Σε κατάσταση ακραίας φτώχειας το 13,6% των Ελλήνων

Σοκαριστικά είναι τα στοιχεία στα οποία καταλήγει έρευνα της διαΝΕΟσις, η οποία δείχνει ότι, το 2016, 1.488.714 Έλληνες εξακολουθούσαν να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχιας, παρά το γεγονός ότι το ποσοστό, σύμφωνα με την έρευνα, έχει μειωθεί συγκριτικά με το 2015.

Αναλυτικότερα, τα ποσοστά ακραίας φτώχειας μειώθηκαν για τρίτη χρονιά το 2016 και διαμορφώθηκαν στο 13,6% έναντι 15% το 2015, 15,7% το 2014 και 17,1% το 2013. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2009, πριν η χώρα εισέλθει σε μνημόνιο, το ποσοστό διαμορφωνόταν μόλις στο 2,2%.

Επιπλέον, αυτή τη φορά οι ερευνητές κατέγραψαν και τη γεωγραφική κατανομή της φτώχειας. Προκύπτει, λοιπόν, ότι η ακραία φτώχεια είναι σταθερά χαμηλότερη στις αγροτικές (αραιοκατοικημένες) περιοχές από ό,τι στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις. Η Κρήτη, η Ήπειρος, η Πελοπόννησος και τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου πλήττονται λιγότερο, ενώ η Κεντρική Μακεδονία, η Θεσσαλία και η Δυτική Ελλάδα πλήττονται περισσότερο.

Το πρόβλημα της ανεργίας

Όπως ισχύει σε όλα τα χρόνια της κρίσης, από την ακραία φτώχεια πλήττονται κυρίως οι άνεργοι, οι νέοι και οι οικογένειες με κανέναν εργαζόμενο.

Το πρόβλημα της ανεργίας είναι εξαιρετικά σημαντικό. Το μεγαλύτερο μέρος της “νέας” ακραίας φτώχειας οφείλεται στην αλματώδη αύξηση της ανεργίας μέσα στην κρίση. Το 2016 πάνω από 584.000 άτομα ζούσαν σε οικογένειες με άνεργο “αρχηγό”. Συνολικά το 2016, 1.131.000 πολίτες ήταν άνεργοι. Γιατί όμως είναι τόσο πολλοί από αυτούς ακραία φτωχοί; Επειδή τo 2016 μόνο 127.000 άνεργοι ελάμβαναν τακτικό επίδομα ανεργίας, ένα ποσοστό κάλυψης μόλις 11,2%, που έχει συρρικνωθεί ραγδαία από το 35,1% του 2011.

Από αυτούς, το 68,5% είναι άνεργοι και το 20,6% αυτοαπασχολούμενοι, το 2,9% συνταξιούχοι ενώ το 0,6% είναι υπάλληλοι Δημοσίου/ΔΕΚΟ/Τραπεζών.

Εξ αυτών το 30,8% είναι ηλικίας από έως 17 ετών και από 45 έως 64, το 22,6% είναι ηλικίας 18 έως 29 ετών, το 14,2% από 30 έως 44 ετών και το 2,4% άνω των 65 ετών.

Οι προτάσεις της διαΝΕΟσις:

Οι ανανεωμένες προτάσεις της διαΝΕΟσις εστιάζουν κυρίως σε ένα σχέδιο ενδυνάμωσης του κοινωνικού δικτύου ασφαλείας και περιλαμβάνουν:
-Την επέκταση του τακτικού επιδόματος ανεργίας
-Την αναβάθμιση του ενιαίου επιδόματος στήριξης τέκνων και
-Την θεσμοθέτηση του επιδόματος ενοικίου για δικαιούχους του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης.

Η αθροιστική επίδραση της προτεινόμενης, από τη διαΝΕΟσις, δέσμης μέτρων:
-Θα βοηθούσε 163.800 άτομα να υπερβούν το όριο της ακραίας φτώχειας
-Θα συνέβαλε στη μείωση του συνολικού χάσματος ακραίας φτώχειας κατά 14%
-Θα τετραπλασίαζε το ποσοστό των ανέργων που λαμβάνουν επίδομα ανεργίας
-Θα αύξανε κατά 50% το ποσό του επιδόματος τέκνων και
-Θα παρείχε πρόσθετη στήριξη σε ενοικιαστές πολύ χαμηλού εισοδήματος.

Συγκεκριμένα, ο πρόσθετος αριθμός ωφελουμένων θα έφτανε τις 415.500 ανθρώπους ήτοι το 3,8% του πληθυσμού.

Σημειώνεται ότι οι λύσεις που προτείνει η διαΝΕΟσις έχουν δημοσιονομικό κόστος 830 εκατομμύρια ευρώ ή 0,47% του ΑΕΠ.