Στην Γαλλία, ο Αλέν Ζυπέ, τον περασμένο Νοέμβριο, έκανε ένα σοβαρό λάθος που του στοίχησε την υποψηφιότητα των συντηρητικών για την προεδρία. Δήλωσε: «Αυτές είναι οι πρώτες προεδρικές εκλογές όπου ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα επιλέξει τον υποψήφιό του».

Δεν υπολόγισε την μακρά ιστορία Ρωσοφιλίας και αντι-Αμερικανισμού της Γαλλίας και σήμερα δεν είναι υποψήφιος καν.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο Πρόεδρος Πούτιν έχει κατορθώσει να είναι ο ηγέτης του συντηρητισμού σε όλην την Δύση. Έχει κατορθώσει να ανατρέψει όλο το αφήγημα του Ψυχρού Πολέμου. Την εποχή της ΕΣΣΔ, η Δύση ήταν η προστάτιδα της θρησκείας και των παραδόσεων απέναντι στους άθεους. Σήμερα είναι ο Ρώσος ηγέτης αυτός που «αντιστέκεται στην διαφθορά και την εκκοσμίκευση της κοινωνίας». Ο Πούτιν θέλει να είναι ο αρχηγός της εκστρατείας εναντίον της φιλελεύθερης Δύσης που την θεωρεί διεφθαρμένη.

Ο Πούτιν έχει αποδείξει ότι είναι πολύ αποτελεσματικός. Όταν το 2012 επέστρεψε στην προεδρία, αντιμετώπισε πολλές διαδηλώσεις εναντίον του. Τότε έστρεψε την προσοχή των Ρώσων στους ομοφυλόφιλους που τους παρουσίασε σαν ουσιαστική απειλή για τον Ρωσικό τρόπο ζωής. Αυτό δούλεψε. Το χρησιμοποίησε και αργότερα στο Ουκρανικό θέμα: παρουσίαζε, εσωτερικώς, τους Ουκρανούς διαδηλωτές σαν οπαδούς του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και σηκώνονταν οι τρίχες της πλειοψηφίας των Ρώσων. Η δε Ευρώπη ήταν η «GayRope», η Ευρώπη των ομοφυλοφίλων.

Γιατί, όμως, αυτές οι συντηρητικές απόψεις έχουν τέτοια απήχηση μέσα κι έξω από την Ρωσία;

Τα τελευταία χρόνια και δεκαετίες έχουμε γίνει μάρτυρες μίας πολύ μεγάλης επαναστάσεως στην Δύση, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Όλα άρχισαν με την «παγκοσμιοποίηση», το άνοιγμα των συνόρων στο εμπόριο και στα κεφάλαια. Λογικώς, ακολουθεί μεγάλη πίεση για την ελευθερία διακινήσεως ανθρώπων, αν και αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα.

Την ίδια στιγμή, υπήρξε πολύ μεγάλη αλλαγή στο θέμα των ατομικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων των μειοψηφιών. Οι πολιτικοί στην Δύση, ενθουσιαζόμενοι και ωθούμενοι από τα φιλελεύθερα τμήματα των κοινωνιών προχωρούσαν χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τις αντιδράσεις και την δυσκολία προσαρμογής των συντηρητικοτέρων τμημάτων του πληθυσμού.

Είχαμε και την πραγματική επανάσταση των κοινωνικών δικτύων και του διαδικτύου. Οι πληροφορίες εκδημοκρατίστηκαν και, πλέον, δεν ελέγχονται από τα κυκλώματα των πολιτικών λόμπι και των ΜΜΕ. Όλοι οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες, αληθινές ή ψεύτικες. Τα κοινωνικά μέσα επέκτειναν την επιρροή των απόψεων καθενός μας από τις μερικές δεκάδες των καφενείων και των οικογενειακών και φιλικών κύκλων σε κάποιες χιλιάδες, όπως είναι τυπικό στο Facebook.

Προς μεγάλη έκπληξη των πολιτικών της Δύσης, η απελευθέρωση της φωνής του πολίτη, έδωσε βήμα όχι σε φιλελεύθερους οπαδούς της Δύσης, αλλά στους συντηρητικούς, που άρπαξαν τις ευκαιρίες του διαδικτύου, των έξυπνων τηλεφώνων και των κοινωνικών δικτύων.

Εκεί είχε εξυπνάδα και παρατηρητικότητα ο Πρόεδρος Πούτιν. Όταν η Δύση περί άλλα τύρβαζε, πήρε την απόφαση να παίξει στο διαδίκτυο. Προς το παρόν κερδίζει. Άρπαξε το κύμα και εμφανίζεται ως ο υπερασπιστής των παραδοσιακών αξιών.

Βεβαίως, γνωρίζουμε από την ιστορία, ότι οι φωνές εναντίον των βαρβάρων (στην περίπτωση της Δύσης, όπως γνωρίζουμε) είναι σχεδόν πάντα οι προφάσεις για την εγκαθίδρυση φασιστικών δικτατορικών καθεστώτων.

Η Δύση πρέπει να αντισταθεί. Δεκαετίες προόδου που έχουν φέρει όλους τους λαούς της Δύσης να ζουν καλύτερα από ποτέ κινδυνεύουν. Όμως, ο βασικός τρόπος αμύνης είναι η Δύση να εφαρμόσει την δημοκρατία και τις αρχές που πρεσβεύει: να ακούσει τους λαούς και να προχωρήσει πιο σιγά, καθώς οι λαοί μας αφομοιώνουν τις αλλαγές.

Facebook Comments