Σαπίλα!

Ο Ντράγκι απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο εμμέσως πλην σαφώς για την ποσοτική χαλάρωση. 

Ασχολήθηκε κανείς; 

Όχι βέβαια. Είχαμε τους “Φιλιππάκηδες” να σχολιάσουμε. Φρόντισαν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον στην επικαιρότητα. 

Πώς εξηγούνται όμως αυτές οι αντιδράσεις; Είναι μαυροψυχία; Είναι σαπίλα; Είναι όνειδος για την ελληνική κουλτούρα;

Σίγουρα είναι όλα αυτά. Αλλά είναι και κάτι παραπάνω. 

Ακόμα βουίζουν στα αυτιά μου οι λέξεις του μεταλλαγμένου πολιτικάντη πρωθυπουργού πριν ακόμα γίνει πρωθυπουργός. “Η τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν!” 

Σε μια χώρα που το βιωτικό επίπεδο του μέσου πολίτη έχει πέσει κατακόρυφα, αυτή η ρητορική μίσους έχει ατελείωτη και αστείρευτη πέραση. Και ειδικά σε μια κοινωνία που έχει δαιμονοποιηθεί όποιος έχει καταφέρει να προκόψει και να είναι δυνατός χρηματικά, έχει ακόμη μεγαλύτερη πέραση το μίσος. Δικαιολογημένα; Σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Σίγουρα όμως κανείς δεν μπορεί να εκμεταλλεύεται αυτήν την οργή προς ιδίον όφελος. 

Κι όμως λοιπόν. Στην Ελλάδα μπορεί. 

Όποιος θέλει μπορεί να παίξει με τον ελληνικό λαό και να τον εκμεταλλευτεί. Αρκεί να του λέει κάθε φορά αυτά που θέλει να ακούσει. Και να υπερβάλει λίγο δεν βαριέσαι.. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. 

Οι δηλώσεις λοιπόν των πάσης φύσεως “Φιλιππάκηδων” δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνον δηλώσεις που χρησιμοποιούνται για να κατορθώσουν αυτοί οι “Φιλιππάκηδες” να πετύχουν στη ζωή τους όλα όσα δεν πέτυχαν όλα αυτά τα χρόνια. Είναι σίγουρο ότι οι εν λόγω ακραίοι λαϊκιστές, θα βρουν άμεσα μια πολιτική στέγη να τους μαζέψει και βασισμένοι σε αυτή την άκρως διχαστική ρητορική, να υφαρπάξουν ψηφαλάκια, ή έστω να απασχολήσουν όλο και περισσότερους πολίτες αυτής της χώρας για να κάνουν παραπάνω “τζέρτζελο”. 

Σαπίλα! Η απόλυτη σαπίλα! Να εύχεσαι το θάνατο του άλλου μόνο και μόνο για να λαϊκίσεις και να γίνεις “viral” στα social media και τον Τύπο. Σαπίλα, να παίζεις με τον πόνο των Ελλήνων για να κάνεις τα δικά σου τα κουμάντα. Και όχι, δεν μπορώ να κατηγορήσω τον κόσμο. Εκφραστή του δίκιου του που τον πνίγει ψάχνει. 

Και δυστυχώς, ο λαϊκισμός σε αυτές τις συνθήκες, όχι μόνο ανθίζει, όχι μόνο καρποφορεί, αλλά Βασιλεύει…