Μοσκοβισί: Ελληνική απόφαση να μην έχουν οι δανειολήπτες δυνατότητα εξαγοράς των δανείων τους

Στην απάντηση του, ο Επίτροπος, διευκρινίζει ότι οι ελληνικές αρχές είχαν την πρωτοβουλία για τη σύνταξη τόσο του αρχικού όσο και του αναθεωρημένου κειμένου του νόμου 4354/2015, καθώς όπως τονίζει «η επιλογή των μέτρων και των μεθόδων εφαρμογής επαφίεται στις ελληνικές αρχές».

Κατά συνέπεια δεν επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι είχε κατατεθεί πρόταση ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στον δανειολήπτη ή στον εγγυητή να εξαγοράσει το δάνειό του πριν αυτό πωληθεί, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε από τους εκπροσώπους των θεσμών που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις.

Παρά την απουσία της δυνατότητας επαναγοράς του δανείου πριν αυτό πωληθεί όπως γίνεται στην Κύπρο και συγκεκριμένης μεθοδολογίας υπολογισμού της αξίας του δανείου, που θα βοηθούσε στην διασφάλιση των δικαιωμάτων των καταναλωτών ο Επίτροπος Moscovici θεωρεί ότι το υπάρχον σύστημα, όπως έχει ψηφιστεί παρέχει τις απαραίτητες διατάξεις για την προστασία των συμφερόντων των οφειλετών, είτε πρόκειται για πρωτοφειλέτες είτε για εγγυητές.

Ακολουθεί ολόκληρη η απάντηση του επιτρόπου Pierre Moscovici, αρμόδιου για τις οικονομικές και τις δημοσιονομικές σχέσεις προς τον Νίκο Ανδρουλάκη:

Το πλαίσιο για την εξυπηρέτηση και τη μεταφορά των τραπεζικών δανείων, που θεσπίστηκε με τον νόμο 4354/2015, όπως τροποποιήθηκε με τους νόμους 4389/2016 και 4393/2016 και ισχύει σήμερα, δεν συνεπάγεται οποιαδήποτε βλάβη για τους δανειολήπτες ή τους εγγυητές στο πλαίσιο της συμφωνίας εξυπηρέτησης και/ή μεταφοράς, κατά περίπτωση, και δεν θίγει κατά κανένα τρόπο τα καταστατικά ή συμβατικά τους δικαιώματα.

Οι ελληνικές αρχές είχαν την πρωτοβουλία για τη σύνταξη τόσο του αρχικού όσο και του αναθεωρημένου κειμένου του νόμου 4354/2015. Εν προκειμένω, πρέπει να σημειωθεί ότι το μνημόνιο συνεννόησης μεταξύ της Επιτροπής, η οποία ενεργεί εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος οριοθετεί το πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων και θέτει τους στόχους που πρέπει να επιδιωχθούν, ενώ η επιλογή των μέτρων και των μεθόδων εφαρμογής επαφίεται στις ελληνικές αρχές.

Όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των καταναλωτών, το σύστημα που θεσπίστηκε με τον νόμο 4354/2015, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα, σε συνδυασμό με τη συναφή παράγωγη νομοθεσία εφαρμογής, καθώς και τον νεοπαγή κώδικα δεοντολογίας, παρέχει σημαντικές κανονιστικές διασφαλίσεις με στόχο την προστασία των έννομων συμφερόντων των οφειλετών, είτε πρόκειται για πρωτοφειλέτες είτε για εγγυητές, ενώ παράλληλα θεσπίζει κατάλληλους μηχανισμούς για την εξεύρεση λύσεων στο υφιστάμενο πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Ακολουθεί ολόκληρη η ερώτηση του Νίκου Ανδρουλάκη προς τον επίτροπο Pierre Moscovici, αρμόδιου για τις οικονομικές και τις δημοσιονομικές σχέσεις.

Θέμα: Διαχείριση κόκκινων δανείων

Στο πλαίσιο του τελευταίου προγράμματος παροχής χρηματοοικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα με τον Νόμο 4354/2015 ψηφίστηκε η απελευθέρωση των δανείων που κατέχουν οι ελληνικές τράπεζες σε ειδικές εταιρείες διαχείρισης (fund).

Συγχρόνως προβλέπεται ότι οι δανειολήπτες και οι εγγυητές δεν θα ενημερώνονται για ενδεχόμενη πώληση του δανείου τους, ούτε θα έχουν τη δυνατότητα κατάθεσης προσφοράς αγοράς του δανείου τους πριν την πώλησή του.

Η ελληνική Κυβέρνηση δήλωσε κατ’ επανάληψη ότι είχε κατατεθεί πρόταση ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στον δανειολήπτη ή στον εγγυητή να εξαγοράσει το δάνειό του πριν αυτό πωληθεί, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε από τους εκπροσώπους των θεσμών που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις.

Έχοντας υπόψη όλα τα ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

– Ήταν αίτημα των Θεσμών (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ESM, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) ή απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης να μην έχουν το δικαίωμα οι δανειολήπτες ή οι εγγυητές να εξαγοράσουν το δάνειό τους πριν αυτό πωληθεί;

– Συζητήθηκε ποτέ η ανωτέρω δυνατότητα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων;

– Διαφωνεί η Επιτροπή να παρέχεται η ανωτέρω δυνατότητα στους δανειολήπτες-εγγυητές, εάν ναι για ποιους λόγους, και με ποιον άλλο τρόπο πιστεύει ότι θα μπορούσαν να προστατευθούν οι καταναλωτές;