Πρόταση Κορκίδη για τους μισθούς των εργαζομένων στο εμπόριο
Η τελική πρόταση της ΕΣΕΕ θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί στο διευρυμένο ΔΣ στις 7/9
Η τελική πρόταση της ΕΣΕΕ θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί στο διευρυμένο ΔΣ στις 7/9
Η τελική πρόταση της ΕΣΕΕ θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί στο διευρυμένο Διοικητικό Συμβούλιο στις 7 Σεπτεμβρίου και μετά από διαβούλευση μεταξύ εμπόρων εργοδοτών από όλη τη χώρα, ώστε να ξεκινήσει ο διάλογος με τους εργαζόμενους στο εμπόριο.
Σε επιστολή του προς τα μέλη του ΔΣ, ο κ. Κορκίδης υπογραμμίζει πως στο δίλημμα μεταξύ συναίνεσης και παράκαμψης της κλαδικής σύμβασης, πρέπει να επιλέξουν τη συνεννόηση μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων στο εμπόριο και τον συνεχή διάλογο με την κυβέρνηση. Καλεί δε τα Διοικητικά Συμβούλια των ομοσπονδιών και των εμπορικών συλλόγων μελών της ΕΣΕΕ, να τοποθετηθούν έως το αργότερο τις 6 Σεπτεμβρίου με συγκεκριμένες προτάσεις και να κάνουν σαφές εάν επιθυμούν την υπογραφή ή όχι μίας νέας κλαδικής σύμβασης και με ποιους όρους.
Όπως εξηγεί ο κ. Κορκίδης, η διάφορα των 860 ευρώ του βασικού μισθού της κλαδικής του εμπορίου με τα 586 ευρώ του κατώτερου της ΕΓΣΣΕ είναι 32% και με τα 511 ευρώ για κάτω των 25 ετών είναι 40%. Ο ίδιος σημειώνει στη δήλωσή του: «Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η διαφορά θα είναι η μείωση που θα προκύψει μεταξύ των σημερινών μισθών και των ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων που θα εφαρμοστούν μετά την λήξη της περιόδου «επεκτασιμότητας» της κλαδικής στο τέλος Οκτωβρίου, όπως άλλωστε έγινε και σε 110 αντίστοιχες περιπτώσεις την τελευταία διετία». Υπενθυμίζει, δε, ότι 110 κλαδικές συμβάσεις έληξαν και δεν ανανεώθηκαν με αποτέλεσμα το 60% δηλαδή 1,2 εκατ. εργαζόμενοι να αμείβονται, σήμερα, με ατομικές συμβάσεις, ενώ, εάν δεν ανανεωθούν οι 15 κλαδικές που λήγουν εντός του 2013 τότε 1,6 εκατ. δηλαδή το 80% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα θα απασχολείται και θα αμείβεται με ατομικές και επιχειρησιακές συμβάσεις στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ.
«Επίσης, σε όσους διαφεύγει το γεγονός, υπενθυμίζω ότι σύμφωνα με το μνημόνιο, η Τρόικα κατήργησε την «επεκτασιμότητα» των κλαδικών συμβάσεων, που σημαίνει ότι ο υπουργός δεν έχει το δικαίωμα με απόφασή του να την επεκτείνει σε όλο τον κλάδο, όπως προ μνημονίου και Τρόικας εποχή. Ό,τι λοιπόν κακό στα εργασιακά ήταν να κάνει η Τρόικα το έκανε προ πολλού, αφού η κλαδική σύμβαση δεν είναι πλέον υποχρεωτική για όλους. Αυτό που περιμένει πλέον να δει η τρόικα είναι η κατάργηση, της μίας μετά την άλλη, των κλαδικών συμβάσεων και ιδιαίτερα της μεγαλύτερης και παλαιότερης, αυτής του ελληνικού εμπορίου με τους 500.000 μισθωτούς. Έτσι θα ολοκληρώσει τον κανιβαλισμό της αγοράς εργασίας θα επεκτείνει τον νόμο της μισθολογικής ζούγκλας και επιτέλους θα εφαρμόσει ο κ. Μπόμπ Τραά του ΔΝΤ τα μνημονιακά επίπεδα των μισθών από 300 έως 495 ευρώ της ΝΑ Ευρώπης και στην Ελλάδα».
Στην επιστολή του, ο κ. Κορκίδης αναφέρει, ακόμη, ότι η μείωση στην ΕΓΣΣΕ τον Μάιο του 2013 από τα 751 ευρώ στα 586 και 511 ευρώ ήταν 22% και 32% αντίστοιχα, ενώ, οι μέσες πραγματικές ακαθάριστες αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα σύμφωνα με στοιχεία της ΓΣΕΕ έχουν μειωθεί κατά 29%. Ο εξορθολογισμός του βασικού της κλαδικής του εμπορίου από τα 860 στα 751 ευρώ αντιστοιχεί σε μείωση 13%, αντί του 32% που θα έχει ως αποτέλεσμα πιθανή κατάργηση της και η επιστροφή σε μισθούς ΕΓΣΣΕ. «Η κλαδική του εμπορίου πρέπει να συνδέεται και να ακολουθεί αναλογικά την ΕΓΣΣΕ, γιατί μόνο έτσι μπορεί να διασωθεί ως θεσμός και να τηρηθεί. Κατά την γνώμη μου σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε η κλαδική του εμπορίου να γίνει η 111η που δεν θα ανανεωθεί, επειδή κάποιοι αρέσκονται για δικούς τους λόγους, στη συνήθη εκτός σημερινής πραγματικότητας συνδικαλιστική τους τακτική».
«Η ΕΣΕΕ», υπογραμμίζει ο κ. Κορκίδης, «ποτέ δεν αποδέχθηκε τη λογική ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ύφεση, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, για να αποκατασταθεί η απώλεια της ανταγωνιστικότητας. Για το ελληνικό εμπόριο, οι μισθοί ισοδυναμούν με τζίρο, γι αυτό επιδίωξή μας είναι ένα αξιοπρεπές επίπεδο και η έγκαιρη καταβολή του μισθού σε κάθε μισθωτό. Το μισθολογικό κόστος δεν είναι η κύρια αιτία για τα προβλήματα μας, αλλά το μη μισθολογικό κόστος το οποίο πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στο 33% του συνολικού εργατικού κόστους. Τα λουκέτα και η ανεργία προκλήθηκαν κυρίως από την αλόγιστη μείωση των μισθών σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, που οδήγησε στην κατάρρευση της κατανάλωσης. Επιτέλους για πρώτη φορά συζητείται σοβαρά από τη διοίκηση του ΙΚΑ το πάγιο αίτημα της ΕΣΕΕ για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στους συνεπείς εργοδότες κατά 3,9%».
Facebook Comments