“Βλέπουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και συμπάθεια την κινητικότητα της ελληνικής Κυβέρνησης να ενισχύσει την δυναμική της προσπάθειάς της προκειμένου να αντιμετωπίσει με επιτυχία την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση στην οικονομία της. Είναι προφανές ότι κάθε θετικό βήμα και επιτυχία στην κατεύθυνση αυτή είναι προς όφελος της Ευρώπης …”.

Με τα λόγια αυτά σημαίνον διπλωματικό στέλεχος της Κομισιόν σχολίασε, σε απάντηση ερωτήματος του Capital.gr, χθες βράδυ, την επίσκεψη του έλληνα Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον.

Η αλήθεια είναι ότι η επίσκεψη του κ. Σαμαρά στην Ουάσιγκτον δεν έχει περάσει απαρατήρητη στην Ευρώπη. Αντιμετωπίζεται όμως σαν η ολοκλήρωση μιας προσπάθειας που άρχισε στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με στόχο την αλλαγή κλίματος έναντι της Ελλάδας, τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.
Και τίποτα περισσότερο…

Για την Ευρωζώνη είναι απόλυτα καθαρό, όπως υποστηρίζεται χωρίς καμία επιφύλαξη από διπλωματικούς κύκλους στις Βρυξέλλες, ότι οι σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ καθορίζονται στο πλαίσιο που προσδιορίζουν οι σχέσεις ΗΠΑ – Ευρωζώνης και όχι το αντίστροφο…

Αυτό το πλαίσιο κατά τους ίδιους κύκλους, καθορίζει και τα όρια των προσδοκιών αυτής της επίσκεψης του έλληνα Πρωθυπουργού όσο αφορά τις διεθνείς σχέσεις.
Θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό, όπως αναφέρεται, αν για παράδειγμα οι δηλώσεις του αμερικανού προέδρου αναφερθούν στο κλίμα σταθεροποίησης και των προοπτικών βελτίωσης της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα.

Αυτό “θα λειτουργούσε ενθαρρυντικά για τα αμερικανικά επενδυτικά Funds προκειμένου να ενισχύσουν την παρουσία τους στην Ελλάδα…”. Και οι ενδείξεις που υπάρχουν αναφέρονται στην δυνατότητα αυτή ιδιαίτερα μετά τις συναντήσεις που είχε ο έλληνας πρωθυπουργός με το ταξίδι-αστραπή που έκανε χθες στην Νέα Υόρκη για να συναντηθεί με εκπροσώπους επενδυτικών οίκων που ήδη έχουν αρχίσει να καταγράφουν την παρουσία τους στο μετοχικό κεφάλαιο των ελληνικών συστημικών τραπεζών αλλά και άλλων που ειδικεύονται στις αγορές ομολόγων. Να σημειωθεί ότι η παρουσία αμερικανικών επενδυτικών κεφαλαίων στην Ελλάδα παραμένει πολύ χαμηλά στην λίστα των ξένων επενδυτών στην Ελλάδα, με τις ευρωπαϊκές επενδύσεις (FDI και χαρτοφυλακίου) να είναι μακράν οι μεγαλύτερες…

Όσον αφορά το ενεργειακό κομμάτι του ελληνικού ενδιαφέροντος, πληροφορίες του Capital.gr επιβεβαιώνουν ότι η υποστήριξη του TAP, της προοπτικής δημιουργίας εκτεταμένων εγκαταστάσεων LNG στην περιοχή της Καβάλας, αλλά και η διερεύνηση δυνατοτήτων εκμετάλλευσης φυσικού αερίου που έχουν διαπιστωθεί σε περιοχές δυτικά και νότια της Ελλάδας -πέραν των γνωστών περιοχών στο Αιγαίο- βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την διαμόρφωση της ενεργειακής στρατηγικής της Ευρώπης για την επόμενη τριακονταετία.

Στρατηγική στην οποία οι ΗΠΑ συμμετέχουν χωρίς καμία ουσιώδη αλλαγή θέσεων την τελευταία διετία, ιδιαίτερα όσον αφορά την αποστροφή των ΗΠΑ στην συνέχιση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από την Ρωσία.

Οι ΗΠΑ υποστήριξαν και εξακολουθούν να υποστηρίζουν το εγχείρημα του ευρώ. Αυτή είναι η εδραιωμένη άποψη στις Βρυξέλλες και την Φρανκφούρτη πέραν του άξονα Βερολίνου-Παρισίων.

Και η παρουσία της Ελλάδας σ΄ αυτό είναι μη αμφισβητήσιμη, παρατηρούν με έμφαση, από τις Βρυξέλλες, “ακόμα και αν τα μέσα διατήρησης της συνοχής του Ευρώ δεν συμπίπτουν πάντα” μεταξύ των δύο πλευρών (σ.σ. μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωζώνης).

Στις Βρυξέλλες αναγνωρίζεται πάντως ότι οι ΗΠΑ θα ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση από το φθινόπωρο στην Ευρωζώνη για δρομολόγηση πολιτικών “που θα στηρίζουν περισσότερο τις δυνατότητες ανάκαμψης της ευρωοικονομίας…”.

Μέρος αυτής της πίεσης αναγνωρίζεται ότι θα αφορά την ενίσχυση οικονομιών του ευρωπαϊκού Νότου, όπως είναι η Ισπανία και η Ελλάδα. Τίποτα όμως μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου (σ.σ. γερμανικές εκλογές) δεν πρόκειται να ταράξει τις σχέσεις Ευρώπης – ΗΠΑ πολύ περισσότερο, αναφορές όπως αυτές που έχουν να κάνουν με το πως θα αντιμετωπισθεί το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Είναι όμως περισσότερο από βέβαιο ότι μετά τις γερμανικές εκλογές ο όρος “διασφάλιση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους” θα αποτελέσει καταλύτη στον “διάλογο” μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωζώνης.

“Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τον Νοέμβριο του 2012 η τακτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους έχει καθοριστεί με δεσμευτικές τόσο για την ελληνική κυβέρνηση όσο και για την τρόικα, αποφάσεις…” όπως υπενθυμίζουν στελέχη της EWG…

Facebook Comments