Είναι «αυτό» το κράτος ηλίθιε

Το μεγάλο λάθος των ένθερμων φιλελεύθερων στην Ελλάδα, είναι ότι πυροβολούν κατά ριπάς «το κράτος» κι όχι «αυτό το κράτος». Διότι για παράδειγμα ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στη χώρα μας δεν είναι παρά στον μέσο Ευρωπαϊκό όρο με πρωταθλήτριες φυσικά τις Σκανδιναβικές χώρες. Η παράδοση των εκεί σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων και το εξαιρετικά γενναιόδωρο μοντέλο κοινωνικού κράτους δεν τις εμπόδισε να ανταγωνιστούν με μεγάλη επιτυχία κράτη με πολύ πιο μικρό και ευέλικτο δημόσιο τομέα.

Αντίστροφα το μεγάλο λάθος των σοσιαλισμών στην Ελλάδα, είναι ότι δημιούργησαν «αυτό το κράτος» κι όχι «το κράτος» Διότι για παράδειγμα,  κανείς δεν τους εμπόδισε να αναβαθμίσουν την δημόσια Ανώτατη Παιδεία στη χώρα μας αντί να την υποβαθμίσουν δια της ισοπέδωσης προς τα κάτω ή  της ανερμάτιστης ίδρυσης εκατοντάδων Σχολών, το πτυχίο των οποίων έχει συνήθως μηδενική αξία στην αγορά εργασίας.

Παρότι ο λαϊκισμός της κεντροαριστεράς και τώρα της αριστεράς κέρδισε σε αυτό το πεδίο πολιτικά και κοινωνικά, παρότι σε αυτόν τον λαϊκισμό υπέκυψαν αρκετές φορές και  φιλελεύθερες κυβερνήσεις, τίποτε δεν μπορεί πια να κρύψει την αλήθεια. Κι αυτή είναι οδυνηρά απλή: Ο κρατικός μας μηχανισμός είναι το επικίνδυνο υποπροϊόν της πελατειακής,  ψηφοθηρικής, μικροπολιτικής  αντίληψης όλων όσοι κυβέρνησαν από το 1981 και μετά. Με μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ευθύνης, οι πολιτικοί μας δεν δημιούργησαν ένα «τεράστιο» κράτος αλλά ένα «παράλυτο» κράτος. Κι αυτό υπηρετεί πεισματικά τον αδηφάγο εαυτό του αλλά όχι τους πολίτες.

Η κρίση μας ανάγκασε να αντικρύσουμε αυτό που μέχρι πρότινος προσπερνούσαμε παθητικά γιατί «λεφτά υπήρχαν» Από τα φακελάκια στα νοσοκομεία ως τα ιδιαίτερα μαθήματα από την Α Γυμνασίου. Κι από το γρηγορόσημο  ως τις στρατιές αργόσχολων σε οργανισμούς και υπηρεσίες. Ο βασικός λόγος που η Ελλάδα δεν βγήκε ακόμη από τα μνημόνια, που η ανάπτυξη δεν έρχεται, που οι φόροι αυξάνουν, οι μισθοί πέφτουν, οι επενδύσεις βαλτώνουν, το ασφαλιστικό καταρρέει είναι «αυτό το κράτος». Όχι ως προς τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων αλλά ως προς τη δομή του. Και αν είναι να ειπωθούν αλήθειες για να σωθούμε,  τότε επιβάλλεται να το δούμε συνολικά, χωρίς ταμπού. Από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως τα Υπουργεία κι από τη Δικαιοσύνη ως τον Στρατό. Κι αυτό για να γίνει χρειάζεται η μέγιστη συναίνεση, μια εθνική ει δυνατόν συναίνεση….