Ο 7ος όροφος στην πολυκατοικία της οδού Μπαρμπάνου μοιάζει βουβός. Λες κι είναι έρημος… Καθώς προχωρώ προς το βάθος του μια γυάλινη πόρτα ανοίγει και μια πρόσχαρη φωνή με καλεί προς το μέρος της. Περνώ ανάμεσα από κορνιζαρισμένες φωτογραφίες και θεατρικά στιγμιότυπα. Δεκάδες διαφορετικοί θεατρικοί κόσμοι διεισδύουν σε έναν μονότονο διάδρομο και τον καθιστούν συναρπαστικό. 

 

Ο Σπύρος Μπιμπίλας με καλωσορίζει στο φιλόξενο σπίτι του και με ξεναγεί στον δικό του μαγικό κόσμο. Σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο marketnews.gr, ο πολυπράγμων ηθοποιός περιγράφει την πλοκή της ελληνικής εκδοχής του Φιλάργυρου του Μολιέρου και αποκωδικοποιεί τους δικούς του ρόλους στον «Εξηνταβελόνη» του Κωνσταντίνου Οικονόμου εξ Οικονόμων που  παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο. Εξομολογητικός και ειλικρινής με ταξιδεύει στο παρελθόν και τα μαθητικά του χρόνια, τότε που γνώριζε καλά ότι θα γινόταν ηθοποιός. Αναπολώντας τους χωματόδρομους του Πειραιά, όπου μεγάλωσε, ο χαρισματικός ηθοποιός εκφράζει τη θλίψη του για ένα παρελθόν που πέθανε οριστικά. 

Μιλά ακόμη για τα ινδάλματά του στο θέατρο και τον κινηματογράφο, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Θανάση Βέγγο, αλλά και τον αθάνατο ελληνικό ασπρόμαυρο κινηματογράφο. 

 

 

 

 

 

Ο Σπύρος Μπιμπίλας, δυναμικός συνοδοιπόρος των άπορων ηθοποιών και ισχυρό έρεισμά τους, αποκαλύπτει τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν και την απουσία της κρατικής μέριμνας. Ως εκλεγμένος Πρόεδρος του ΤΑΣΕΗ, παραδέχεται ότι η Νομική που σπούδασε παράλληλα με το Θέατρο αποδείχθηκε αργότερα χρήσιμη για την υπεράσπιση των συναδέλφων του. Τέλος, εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα, δίχως όμως να παύει να πιστεύει στους νέους και τις δυνατότητές τους. 

Facebook Comments