Τον περασμένο Νοέμβριο, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίρας μας είχε διαβεβαιώσει ότι η συμφωνία για την β αξιολόγηση, θα κλείσει χωρίς να ληφθούν “ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα”. Τότε, του έγραφα, ότι όπως τα είχε καταφέρει, αυτό είναι εντελώς αδύνατον. Δεν μπορεί να το πετύχει, καθώς η καθυστέρηση στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων, οδηγεί μοιραία σε νέα επαχθή για την κοινωνία μέτρα.

Θα ήθελα πολύ να μην είχα επιβεβαιωθεί. Διότι η χθεσινή, ανήμερα Πρωτομαγιά, συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΠΦΑ και τους δανειστές αποδεικνύεται άκρως επιβαρυντική, ιδίως για τους συνταξιούχους και τους χαμηλόμισθούς, και στην ουσία αποτελεί ένα 4ο Μνημόνιο, χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση, που επιβάλλεται μετά την εκπνοή του 3ου Μνημονίου το καλοκαίρι του 2018.

Εύλογα κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί τα νέα μέτρα εφαρμόζονται μετά το 2019. Η απάντηση είναι δυστυχώς πολύ απλή. Είναι μια ακόμα κουτοπονηριά του Αλέξη και των συντρόφων του. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να είναι κυβέρνηση την Πρωτοχρονιά του 2019 και επιδιώκουν τις περικοπές των συντάξεων, τις μεγαλύτερες από τότε που άρχισε η δοκιμασία, και του αφορολογήτου να εφαρμοσθούν με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προκειμένου κι η ΝΔ να υποστεί άμεσα τις αρνητικές επιπτώσεις αυτής της επαχθούς πολιτικής, παρά το γεγονός ότι την είχε αρνηθεί. Βλέπετε, ο απλός κόσμος καταλαβαίνει τις μειώσεις όταν τις νιώσει στην τσέπη του.

Η συμφωνία όμως της Πρωτομαγιάς αποτελεί κόλαφο για την…”σκληρή κι αξιοπρεπή” διαπραγμάτευση της Αριστεράς. Τα έδωσε όλα και δεν πήρε τίποτα σε αντάλλαγμα. Ακόμα και τα δήθεν “αντίμετρα” είναι σαν το “παράλληλο πρόγραμμα”, που μας έλεγαν τον Σεπτέμβριο του 2015. Δεν υπάρχουν. Διότι για να ληφθούν θα πρέπει το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018, να ξεπερνά το 3,5% σταθερά για σειρά ετών, που ακόμα δεν έχει διευκρινισθεί.

Όπως και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, που ήταν εκ των ων ουκ άνευ όρος, που είχε θέσει ο κ. Τσίπρας για την ολοκλήρωση της συμφωνίας δεν φαίνεται ότι θα εξειδικευθούν πριν από τις γερμανικές εκλογές. Κι αυτό είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε μη υλοποίηση ενός ακόμα κυβερνητικού στόχου, την έγκαιρη συμμετοχή των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, του περιβόητου QE, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Το βέβαιο είναι ότι η κυβέρνηση υποχώρησε σε δύο επαχθέστατα μέτρα. Νομίζω ότι ελάχιστοι Ελληνες έχουν ακόμα αντιληφθεί (θα δούμε και τις λεπτομέρειες, όταν έλθει η συμφωνία στη Βουλή υπό την μορφή πολυνομοσχεδίου) ότι χτες συμφωνήθηκαν: 1. Η μεγαλύτερη εφάπαξ μείωση κυρίων κι επικουρικών συντάξεων από το 2010, και 2. Η μεγαλύτερη εφάπαξ μείωση του αφορολογήτου, που θα πλήξει κυρίως τα χαμηλότερα εισοδήματα συνταξιούχων και μισθωτών.

Δεν έχω όμως καμιά αμφιβολία. Αυτή η επονείδιστη συμφωνία θα επικυρωθεί από την κοινοβουλευτική  πλειοψηφία  των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με 153 “Ναι σε Ολα”. Βλέπετε η καρέκλα είναι γλυκειά. Και δεν πρόκειται να την εγκαταλείψουν. Με τίποτα!

Facebook Comments