“Πόρτα” από Θεσμούς για συλλογικές συμβάσεις

4 “όχι” έλαβε χθες η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, στο αίτημα επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην προ Μνημονίου εποχή, έστω και με περιοριστικούς όρους, μη καταφέρνοντας να πετύχει την παραμικρή βελτίωση στο πεδίο της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά που βρίσκεται πλέον σε αδιέξοδο.

Οι θέσεις της τρόικας υπερισχύουν απέναντι στις ελληνικές προτάσεις, όχι μόνο σε ζητήματα πολιτικής, αλλά και σε επίπεδο επιχειρημάτων.

Είναι ενδεικτικό ότι ένα από τα «τεχνικά επιχειρήματα» για να ισχύουν αυτόματα οι συμβάσεις σε όλους τους εργαζόμενους ενός κλάδου που παρουσιάστηκε από την κ. Αχτσιόγλου στη χθεσινή 4ωρη συνάντηση με την τρόικα είναι, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες που αποκαλύπτει ο Ελεύθερος Τύπος, να υπάρχει ένας μηχανισμός ελέγχου μέσω του συστήματος «Εργάνη» και της Στατιστικής Αρχής!

Η πρόταση αποβλέπει στο να ελέγχεται μέσω του συστήματος «Εργάνη», που παρακολουθεί τη ροή προσλήψεων – απολύσεων και αριθμού εργαζομένων, αν το ποσοστό των εργαζομένων που δηλώνονται από τις επιχειρήσεις ενός κλάδου (π.χ. εταιρίες τροφίμων) καλύπτει το 50%+1 του συνόλου των εργαζομένων ώστε σε περίπτωση κλαδικής σύμβασης να υπάρχει αυτόματη ρήτρα εφαρμογής και για το υπόλοιπο 49% των εργαζομένων του ίδιου κλάδου με τη χρήση στατιστικών δεικτών απασχόλησης από τη Στατιστική Υπηρεσία!!!

Το επιχείρημα αυτό έπεσε στο τραπέζι από την υπουργό, αλλά… δεν «ενθουσίασε» τους δανειστές, οι οποίοι απέρριψαν την ιδέα, όπως απέφυγαν να δεχτούν κάθε συζήτηση που είναι εκτός του μνημονιακού πλαισίου για τα εργασιακά, απορρίπτοντας θέσεις περί επαναφοράς συλλογικών διαπραγματεύσεων και επιμένοντας ότι αν μια επιχείρηση καταλήγει σε σύμβαση με τους εργαζομένους της, τότε αυτή η επιχειρησιακή σύμβαση να υπερέχει έναντι οποιασδήποτε άλλης συμφωνίας, πλην της ατομικής.

Μετά το 4ωρο πρέσινγκ που δέχτηκε η υπουργός απέφυγε να κάνει την οποιαδήποτε αναφορά, πλην μιας λακωνικής ενημέρωσης μέσω συνεργατών της ότι «οι ελληνικές θέσεις είναι γνωστές και ότι η διαπραγμάτευση συνεχίζεται».

Εκτός από την επαναφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, στο τείχος Βρυξελλών και ΔΝΤ έπεσαν και οι αξιώσεις του υπουργείου για τον τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού. Ούτε εδώ μετακινήθηκαν οι δανειστές, υποδεικνύοντας στην κ. Αχτσιόγλου αυτά που λέει το τρίτο Μνημόνιο: Ότι, δηλαδή, ναι μεν θα συζητηθούν αλλαγές στα εργασιακά, αλλά επ’ ουδενί τρόπο θα επανέλθουν το παλιό καθεστώς και ο τρόπος που καθορίζονταν μισθοί και επεκτείνονταν συμβάσεις που δεν είχαν καμία αντιπροσωπευτικότητα.