Αυξήθηκε η ανισοκατανομή του διαθέσιμου εισοδήματος μεταξύ και εντός των χωρών της ΕΕ

Η ανισοκατανομή του  κατά κεφαλή εισοδήματος των χωρών της ΕΕ είχε μειωθεί σημαντικά τη διάρκεια πριν το 2008 και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η κρίση σταμάτησε αυτή τη διαδικασία, την ανέστρεψε ενώ παράλληλα αύξησε την ανισοκατανομή και εντός των χωρών της ΕΕ. 

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη των: Carlos Vacas–Soriano and Enrique Fernández–Macías , Income inequalities and employment patterns in Europe before and after the Great Recession (Eurofound 2017), η ανισοκατανομή, του κατά κεφαλή εισοδήματος, μεταξύ των χωρών της ΕΕ είχε μειωθεί σημαντικά τη διάρκεια πριν το 2008 και την εμφάνιση της  παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση σταμάτησε αυτή τη διαδικασία, την ανέστρεψε, αυξάνοντας την ανισοκατανομή του κατά κεφαλή εισοδήματος μεταξύ των χωρών, ενώ παράλληλα  την αύξησε  και εντός των χωρών της ΕΕ.

Μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτά στην Γραφική παράσταση 1.

Στον οριζόντιο άξονα καταγράφονται τα διαφορετικά ισοδύναμα επίπεδα του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών. Στον κάθετο άξονα καταγράφονται τα ποσοστά των ευρωπαίων πολιτών , ηλικίας 15-64 ετών. Τα διαφορετικά χρώματα αντιπροσωπεύουν την κατανομή του κατά κεφαλή διαθέσιμου εισοδήματος στις χώρες της ΕΕ.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις παραπάνω κατανομές, περίπου 4,5% των ευρωπαίων πολιτών σε εργάσιμη ηλικία έχουν ένα ισοδύναμο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα μεταξύ 10.000 και 11.000 ευρώ.

Η σύγκλιση που παρατηρήθηκε πριν από την κρίση του 2008 αφορούσε κυρίως της χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της χώρες της Μεσογείου, ενώ στις περισσότερες χώρες υψηλού εισοδήματος το επίπεδο παρέμεινε σταθερό ή ακόμη μειώθηκε (στο ΗΒ) μέχρι το 2008. Μετά την κρίση του 2008 στις  χώρες της Μεσογείου παρατηρήθηκε μείωση των επιπέδων του εισοδήματος ενώ οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης συνέχισαν να μεγεθύνονται αλλά με πολύ χαμηλότερο ρυθμό. Αυτές οι εξελίξεις σε συνδυασμό με την παρατηρούμενη αύξηση του εισοδήματος στο ΗΒ και στη Γερμανία διεύρυναν το χάσμα μεταξύ  των ευρωπαϊκών χωρών.

Δύο βασικά συμπεράσματα εξάγονται σε σχέση με την ανισοκατανομή του εισοδήματος. Πρώτον, η ανισοκατανομή του εισοδήματος είναι εμφανής μεταξύ των διαφόρων χωρών, με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (και λιγότερο της αντίστοιχες Μεσογειακές) να είναι περισσότερο  παρούσες στα ιεραρχικά τελευταία  πενταρτημόρια στα οποία επιμερίζεται ο συνολικός πληθυσμός, ενώ οι χώρες της ευρωζώνης βρίσκονται στα ανώτερα πενταρτημόρια. Επίσης, ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι στις χώρες που βρίσκονται στα υψηλότερα πενταρτημόρια της κατανομής παρατηρείται ότι σημαντικό μερίδιο του πληθυσμού τους εξακολουθεί να  βρίσκεται στα χαμηλότερα πενταρτημόρια.

Δεύτερον, παρατηρείται ότι η ανισοκατανομή του εισοδήματος έχει αυξηθεί εντός των χωρών της ΕΕ και μάλιστα είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μεταξύ των χωρών.

Ο κινητήριος μοχλός της παρατηρούμενης αύξησης των ανισοτήτων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, ήταν οι απώλειες των εισοδημάτων που προέρχονταν από την εργασία σε συνδυασμό με την ανεργία. Συνεπώς οι χώρες που χτυπήθηκαν από την ανεργία μεταξύ της περιόδου 2008-2013 ήταν αυτές στις οποίες αυξήθηκε η ανισοκατανομή του εισοδήματος. Οι χώρες αυτές είναι οι Μεσογειακές και η Ιρλανδία.