Φοροκεντρικό, υφεσιακό και διφορούμενο το προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού 2017

To προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού χαρακτηρίζεται από «φοροκεντρική λιτότητα» και έχει βραχυπρόθεσμα έντονα υφεσιακό χαρακτήρα.  Αυτό αναφέρει στην έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.

Στην έκθεση γίνεται λόγος για «αρκετά αισιόδοξες εκτιμήσεις» όσον αφορά στην πορεία της ιδιωτικής κατανάλωσης των εξαγωγών και των επενδύσεων, εκτιμήσεις οι οποίες για να επιβεβαιωθούν θα πρέπει να συντρέξουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Υπερτονίζει πως τα περιθώρια για οριζόντιες περικοπές δαπανών και οριζόντιες αυξήσεις φόρων έχουν εξαντληθεί, το κέντρο βάρους πρέπει να μετατεθεί στην ανακατανομή των φόρων και των δαπανών.

“Λόγω της συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά και του εν γένει στενού δημοσιονομικού πλαισίου που διαμορφώνεται από το 3ο Πρόγραμμα της Ελλάδας, οι δαπάνες του Προϋπολογισμού δεν είναι εφικτό να αυξηθούν, προκειμένου να υπάρξει ουσιαστικότερη στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων. Ως εκ τούτου, η μόνη δυνατότητα της κυβέρνησης στην παρούσα φάση, που δε θα διατάρασσε τη δημοσιονομική ισορροπία, είναι η ανακατανομή δαπανών” αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Η αναμενόμενη ανάκαμψη κινδυνεύει να αναβληθεί αν δεν εφαρμοσθούν οι μεταρρυθμίσεις του Μνημονίου και αν δεν γίνουν ικανές επενδύσεις τόσο του κράτους (μέσω κοινοτικών προγραμμάτων και χρηματοδοτήσεων) όσο και του ιδιωτικού τομέα. Στο Προσχέδιο ΚΠ 2017 καταγράφεται μια ρεαλιστική αντίληψη για την κρισιμότητα της κατάστασης.

Απαιτείται πλήρης εφαρμογή του προγράμματος 

Το ΓΠΚΒ αναφέρει και τους όρους που πρέπει να εκπληρωθούν για να επιτευχθούν οι αισιόδοξοι στόχοι για το 2017:

«Συνολικά, η πραγματοποίηση των αισιόδοξων στόχων για ανάκαμψη το 2017 προϋποθέτει πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος, αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, έγκαιρη αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων του Δημοσίου (χωρίς τη μαζική δημιουργία νέων), κυβερνητική σταθερότητα και κοινωνική ομαλότητα. Αυτή η εσωτερική διαδικασία προσαρμογής θα πρέπει λογικά να υποστηριχθεί με μέτρα για την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους και κατόπιν συμμετοχή στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ. Στην περίπτωση αυτή, θα υπάρξει ταχεία άρση της αβεβαιότητας, αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Αν όλες αυτές οι προϋποθέσεις συντρέξουν, είναι πιθανό οι επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας να ξεπεράσουν ακόμα και αυτές τις αισιόδοξες προβλέψεις, όπως προβλέπει π.χ. το Δ.Ν.Τ».