερα, είναι ζήτημα πολυφωνίας, δεν ισχύει. Εμείς δεν θέλουμε ούτε μονοπώλια, ούτε ολιγοπώλια, εμείς θέλουμε κανόνες και δημοκρατία και αυτό θα το καταλάβουν όλοι.»

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεστε από την παραπάνω σύντομη δήλωση, ο οξύνους αυτός αριστερός ριζοσπάστης, έχει ένα εκπληκτικό προσόν το οποίο όμως, οφείλω να ομολογήσω, το διαθέτουν πολλοί ακόμα σύντροφοί του: Είναι ικανός, σε ένα σύντομο κείμενο να χωρέσει πάρα πολλά  λάθη!

Τα τηλεοπτικά αγαθά είναι δημόσια, λέει, τη στιγμή που πουλάει άδειες σε ιδιώτες. «Δεν είναι μπίζνες», συνεχίζει. Αυτοί δηλαδή που αύριο θα καταβάλουν εκατομμύρια για να αποκτήσουν τις άδειες, δεν κάνουν μπίζνες. Απλώς χαρίζουν στο λαό δημόσια αγαθά…

«Το επιχείρημα, τέσσερα, δεκατέσσερα είναι ζήτημα πολυφωνίας, δεν ισχύει». Με αυτή τη φράση – υπόδειγμα ελληνικού συντακτικού, ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του γονυπετούς πλέον  ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι δεν μπορεί απαντήσει στο καίριο ερώτημα, αλαλάζοντας ακατανόητα τσιτάτα.

Ολοκληρώνοντας το σύντομο παραλογισμό του, ο Κώστας Ζαχαριάδης αναφωνεί: «Εμείς δεν θέλουμε ούτε μονοπώλια, ούτε ολιγοπώλια, εμείς θέλουμε κανόνες και δημοκρατία και αυτό θα το καταλάβουν όλοι.»

Με κάνει λοιπόν και αναρωτιέμαι: Αν όντως ήθελαν κανόνες και δημοκρατία, γιατί δεν ακολούθησαν τους υφιστάμενους κανόνες που δημοκρατικά είχαν επιβληθεί: Γιατί δεν άφησαν την αρμόδια Ανεξάρτητη Αρχή να κάνει τη δουλειά της, και δημιούργησαν όλη αυτή τη γελοία και ακατανόητη διαδικασία δημοπράτησης;

Προφανώς πρέπει να υπάρχουν κανόνες. Ακόμα και στα σούπερ μάρκετ ή στα περίπτερα. Κανόνες πρέπει να υπάρχουν σε όλες τις «μπίζνες» όπως με αφέλεια κινηματογραφικού Χατζηχρήστου περιγράφει το επιχειρείν ο Ζαχαριάδης, χωρίς να καταφέρει να κρύψει την απέχθειά του προς αυτό. (Από την άλλη όμως , θέλει το κάθε ιδιωτικό κανάλι να μπορεί να πληρώνει 400 εργαζόμενους όπως δήλωσε πρόσφατα.)

Ακόμα και η ελεύθερη αγορά πρέπει να λειτουργεί με κανόνες. Ποιος θα τους βάλει όμως κ. Ζαχαριάδη; Εσείς, ο κ. Παππάς, ή κάποιος άλλος από την ομάδα πρώην άεργων-νυν βουλευτών που δυστυχώς για όλους μας, κυβερνούν ακόμα αυτή τη χώρα; Οι κανόνες υπήρχαν. Και οι δημοκρατικές διαδικασίες υπήρχαν. Δεν είχατε παρά να τις τηρούσατε!

Με αγάπη 

Facebook Comments