«Κάποιες φορές το να πατάς το κουμπί ‘δημοσίευση’ δεν είναι αρκετό…»

Πάνω από δύο εκατομμύρια άνθρωποι σε περισσότερες από 600 συγκεντρώσεις σε όλο τον κόσμο, με αρχηγείο την Ουάσινγκτον, ένωσαν τη φωνή τους το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017 σε μια μεγαλειώδη πορεία αλληλεγγύης και στήριξης των θεμάτων που αφορούν στη γυναίκα και στην οικογένεια,  μία μόλις ημέρα μετά την ορκωμοσία του 45^ου Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Donald J. Trump.

Με θέματα όπως τα ίσα δικαιώματα, την εξάλειψη των διακρίσεων ανάμεσα σε γυναίκες που προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα, την στήριξη της μητρότητας και της οικογένειας, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, την εξομάλυνση μισθολογικών διαφορών κ.λ.π και ισχυρά μηνύματα που άλλοτε με χιούμορ και άλλοτε με οργή διαδήλωναν την αντίθεσή τους στις στερεοτυπικές αντιλήψεις του νεοεκλεγέντα Προέδρου (από το “I have a vagenda (vagina + agenda) μέχρι το “Εύχομαι η μήτρα μου να έριχνε σφαίρες γιατί τότε η κυβέρνηση δεν θα αισθανόταν την ανάγκη να τη ρυθμίσει»), γυναίκες και άνδρες κάθε ηλικίας και κοινωνικοοικονομικού πλαισίου ανταποκρίθηκαν σε ένα κάλεσμα που ξεκίνησε από την 60χρονη Rebecca Shook η οποία έκανε μια ανάρτηση στο Facebook για την αναγκαιότητα αυτής της διοργάνωσης και μετά πήγε για ύπνο: όταν ξύπνησε το επόμενο πρωί 10,000 κόσμος είχε αμέσως ανταποκριθεί θετικά στην ιδέα.

Η συγκέντρωση στην Ουάσινγκτον υποστηρίχθηκε από ΜΜΕ, δημοφιλείς καλλιτέχνες, ακτιβιστές και πολιτικά πρόσωπα.  Μετά τους αρχικούς φόβους της πολιτικής προστασίας ότι οι διαδηλωτές θα στρέφονταν με μένος κατά του Τράμπ προκαλώντας ένα ντόμινο αρνητικών εξελίξεων, οι διοργανωτές την προσάρμοσαν με τρόπο που να μη χαθεί το αρχικό μήνυμα: θα επρόκειτο για μια διαδήλωση με ισχυρή, γυναικεία δυναμική και θεματολογία αλλά και διαχρονικά πολυπολιτισμικές αναφορές.  Η επιτυχία της στάθηκε ακριβώς αυτή η ουμανιστική-ανθρωποκεντρική προσέγγιση που δεν έβαλε όρια και σύνορα στην ελεύθερη έκφραση για έναν κόσμο χωρίς μίσος. 

Λόγω της προσέλευσης, η Πορεία των Γυναικών ή Women’s March όπως ονομάστηκε, έγινε αντικείμενο σύγκρισης με την διαμαρτυρία κατά του πολέμου του Βιετνάμ το 1969 η οποία είχε συγκεντρώσει γύρω στο μισό εκατομμύριο κόσμου στην ίδια πόλη.  Αυτή τη φορά ωστόσο οι αριθμοί ήταν πολύ μεγαλύτεροι αν λάβουμε υπόψη ότι η δύναμη των κοινωνικών δικτύων πολλαπλασίασε το αποτέλεσμα, αφού οδήγησε σε αντίστοιχες συγκεντρώσεις ανθρώπων σε περισσότερες 57 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Η πορεία συνοδεύτηκε από ένα μανιφέστο και πύρινους λόγους από πολλά πρόσωπα- κλειδιά του γυναικείου κινήματος όπως η Gloria Steinem  που διάβασε δημοσίως το πόρισμα επιστημόνων της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας σχετικά με την ψυχοπαθολογική συμπεριφορά του νέου Προέδρου (!) και η ηθοποιός Ashley Judd που ξεσήκωσε το πλήθος απαγγέλλοντας το ποίημα της έφηβης Nina Donovan “Nasty Woman”, ποίημα που γράφτηκε ως διαμαρτυρία στο επίθετο που απέδωσε ο Τραμπ στην Χίλαρρυ Κλίντον, όταν ακόμα οι δυο τους βρισκόταν σε προεκλογική διαδικασία.

Υπολογίζεται ότι περισσότεροι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία της Ουάσιγκτον για τη συγκεκριμένη πορεία, από όσους ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν την ορκωμοσία του νέου Προέδρου την προηγούμενη ημέρα.  Το σίγουρο είναι ότι η διοργάνωση των γυναικών κέρδισε μια θέση στην ιστορία των κινητοποιήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

«Κάποιες φορές το να πατάς το κουμπί ‘δημοσίευση’ δεν είναι αρκετό…» είπε η Gloria Steinem ενθαρρύνοντας για ακόμα μια φορά τις γυναίκες να «βάλουν το σώμα τους εκεί που βρίσκονται οι πεποιθήσεις τους», να εργαστούν δηλαδή συλλεκτικά και συνεργατικά και μακριά από την καθιστική διαμαρτυρία των διαδικτυακών like,  προκειμένου να προωθήσουν τις απόψεις και τις ιδέες τους με μεγαλύτερο ζήλο.

Ήταν λοιπόν η πορεία των γυναικών επιτυχημένη;  Οι αριθμοί επιβεβαιώνουν πως ναι, ξεπέρασε τις προσδοκίες όχι μόνο των διοργανωτών αλλά και των γυναικών που αγωνίζονται επί χρόνια υπέρ μιας ανοιχτής, ανεκτικής και ελεύθερης από στερεότυπα κοινωνίας.  Για τον ρεπόρτερ του περιοδικού Forbes Nish Asharya, η κινητοποίηση υπήρξε ένα άριστο παράδειγμα κοινωνικής επιχειρηματικότητας.   Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης ήταν επιτυχημένοι start uppers και έμπειροι επιχειρηματίες, το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα σε μια καλή ιδέα που θα ξεσηκώσει τον κόσμο και στα ικανά χέρια που θα την επικοινωνήσουν σωστά.  Τώρα μένει να δούμε πώς η επιτυχία θα μετουσιωθεί σε πολιτική πράξη, μέσα από τη χάραξη στρατηγικών και την υιοθέτηση πρακτικών που θα περπατήσουν τον κόσμο ένα σκαλοπάτι παραπάνω, ένα βήμα τη φορά.